Δεν είναι... καινούργιο ακριβώς το ζήτημα, φυσικά, όμως πρόσφατο άρθρο στην αγγλική υπηρεσία αξιολόγησης προϊόντων Which? το έφερε στο προσκήνιο ίσως περισσότερο γλαφυρά από ποτέ: πόσο "ψεύδονται" οι κατασκευαστές smartphones όταν αναφέρονται στον αποθηκευτικό χώρο των συσκευών που προωθούν - αποθηκευτικό χώρο και όχι... "μνήμη" όπως απαράδεκτα αναφέρεται πολλές φορές από δημοσιογράφους, πωλητές και εταιρείες - και ποιοί "ψεύδονται" περισσότερο; Τα αποτελέσματα του... μίνι συγκριτικού που έκανε το Which? είναι ενδεικτικά και ενδιαφέροντα. Και ντροπιαστικά για συγκεκριμένους κατασκευαστές, αν και τη... γενική εικόνα, την είχαμε ήδη.
Συγκεκριμένα: το Which? συγκέντρωσε έναν αριθμό από smartphones με το τυπικό "ονομαστικό" αποθηκευτικό χώρο των 16 GB και κατέγραψε πόσος είναι ο πραγματικός που προσφέρουν στον κάτοχό τους για τα δικά του δεδομένα. Από τα δικά του συμπεράσματα και τις συνεισφορές των σχολιαστών προκύπτει ότι το Nokia Lumia 925 πλησιάζει περισσότερο στην... αλήθεια από κάθε άλλο smartphone, προσφέροντας 14.7 GB αποθηκευτικού χώρου από τα 16. Ακολουθείται από το Google Nexus 4 που προσφέρει σχεδόν 13 GB, το iPhone 5C που προσφέρει 12.6 GΒ, το Google Nexus 5 που προσφέρει 12.3 GB και το iPhone 5S, το οποίο προσφέρει 12.2 GB.
Από κει και πέρα... "πέφτουμε" κάτω από τα 12 GB και η κατάσταση δεν δικαιολογείται εύκολα πια. Το Sony Xperia Z1 προσφέρει 11.45 GB, το HTC One Mini 10.45 GB και το LG G2 10.40 GB, για να καταλήξουμε στο Samsung Galaxy S4, το οποίο προσφέρει - ούτε λίγο ούτε πολύ - τον... μισό σχεδόν πραγματικό αποθηκευτικό χώρο από τον ονομαστικό του, στα 8.5 GB. Γνωρίζαμε πως το γραφικό περιβάλλον TouchWiz των Κορεατών και οι extra εφαρμογές/λειτουργίες του S4 καταλαμβάνουν πολύ χώρο, όμως το 45% του πραγματικού...; Υπερβολικά πολύς - γι' αυτό άλλωστε και η Samsung έχει προσθέσει με αναβάθμιση τη δυνατότητα να εγκαθιστά κανείς εφαρμογές του Android στην κάρτα μνήμης microSD που μπορεί να φιλοξενήσει η συσκευή, αν και περιορισμοί τίθενται και σε αυτήν την περίπτωση.
Η αλήθεια, προφανώς, είναι πως οι χρήστες που έχουν έστω και σε βασικό επίπεδο τεχνική γνώση του πώς λειτουργούν τα smartphones, δεν έχουν την... ψευδαίσθηση ότι τα 16 GB αποθηκευτικού χώρου θα ήταν ποτέ διαθέσιμα στο σύνολό τους. Που θα βρισκόταν, άλλωστε, το λειτουργικό σύστημα και οι εξ ορισμού εγκατεστημένες εφαρμογές του; Όμως το να χρησιμοποιούν τόσο... "ελαφρά τη καρδία" οι κατασκευαστές τον αποθηκευτικό χώρο ενός smartphone - θεωρούμενο ως περιορισμένο πια στα 16 GB - για να "φορτώνουν" τη συσκευή με όλων των ειδών τα περιττά, συχνά άχρηστα προγράμματα, έχει αναχθεί σε... μάστιγα πλέον. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, αυτά δεν μπορούν καν ν' απεγκατασταθούν εκ των υστέρων από τον ίδιο το χρήστη (π.χ. skins για το γραφικό περιβάλλον που "ντύνει" το Android σε πολλές συσκευές).
Δεν είναι λίγοι οι χρήστες εκείνοι που ίσως θα διαφωνήσουν με τη σοβαρότητα του προβλήματος, αντιπαραθέτοντας το επιχείρημα της επέκτασης αποθηκευτικού χώρου με τις προαναφερθείσες κάρτες μνήμης microSD. Η πραγματική κατάσταση, όμως, δεν είναι τόσο... εύκολα επιλύσιμη. Αφενός πολλά smartphones δεν προσφέρουν καν αυτή τη δυνατότητα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα iPhone όλων των χωρητικοτήτων. Αφετέρου οι κάρτες μνήμης σε πάρα πολλές περιπτώσεις δεν μπορούν να φιλοξενήσουν εφαρμογές, μόνο οπτικοακουστικό υλικό - άρα games και άλλα "χωροβόρα" apps δεν ωφελούνται από αυτήν. Όποτε αυτό είναι εφικτό, άλλωστε, χρειάζεται η "επιστράτευση" τρίτων εφαρμογών, που άλλοτε λειτουργούν σωστά και άλλοτε όχι. Η λύση της αγοράς smartphone με 32 GB μνήμης, άλλωστε, επίσης δεν είναι... λύση ακριβώς, αφού όλοι οι κατασκευαστές ανεξαιρέτως "χρεώνουν" ξεδιάντροπα μεγάλη χρηματική διαφορά για τον extra αποθηκευτικό χώρο. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο, όλοι όμως πολύ περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε.
Τί μπορούν να κάνουν οι κατασκευαστές για όλα αυτά; Ουκ ολίγα πράγματα. Μπορούν, σε συνεργασία με τη Google, να ενεργοποιήσουν επιτέλους εξ ορισμού στο Android τη δυνατότητα μετακίνησης εφαρμογών στην κάρτα μνήμης, χωρίς την ανάγκη τρίτων εφαρμογών για να καταφέρουν κάτι τέτοιο. Μπορούν να καθιερώσουν μέσα στο 2014 ως minimum για τα πολύ καλού και κορυφαίου επιπέδου smartphones (και από το 2015 και για του μέσου) τα 32 GB αποθηκευτικού χώρου: να σταματήσουν να τα υπερχρεώνουν και να καλύπτουν το σχετικό (μικρό) κόστος οι ίδιοι, ώστε να λαμβάνει τελικά ο χρήστης με ένα νέο smartphone 20GB-24GB αποθηκευτικού χώρου. Και, περισσότερο απ' όλα; Μπορούν να διαμορφώσουν κάθε μία - αλλά εννοούμε κάθε μία - από τις εξ ορισμού εγκατεστημένες εφαρμογές ικανή να απεγκατασταθεί από τον χρήστη. Γιατί να σπαταλά κανείς αποθηκευτικό χώρο που έχει πληρώσει, με εφαρμογές και λειτουργίες που τού είναι άχρηστες; Αν είναι για... "την εμπειρία χρήσης brand Χ", να μας λείπει!
