Μερικά γεγονότα στον κόσμο της τεχνολογίας θα ήταν θλιβερά, αν δεν ήταν διασκεδαστικά - και, φυσικά, το αντίθετο. Αυτό ακριβώς ήταν το πρώτο πράγμα που σκεφτήκαμε όταν, αναπόφευκτα, η Nokia στο πλαίσιο της έκθεσης MWC 2014 επιβεβαίωσε πριν από λίγο την ούτως ή άλλως έντονη φημολογία των προηγούμενων ημερών και παρουσίασε όχι ένα, αλλά τρία smartphones βασισμένα σε Android. Η προφανής ερώτηση, ωστόσο, είναι... "γιατί";
Συνοπτικά: τα Nokia X, X+ και XL είναι τρία κινητά τηλέφωνα που δεν στηρίζονται στο λειτουργικό σύστημα της Microsoft, τα Windows Phone - όπου οι Φινλανδοί είχαν επενδύσει κατ' αποκλειστικότητα εδώ και μία τριετία - αλλά στο λειτουργικό σύστημα της Google, το Android. Ο τρόπος υλοποίησής της, ωστόσο, δεν είναι ίδιος με αυτόν των άλλων κατασκευαστών: αντί να υιοθετήσει τον πυρήνα του Android και σε αυτόν να προσθέσει επεκτάσεις ή και νέες λειτουργίες, η Nokia τροποποίησε τον πυρήνα αυτόν (fork) όπως έκανε και η Amazon με τα Kindle Fire, ώστε να συνδυάσει στοιχεία του με δικές της ιδέες. Το αποτέλεσμα: χαμηλού και μέσου επιπέδου smartphones που δεν μπορούν να λάβουν εφαρμογές απευθείας από το Google Play, είναι μεν προσιτά αλλά περιορισμένα σε δυνατότητες, χαρακτηρίζονται από design παραπλήσιο των Lumia μα όχι τη συνολική τους ποιότητα. Είναι, με λίγα λόγια, χαμηλού κόστους "μετατροπές" υπαρχόντων συσκευών, στηριγμένες σε ένα λειτουργικό του οποίου πολλά από τα πλεονεκτήματα δεν αξιοποιούν.
Ακόμη κι έτσι, ωστόσο, δεν θα υπήρχε λόγος να αντιπετωπίσει κανείς με αρνητικότητα την είσοδο της Nokia σε μία αρένα με δεκάδες μονομάχους ήδη. Περισσότερες επιλογές για το κοινό, σωστά; Σωστά, αλλά το χρονικό σημείο - όχι μόνο η συγκυρία, το περίφημο timing, αλλά το ίδιο το χρονικό σημείο - δεν μπορεί παρά να φέρνει πλέον πικρό χαμόγελο στα χείλη οποιουδήποτε ανθρώπου αγαπούσε κάποτε τη Nokia και τα προϊόντα της. Η φινλανδική εταιρεία έχει πρακτικά ήδη εξαγοραστεί από τη Microsoft (η διαδικασία ολοκληρώνεται στα τέλη Μαρτίου) και, κατά συνέπεια, είναι πλέον δρομολογημένα τα πλάνα και η πορεία της: μόνο smartphones και tablets με λειτουργικό Windows Phone θα τής επιτρέπεται να σχεδιάζει, να κατασκευάζει και να προωθεί, γιατί γι' αυτό τον σκοπό εξαγοράστηκε.
Προς τί λοιπόν η παρουσίαση σήμερα, στις... 40 τελευταίες ημέρες ανεξαρτησίας της, τριών μοντέλων smartphones με Android, τα οποία η Microsoft για όλους τους προφανείς λόγους δεν θα στηρίξει επουδενί; Είμαστε τόσο απορημένοι όσο και οποιοσδήποτε άλλος. Ναι, τα προϊόντα αυτά σχεδιάζονταν πολύ καιρό πριν γίνει η εξαγορά. Ναι, δεν είναι ποτέ κακό για μία εταιρεια να επιδεικνύει πως έχει την τόλμη και τον πειραματισμό στο DNA της. Όμως αφού το πιθανότερο είναι η Microsoft να... σπρώξει διακριτικά (ή και καθόλου διακριτικά) προς την ευθανασία αυτά τα smartphones την επόμενη κιόλας μέρα της απορρόφησης της Nokia, τί νόημα έχει η παρουσίασή τους; Εκτός αν υπάρχει στο παρασκήνιο κάτι σχετικό με την εξαγορά που οι άνθρωποι της Nokia γνωρίζουν κι εμείς οι υπόλοιποι όχι, δηλαδή!
Αν και έχουμε μάθει στον κόσμο της τεχνολογίας να μην αποκλείουμε τίποτε, το πιθανότερο είναι η παρουσίαση των Nokia X να έγινε από απλή... κεκτημένη ταχύτητα, ίσως και από διάθεση για μία τελευταία "δήλωση πριν την αποχώρηση". Δεν θα ήταν η πρώτη φορά, άλλωστε, που η Nokia παρουσιάζει προϊόν απολύτως καταδικασμένο πριν καν εμφανιστεί στην αγορά (θυμάται κανείς το N9;), ούτε η πρώτη φορά που την τακτική της θα χαρακτήριζε η... παιδική ανοησία που έφερε την ιστορική εταιρεία ως εδώ. Απλώς, να: το θέαμα είναι λυπηρό. Είναι το ισοδύναμο του... επιθανάτιου ρόγχου, μία τελευταία χειρονομία, απεγνωσμένη, απόδειξης του τί θα μπορούσε να είναι η Nokia και τί κατέληξε τελικά να είναι, αν δεν είχαν γίνει τόσα και τόσο μεγάλα στρατηγικά λάθη, σπατάλες και κακές εκτιμήσεις σε υψηλά επίπεδα της διοίκησής της για μια δεκαετία. Smartphone της Nokia βασισμένο σε τροποποιημένο Android: ακούγεται σαν σύντομο ανέκδοτο σήμερα και, από μερικές απόψεις, είναι. Πικρό χιούμορ, αλλά αδιαμφισβήτητο χιούμορ. Ας ελπίσουμε η νέα σελίδα στην ιστορία της Nokia περισσότερο να μας συναρπάσει και πολύ λιγότερο να μας... διασκεδάσει. Τελικά.
