Ακόμη ένα Mobile World Congress, η μεγαλύτερη έκθεση παγκοσμίως με αποκλειστικό αντικείμενο την αγορά της κινητής τηλεφωνίας, ολοκληρώθηκε... και η συνολική εντύπωση από τα όσα ανακοινώθηκαν και επιδείχθηκαν δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτή που αξίζει σε έναν κλάδο τόσης σημασίας και δυναμικής. Για την ακρίβεια, το ακριβώς αντίθετο: αν μη τί άλλο, η παρουσία σχεδόν όλων των μεγάλων κατασκευαστών ήταν τόσο συντηρητική και προβλέψιμη, ώστε ν' αναρωτιέται κανείς αν η στασιμότητα και το τέλμα στο οποίο έχουν περιέλθει οι εταιρείες αυτές είναι κάτι που αντιλαμβάνονται και θα ήθελαν να αλλάξουν ή αν είναι κάτι που έχουν... αποδεχθεί και ελπίζουν να συγκαλύψουν με έντεχνο marketing τους επόμενους μήνες.
Γινόμαστε συγκεκριμένοι: η εξέλιξη των smartphones - των συσκευών με την ταχύτερη εξάπλωση στην παγκόσμια αγορά τα τελευταία χρόνια - έχει περιοριστεί πλέον στην αντιπαράθεση τεχνικών προδιαγραφών με μικρό ή ακόμη και ασήμαντο νόημα για το καταναλωτικό κοινό. Επεξεργαστές λειτουργίας όχι στα 1900 MHz, αλλά στα 2200 MHz, όχι με 4 πυρήνες, αλλά με 8. Μνήμη λειτουργίας όχι στα 2 GB, αλλά στα 3 GB. Αισθητήρας της κύριας κάμερας όχι στα 12 Megapixels, αλλά στα 16. Οθόνη διαγωνίου όχι 4.5 ιντσών αλλά 4.7, όχι 5 ιντσών αλλά 5.1 (!), όχι 5.3 αλλά 5.5. Θύρα USB όχι 2.0, αλλά 3.0.
Ναι, είναι όλα τόσο γελοία όσο... "διαβάζονται", ακριβώς επειδή ναι μεν "όσο περισσότερα τόσο καλύτερα", θεωρητικά, όμως πρακτικά τίποτε από αυτά (ούτε καν ο συνδυασμός τους) δεν δείχνει να προσφέρει κάτι περισσότερο στον χρήστη απ΄ότι προσέφερε το αντίστοιχο περσινό μοντέλο του οποιουδήποτε νέου smartphone. Η αυξημένη επεξεργαστική δύναμη και μνήμη, οι μεγαλύτερες οθόνες και ικανότεροι φωτογραφικοί αισθητήρες τελικά δεν επιτρέπουν στον καταναλωτή να κάνει κάτι το ουσιαστικό, που παλαιότερα δεν μπορούσε. "Tick the boxes" ("συμπληρώνω τα κουτάκια σε μία λίστα") αποκαλούν οι Σάξονες εκείνη τη διαδικασία κατά την οποία κάποιος φροντίζει να περιγράψει ένα προϊόν με απόλυτη διάθεση τυπικότητας και μηδενική διάθεση δημιουργικότητας... και ακριβώς αυτό κάνουν όλοι οι κατασκευαστές smartphones την τελευταία διετία. Όχι μόνο αυτοί που είχαν παρουσία στo MWC 2014, προφανώς, αλλά όλοι - και ναι, εννοούμε εσένα, μαμά Apple.
Η κατάσταση φαντάζει ακόμη χειρότερη αν συνυπολογίσει κανείς σε όλα αυτά τόσο το design, όσο και τα υλικά κατασκευής, τις σχετικές μεθόδους κλπ., που επίσης έχουν παραμείνει στάσιμα για μικρό, μεγαλύτερο ή... υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα τέσσερα τελευταία iPhone είναι υπερπαρόμοια. Τα τρία τελευταία Galaxy S το ίδιο. Τα περυσινά Xperia σχεδόν ακριβώς τα ίδια με τα καινούργια φετινά. Τα τέσσερα τελευταία Lumia πανομοιότυπα. Πάρα πολλά smartphones με Android, επίσης, πραγματικοί "κλώνοι" άλλων ανταγωνιστικών τους στην όψη και τη λειτουργία. Είναι να απορεί κανείς που, ανάμεσα σε όλους τους άλλους λόγους, ένα σημαντικό ποσοστό του κοινού αγοράζει μοντέλα smartphones βάσει του κόστους τους κυρίως; Αφού, από ένα σημείο και πέρα, μόνο οι άνθρωποι με τεχνικές γνώσεις μπορούν να διακρίνουν διαφορές - και, ακόμη κι εκείνοι, θα ομολογήσουν πως μόνο το... 10% των διαφορών αυτών έχει πρακτική σημασία!
Οι κατασκευάστριες εταιρείες δείχνουν να μην έχουν καταλάβει ή επιδεικτικά να αγνοούν κάτι που θα έπρεπε να συνυπολογίζουν σε κάθε τους επιλογή: δεν είναι μόνο εμπορικοί οργανισμοί που απώτερο σκοπό έχουν το κέρδος. Δεν θα έπρεπε να είναι. Είναι οι φορείς με την βοήθεια των οποίων η τεχνολογία - όπως την αντιλαμβάνεται ο πιο πολύς κόσμος μέσα από προϊόντα όπως τα smartphones - προχωρά μπροστά. Αν το κοινό σταματήσει να ενθουσιάζεται με τα προϊόντα αυτά και αρχίζει να αντιμετωπίζει με απάθεια τις νέες "εκδόσεις" τους κάθε χρόνο, επειδή στα μάτια του αυτά φαντάζουν... copy/paste τόσο μεταξύ τους όσο και με τα περσινά μοντέλα, οι εταιρείες αυτές μόνο σε απώλειες μπορούν να προσβλέπουν. Όλο και πιο πολύς κόσμος θα σταματήσει να σκέφτεται αυτό το "κάθε χρόνο ή κάθε δύο χρόνια νέο κινητό", όταν στα μάτια του τα smartphones θα "έχουν χτυπήσει ταβάνι". Και τότε θα συμβεί αυτό ακριβώς που συνέβη και στα PC ως προϊοντική κατηγορία που απέτυχε να εξελιχθεί με τρόπο ουσιαστικό: καταναλωτική αδιαφορία, στασιμότητα και στη συνέχεια μαρασμός. Πιο πολλή σκέψη κι αγάπη για το διαφορετικό, λοιπόν. Πιο πολλή δουλειά στο software. Ειδάλλως... λόγο ύπαρξης θα ψάχνει σε λίγα χρόνια το Mobile World Congress!
