Κάθε εταιρεία τεχνολογίας ή/και οικιακής ψυχαγωγίας μπορεί να κάνει πρακτικά οποιαδήποτε δήλωση και, αρχικά, να την δεχθούμε ως έχει. Αργά ή γρήγορα όμως η όποια εταιρεία θα πρέπει να αποδείξει πως την ουσία της δήλωσής της την εννοεί, κάνοντας ό,τι χρειάζεται γι' αυτό. Όταν η Sony - χωρίς πολλές... τυμπανοκρουσίες βέβαια - εξέφρασε την πρόθεσή της ν' αποκτήσει παρουσία στην αγορά των PC games, να μην προσφέρει δηλαδή τίτλους μόνο για PlayStation πλέον αλλά και για προσωπικούς υπολογιστές, ουκ ολίγοι εξέφρασαν αμφιβολίες για το πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο ώστε να λειτουργεί εμπορικά, αλλά και για το αν θα κινούνταν αυτοί οι τίτλοι στο επίπεδο ποιότητας που αναμένουν οι PC gamers. Στην συνέχεια κυκλοφόρησε το Horizon: Zero Dawn και, παρά τα προβλήματά του, κατέστησε σαφές πως ναι, είναι εφικτή η παρουσία της Sony στο PC gaming, αρκεί να γίνει με προσοχή και σοβαρότητα. Το Days Gone, που ακολούθησε, επιβεβαίωσε αυτήν την εντύπωση.

Η αληθινή όμως απόδειξη των προθέσεων της Sony όχι απλώς να έχει παρουσία στα PC games μα να ξεχωρίσει εκεί, είναι η έκδοση για προσωπικούς υπολογιστές του God of War που μόλις έγινε διαθέσιμο στα Steam και Epic Games Store. Κι αυτό όχι τόσο γιατί πρόκειται για ένα από τα καλύτερα games στην ιστορία των PlayStation που προσφέρεται για PC, ούτε καν γιατί είναι ένα από τα κορυφαία action games της τελευταίας εικοσαετίας - αλλά γιατί είναι μία παραγωγή από PlayStation σε Η/Υ που δεν δίνει στους PC gamers την εντύπωση πως είναι "μεταφορά", ούτε καν "φροντισμένη" τέτοια. Παίζοντάς το, έχει κανείς την αίσθηση πως παίζει έναν τίτλο που θα μπορούσε να είχε δημιουργηθεί εξ αρχής για υπολογιστές - κάτι που "κάνει την διαφορά".

Για τους φίλους και φίλες του Αθηνόραμα Digital που δεν είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν αυτό το God of War σε PS4/PS4 Pro ή PS5 - όπου επίσης μπορεί να παιχθεί και μάλιστα βελτιωμένο - ο πρωταγωνιστής συνεχίζει να είναι ο... μονίμως "βαρύς και θυμωμένος" Σπαρτιάτης πολεμιστής που είχαμε γνωρίσει στα PS2, PS3 και PSP. Το πλαίσιο όμως στο οποίο δρα έχει αλλάξει άρδην: ο Kratos δεν βρίσκεται πλέον στην Ελλάδα, αλλά στην Σκανδιναβία και δεν είναι μόνος εναντίον όλων, αλλά με την κηδεμονία ενός νεαρού αγοριού, γιου του από την σύζυγο που έχει μόλις πεθάνει και το σώμα της ετοιμαστεί για την πυρά. Ο πατέρας και ο γιος ξεκινούν την διαδρομή προς την υψηλότερη κορυφή της χώρας, της Midgard, ώστε να εκπληρώσουν την τελευταία επιθυμία της συζύγου να εναποτεθούν οι στάχτες της εκεί... μα γρήγορα γίνεται κατανοητό πως η πορεία αυτή δεν θα στερηθεί περιπέτειας και συγκρούσεων.

Από το πρώτο δεκάλεπτο ενασχόλησης με το God of War γίνεται κατανοητό το στοιχείο που το διαχωρίζει από τους προκατόχους του: η σχέση του Kratos με τον γιο του, η οποία δεν είναι απλώς εξυπηρετική του σεναρίου. Είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της προσπάθειας του τίτλου να εμπλέξει τον παίκτη συναισθηματικά, καθώς ο σκληροτράχηλος Σπαρτιάτης δεν είναι συμφιλιωμένος με τον ρόλο του πατέρα κι ο Atreus το "εισπράττει" αρχικά με τρόπο αρνητικό. Η περιπέτειά τους θα σφυρηλατήσει αυτήν την σχέση, ωριμάζοντας και τους δύο χαρακτήρες. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός πως οι δημιουργοί του God of War προσφέρουν στον παίκτη τον μερικό έλεγχο και του Atreus κατά την διάρκεια συγκρούσεων ως βοηθού: η συνεργασία του Kratos με τον γιο του θ' αποδειχθεί συχνά απαραίτητη.

Το δεύτερο σημαντικό διαφοροποιό στοιχείο του God of War σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο είναι βέβαια η οπτική γωνία απ' όπου καλύπτεται η δράση και το τί σημαίνει η χρήση της για την όλη "αίσθηση" της παραγωγής. Εδώ βρίσκεται σε σταθερή απόσταση και πάντοτε πίσω από τον Kratos, ώστε "μέσα στην κάμερα" να βρίσκεται με περισσότερη ευκολία και ο Atreus. Δεν παρακολουθούμε, δηλαδή, τον πρωταγωνιστή ποτέ από μεγάλη απόσταση και ολόκληρο. Αυτό έχει ως συνέπεια την απουσία σεκάνς όπως των παλαιότερων θρυλικών όπου ο Kratos αντιμετώπιζε αντιπάλους πάρα πολύ μεγάλης κλίμακας (π.χ. ειδικά στα God of War II/IIΙ), αλλά και την απουσία μεγάλων αλμάτων. Αντιθέτως οι συγκρούσεις με τους αντιπάλους είναι περισσότερο κοντινές και "προσωπικές" απ' ότι άλλοτε, ενώ τα άλματα περιορίζονται σε μικρά πάνω από βατά κενά (το σκαρφάλωμα σε υψηλότερα σημεία γίνεται με άλλους τρόπους).

Η επιλογή της κύριας οπτικής γωνίας έχει γίνει συνειδητά για έναν ακόμη λόγο: αυτό το God of War δεν έχει... "πίστες" που πρέπει να ολοκληρώνει κανείς την μία μετά την άλλη για να αντιμετωπίζει έναν τελικό αντίπαλο και να πηγαίνει στην επόμενη. Η χώρα όπου εξελίσσεται η περιπέτεια του Kratos απαρτίζεται από πολλές περιοχές, όμως ο εικονικός κόσμος που συνθέτουν είναι ενιαίος: ο παίκτης μεταβαίνει σε αυτές απευθείας και κατά βούληση, καθώς δεν υπάρχουν "οθόνες αναμονής" ή "εμπόδια προς τα πίσω". Ο εικονικός αυτός "ανοιχτός" κόσμος δεν είναι μεν... χαοτικά μεγάλος, αλλά αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δείχνει περισσότερο αληθοφανής καθώς οι περιοχές δεν μοιάζουν μεταξύ τους και δεν μοιράζονται επαναλαμβανόμενα στοιχεία.