Το Mirror's Edge της σουηδικής DICE (που οι gamers έχουν δεόντως εκτιμήσει μέσα από τη σειρά των Battlefield) ήταν μία από τις μεγαλύτερες και πιο ευχάριστες εκπλήξεις της εορταστικής περιόδου για τα φορμά του Xbox 360 και του PS3, αποτελώντας ό,τι πιο ενδιαφέρον έχει να επιδείξει η κατηγορία των τίτλων "πρώτου προσώπου" εδώ και πάρα πολύ καιρό, προσφέροντας gameplay αισθητά διαφορετικό και εντυπωσιάζοντας με τον τεχνικό του τομέα. Η Electronic Arts κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες τον τίτλο αυτό και για προσωπικούς υπολογιστές, έχοντας ωστόσο προσθέσει νέα στοιχεία ώστε να "αποζημιώσει" για την σχετική αυτή... καθυστέρηση. Αξίζει το Mirror's Edge, που απέχει πάρα πολύ ως προς το στυλ και τον τρόπο παιχνιδιού του από τους δημοφιλείς στους PC gamers τίτλους FPS παντός είδους, να "τιμηθεί" δεόντως και σε αυτό το φορμά;

Για τους φίλους και τις φίλες της στήλης που δεν είχαν την ευκαιρία να ασχοληθούν τις προηγούμενες εβδομάδες με τον τίτλο της ΕΑ στα δύο hi-def συστήματα ψυχαγωγίας, υπενθυμίζουμε ότι ο παίκτης αναλαμβάνει τον έλεγχο μιας free runner - διασταύρωση δρομέα και ακροβάτη - που αναλαμβάνει το ρόλο "courier" σε μία μητρόπολη του μέλλοντος. Το Mirror's Edge παίζεται σε προοπτική πρώτου προσώπου, μέσα από τα μάτια της Faith δηλαδή, όμως αναθέτει στους gamers να την κατευθύνουν ακροβατικά μέσα στο μελλοντολογικό αστικό περιβάλλον του τίτλου χωρίς οι ίδιοι να βλέπουν τον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα. Αυτό απαιτεί "αίσθηση του χώρου" με την οποία κανείς δεν είναι εξοικειωμένος, ειδικά αν σκεφτεί ότι οι παίκτες θα πρέπει να εκτελέσουν άλματα, να ισορροπήσουν σε δοκούς, να πιαστούν από λαβές και κικλειδώματα, να τρέξουν κατά μήκος τοίχων (!) και να συνδυάζουν αυτές και άλλες κινήσεις, κρίνοντας ύψη και αποστάσεις "με το μάτι", αλλά και δίνοντας παράλληλα προσοχή στο timing των κινήσεων αυτών. Ο όλος μηχανισμός αρχικά ξενίζει, αλλά μετά από λίγη "προπόνηση" είναι πραγματικά συναρπαστικό το πώς μπορεί να αλληλεπιδράσει κανείς με το γύρω περιβάλλον για να κινηθεί γρήγορα και εντυπωσιακά μέσα σ' αυτό.

Το ζητούμενο στις αποστολές είναι οι παίκτες να ξεπεράσουν όλα τα εμπόδια που θέτει στη διαδρομή τους τόσο το αστικό περιβάλλον, όσο και ανθρώπινοι αντίπαλοι, που στα πιο "προχωρημένα" επίπεδα θα πρέπει να εξουδετερωθούν γρήγορα και αποτελεσματικά. Η DICE προσφέρει κάποια μικρή βοήθεια στο θέμα της ακροβατικής κίνησης ανάμεσα στους τοίχους και τα κτίρια, "υποδεικνύοντας" με έντονα χρώματα "διαδρομές" (αν και συχνά αυτές που οι παίκτες μπορούν να εκτελέσουν θα είναι εντυπωσιακότερες). Οι αναμετρήσεις "σώμα με σώμα" με τους αντιπάλους στηρίζονται σε απλοϊκό αλλά κατανοητό μηχανισμό που αποδίδει όπως περιμένει κανείς - κάτι που δεν μπορεί να πει οποιοσδήποτε για το σύστημα χρήσης των όπλων, που είναι μάλλον ανακριβές και αναποτελεσματικό (εκπληκτικό για την εταιρεία που δημιούργησε τα... Battlefield!). Ο πυρήνας του gameplay πάντως παραμένει στην εκπληκτική κίνηση στους εξωτερικούς χώρους, καθώς αυτή στους εσωτερικούς δεν είναι ούτε κατά διάνοια το ίδιο ενδιαφέρουσα.

Πάρα πολύ στην ψυχαγωγία που μπορεί να προσφέρει ο τίτλος της DICE συμβάλλει και οπτικοακουστικός του τομέας. Τα γραφικά είναι εντυπωσιακά τόσο όσον αφορά στη λεπτομέρειά τους όσο και στο μέγεθος των εξωτερικών χώρων που απεικονίζουν, o ήχος απαρτίζεται από αληθινά καλογραμμένο soundtrack και πειστικά εφέ επίσης, ενώ ο έλεγχος είναι ακριβής, έστω κι αν απαιτεί πειραματισμό και εξάσκηση για να "χαλιναγωγηθεί" αρχικά. Εκτός από το σεναριακό τμήμα για έναν παίκτη, οι επιλογές παιχνιδιού περιλαμβάνουν και το Race Mode, το οποίο θέτει κάθε level στη διάθεση των gamers ως ανοιχτό χώρο με την "αποστολή" να το διανύσουν στον ελάχιστο δυνατό χρόνο (τα αποτελέσματα δημοσιεύονται μέσα από το Δίκτυο σε ειδικό leaderboard). Η παρουσίαση παραδόξως δεν κινείται στα συνήθη υψηλά επίπεδα της ΕΑ και χαρακτηρίζεται ως μάλλον απλοϊκή - αν και σαφώς αυτό δεν ήταν ποτέ το φόρτε της DICE.

Τί έρχεται να προσθέσει λοιπόν η έκδοση για PC σε σχέση με τις υπάρχουσες εκδόσεις; Ως PC game, το Mirror's Edge κατ' αρχήν μπορεί να ρυθμιστεί σε πολύ υψηλές αναλύσεις και να αξιοποιήσει με όλα τα τυπικά φίλτρα βελτίωσης της εικόνας (antialiasing, anisotropic filtering κλπ.), ώστε το οπτικό αποτέλεσμα να είναι αισθητά καλύτερο. Κατά δεύτερον, είναι ένα από τα πρώτα ΑΑΑ games που αξιοποιεί το υποσύστημα υπολογισμού φυσικής συμπεριφοράς της nVidia, το PhysX: τα υφάσματα που κινούνται ρεαλιστικά από τον άνεμο ή τα τζάμια που θρυμματίζονται από τις σφαίρες δεν "προσθέτουν" κάτι στο gameplay, αλλά όντως καθιστούν περισσότερο "ζωντανό" τον περιβάλλοντα χώρο. Η απεικόνιση των εφέ φυσικής συμπεριφοράς αντικειμένων μέσω PhysX απαιτεί την ύπαρξη κάρτας γραφικών της nVidia από τις σειρές 8xxx ή 9xxx και, ευτυχώς, η ενεργοποίησή τους δεν είχε δυσμενή αποτελέσματα στην ταχύτητα ανανέωσης της οθόνης. Η ΕΑ, τέλος, έχει συμπεριλάβει το βασικό μουσικό θέμα του Mirror's Edge, καθώς και μία σειρά από remix του, σε ένα audio CD που συνοδεύει το DVD του τίτλου αυτού καθ' αυτού.

Είναι αλήθεια ότι, αφού απολαύσει κανείς όσα έχει να προσφέρει το Mirror's Edge, δεν είναι δύσκολο να διακρίνει και τα σημεία εκείνα στα οποία θα μπορούσε να είναι σαφώς καλύτερο. Η διάρκεια των 6 ή 7 ωρών του, για παράδειγμα, θα ήταν σαφώς ευπρόσδεκτο να ήταν μεγαλύτερη, ενώ εκτιμητέος θα ήταν κι ένας χαμηλότερος δείκτης... γραμμικότητας, με άλλα λόγια να υπάρχουν περισσότερες επιλογές στο πώς θα φτάσει κάθε παίκτης στο επιθυμητό αποτέλεσμα κάθε αποστολής. Δεν περιλαμβάνεται, δυστυχώς, και ο κατάλληλος editor, με τον οποίο οι έχοντες... μεράκι και χρόνο μπορούν να δημιουργήσουν τα δικά τους mods και να τα προσφέρουν σε άλλους gamers για να παίξουν (η ΕΑ τον είχε υποσχεθεί αρχικά, ενδέχεται να τον διαθέσει κάποια στιγμή μελλοντικά). Όμως αυτά δεν αρκούν για να αμαυρώσουν την εικόνα ενός τίτλου, αν μη τί άλλο, εξ ορισμού ενδιαφέροντα λόγω της διαφορετικής του προσέγγισης και εντυπωσιακού λόγω του οπτικοακουστικού του τομέα. Πολύ απλά, δεν υπάρχει άλλος τίτλος αυτή τη στιγμή με τον οποίο θα μπορούσε να παρομοιαστεί το Mirror's Edge και, για τη μοναδική εμπειρία και μόνο, αξίζει την προσοχή κάθε PC gamer. Και για το... χμμ... αναπόφευκτο sequel, έχουμε καιρό!

Βαθμολογία: 10 αστεράκια