Βαδίζοντας πλέον προς τον τρίτο μήνα διαδρομής του WiiU στην παγκόσμια αγορά, αλλά και βάσει των όσων ανακοινώθηκαν στην πρόσφατη Δικτυακή "συνέντευξη Τύπου" της Nintendo, έχουμε πλέον μία εικόνα του πού βρίσκεται και προς τα που θέλει να κινηθεί - όπως δείχνει - η δεύτερη με το πρώτο. Η εικόνα δεν είναι ιδιαίτερα καλή, όπως κατά βάση το περιμέναμε εξ αρχής με τα δεδομένα του Νοεμβρίου. Όσο για το προς τα πού θα ήθελε η Nintendo να κινηθούν τα πράγματα... και προς τα πού θα κινηθούν τελικά, πολλά απομένουν ν' αποδειχθούν. Το σίγουρο είναι πως οι πιθανότητες δεν είναι πια, ούτε κατά διάνοια, με το μέρος της ιαπωνικής εταιρείας. Για πολλούς λόγους.

Στην παρούσα εικόνα, λοιπόν: όχι ικανοποιητική. To ξεκίνημα του WiiU ήταν σε αριθμούς όχι μόνο χειρότερο του Wii (παρά το γεγονός ότι αυτή τη φορά δεν υπήρξαν προβλήματα διαθεσιμότητας) αλλά και μετριότατο όσον αφορά στο λεγόμενο tie ratio, δηλαδή στην αναλογία των πόσων games αγοράστηκαν ανά κάτοχο νέο συστήματος. Στο WiiU ο αριθμός αυτός ήταν μειωμένος κατά 43% σε σχέση με τον αντίστοιχο του Wii και κατά 50% μειωμένος σε σχέση με τον αντίστοιχο του... Gamecube (!!!). Το WiiU κατάφερε μεν με μικρότερο αριθμό πωλήσεων να φέρει περισσότερα κέρδη στη Nintendo (γιατί και στις δύο του εκδόσεις είναι ακριβότερο απ' όσο ήταν το Wii), αλλά αυτό... ποσώς ενδιαφέρει τους gamers και σίγουρα τις ανεξάρτητες εταιρείες δημιουργίας games, οι οποίες θέλουν να βλέπουν ένα νέο σύστημα να "χτίζει" πελατειακή βάση γρήγορα για να το υποστηρίξουν.

Περιττό να σημειωθεί, οι πωλήσεις του WiiU έχουν μειωθεί ευδιάκριτα από την εορταστική περίοδο και μετά. Αυτό βέβαια ισχύει για όλα ανεξαιρέτως τα συστήματα ψυχαγωγίας, όμως στην περίπτωση του WiiU και για έναν ακόμη: το σύστημα της Nintendo περνά την... "παιδική ασθένεια" της έλλειψης games γι' αυτό. Αυτό είναι το στοιχείο που βλάπτει τις πωλήσεις του περισσότερο - πλέον κρίνουμε ποιά συστήματα μπορούν να μας προσφέρουν ψυχαγωγία σήμερα, όχι ποιά... υπόσχονται πως θα το κάνουν "κάποια στιγμή στο μέλλον" - και αυτό προσπάθησε η Nintendo να αντιστρέψει ως εντύπωση με την Δικτυακή της συνέντευξη Τύπου την περασμένη εβδομάδα.

Δυστυχώς, την αποτυχία της ιαπωνικής εταιρείας να εξασφαλίσει σταθερή ροή τίτλων για το WiiU μετά τα Χριστούγεννα, διαδέχθηκαν οι... υποσχέσεις. Και είμαστε πλέον βέβαιοι πως αυτές δεν θα είναι αρκετές για να προσελκύσουν μεγαλύτερο κοινό από αυτό των πιστών οπαδών της. Σίγουρα όχι με την αποκάλυψη του επόμενου PlayStation και την κυκλοφορία του επόμενου Xbox φέτος. Χρειάζεται κάτι περισσότερο.

Συγκεκριμένα: παρά την ιδιότυπη "επέκταση" από τη Nintendo του αρχικού διαστήματος διάθεσης του WiiU ως τα τέλη Μαρτίου, οι περισσότεροι τίτλοι που είχαν προγραμματιστεί να κυκλοφορήσουν έως τότε έχουν ήδη επισήμως αναβληθεί για διάθεση αργότερα, είτε ως το καλοκαίρι είτε ακόμη πιο μετά. Χειρότερο πράγμα από την "ξηρασία μετά το ξεκίνημα" δεν υπάρχει (η Nintendo θα έπρεπε να είχε "πάρει το μάθημά της" από την αντίστοιχη και κοστοβόρα περίπτωση του 3DS), γι' αυτό και ο ιαπωνικός κολοσσός κατέφυγε στις... ανακοινώσεις. Αναπτύσσεται νέο Super Mario Galaxy. Νέο Mario Kart. Νέος τίτλος με πρωταγωνιστή το Yoshi. Η συνέχεια του πολύ καλού Xeno Blade Chronicles. Και, φυσικά, νέο Zelda, για το οποίο όμως (όπως και για όλα τα υπόλοιπα προαναφερθέντα games) δεν υπάρχει κανένας συγκεκριμένος χρονικός ορίζοντας κυκλοφορίας, γι' αυτό και η Nintendo θα διαθέσει ένα... remake του Zelda Wind Waker σε υψηλή ευκρίνεια. Χμ.

To πρόβλημα, φυσικά, έγκειται στα δύο στοιχεία που προαναφέραμε: στο αβέβαιο χρονικό πλαίσιο κυκλοφορίας των τίτλων αυτών - σε μια χρονιά που το PS3 θα έχει εξαιρετικά games και θα κυκλοφορήσει το νέο Xbox με τα δικά του - και στο ότι έχουμε πάαααλι να προσβλέπουμε σε Zelda, Mario, Yoshi και τα καμώματά τους, ενώ αυτοί είναι τίτλοι που πάαααλι απευθύνονται στους ήδη "πιστούς" της Nintendo. Συνεχίζει να υπάρχει, δε, ένα ακόμη πρόβλημα που δυστυχώς η Nintendo δεν έχει ακόμη αντιμετωπίσει - και απ' ότι δείχνουν τα πράγματα θα πρέπει να κάνει η ίδια και να μην περιμένει από τις ανεξάρτητες εταιρείες δημιουργίας games να λύσουν: να εξηγήσει στο κοινό με σαφήνεια τί μπορεί να προσφέρει το ιδιότυπο σύστημα χειρισμού του WiiU. Προσθέτοντας κανείς στα παραπάνω και τις ολοένα και πιο πολλές αμφιβολίες για το αν και κατά πόσο μπορεί όντως να "δουλέψει" υπέρ των games το μοντέλο της "δεύτερης οθόνης ως χειριστήριο" πρακτικά, έχει ένα... αξιοπρεπέστατο σύνολο από εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσει η Nintendο ώστε ν' αποδειχθεί επιτυχές το WiiU. Θα τα καταφέρει; Ίδωμεν!