Μπορεί το Internet και η Wall Street να απέδειξαν τις προηγούμενες μέρες πόσο ανόητος έως επικίνδυνος μπορεί ν' αποδειχθεί ο συνδυασμός τους - και μόνο η αστήρικτη φήμη πως μειώθηκαν από την Apple οι παραγγελίες για οθόνες του iPhone 5, ήταν αρκετή για να αφαιρέσει 3 μονάδες από τη θέση της εταιρείας στο χρηματιστήριο σε μια μέρα - όμως υπάρχει ένα άλλο ζήτημα, πολύ σοβαρότερο και ουσιαστικό, που συζητιέται εδώ και καιρό. Αυτό επανήλθε στο προσκήνιο πριν από λίγες μέρες, όταν σε έρευνα για την αμερικανική αγορά καταδείχθηκε η ανοδική τάση των Samsung Galaxy και γενικότερα η μεγαλύτερη δυναμική τους σε σχέση με τα iPhone, τα οποία παραμένουν μεν πάρα πολύ δημοφιλή κι επιτυχημένα, όμως δεν σημειώνουν "άλματα δημοτικότητας" όπως παλιά.
Το συμπέρασμα αυτό, δυστυχώς, συνάδει με την εικόνα που πολλοί από μας έχουμε ήδη από φίλους και γνωστούς: εμπορικά άκρως επιτυχημένη, μεν, η στρατηγική της Apple όμως να κάνει βαθμιαίες μόνο βελτιώσεις και αλλαγές στα iPhone από μοντέλο σε μοντέλο έχει αρχίσει να τής κοστίζει. Το εμβληματικό smartphone, κρατώντας το design του σχεδόν απαράλλακτο για πέντε συναπτά έτη, δίνει την εντύπωση του "πολυφορεμένου" πια - τη στιγμή που τα ανταγωνιστικά του μοντέλα με λειτουργικό Android (ακόμη και αυτά με τα Windows Phone 8) δείχνουν κάθε χρόνο όλο κι ομορφότερα και είναι, αναμφίβολα, κάθε χρόνο όλο και ικανότερα. Αποπνέουν, το σημαντικότερο, την αίσθηση της εξέλιξης πολύ περισσότερο από τα iPhone.
Την ίδια εικόνα δίνει, δυστυχώς, και το iOS ως λειτουργικό σύστημα. Ναι, οι δυνατότητές του έχουν εμπλουτιστεί. Ναι, πολλά πράγματα έχουν βελτιωθεί έως... τελειοποιηθεί από την παρθενική έκδοση του πρώτου εκείνου iPhone. Όμως η εικόνα που εκπέμπει είναι αυτή του ελαφρώς μπανάλ, ξεπερασμένου γραφικού περιβάλλοντος: ήταν άλλη η αισθητική του 2007, όπου οι "γυαλάδες", οι σκιές, τα εικονίδια που θυμίζουν αντικείμενα ή υλικά από το φυσικό κόσμο, ήταν εντυπωσιακά. Εν έτει 2013 το design έχει απλοποιηθεί, υπάρχει σαφέστατη η τάση του περισσότερο "καθαρού" σχεδιασμού, τα εφέ δεν υπάρχει αληθινός λόγος να υπάρχουν. Η ευχρηστία του iOS παραμένει, όμως είναι ολοφάνερη η ανάγκη ανανέωσης: 5 χρόνια με ακριβώς την ίδια εικόνα μπροστά στα μάτια του χρήστη, είναι πολλά.
Το ερώτημα - κατά τη γνώμη μας - δεν είναι αν πρέπει να ανανεώσει η Apple το σχεδιασμό των iPhone και την όψη του iOS. Το ερώτημα είναι το αν έχει ή όχι την πολυτέλεια να μην το κάνει φέτος: τα smartphones της έχουν πιθανώς αρκετή "φόρα" από το 2012 ώστε να παραμείνουν ανάμεσα στα κορυφαία κινητά ανεξαρτήτως κατηγορίας και σίγουρα τα πιο επικερδή στην κατηγορία τους. Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί η Apple μπορεί να το εξασφαλίσει αυτό. Όμως η "μαγεία" του παρουσιαστικού και της χρήσης τους, που ο Steve Jobs είχε εν τέλει "πουλήσει" απίστευτα καλά, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να κρατήσει.. για πάντα. Και εδώ "έρχονται τα δύσκολα", για πρώτη φορά στην πραγματικότητα, για τον Tim Cook: ο διευθύνων της Apple έχουμε την αίσθηση πως πρέπει να αποφασίσει σύντομα πότε τα iPhone θα κάνουν το επόμενο πραγματικό, αισθητό, αδιαμφισβήτητο βήμα εξέλιξης.
Πολλές πηγές που φροντίζουν να μην κατανομάζονται, ισχυρίζονται πως ο Cook έχει ήδη πάρει αυτήν την απόφαση και πως απλώς περιμένει την απαραίτητη τεχνολογία να ωριμάσει ώστε να είναι εμπορικά εφικτό να σημειωθεί άλμα που θα προσπεράσει ευδιάκριτα τον ανταγωνισμό. Κάποιες από τις ίδιες πηγές ισχυρίζονται πως το επόμενο iPhone και το επόμενο iPad θα είναι παρόμοια στην όψη και δεν θα προσφέρουν σημαντικές αλλαγές - πέρα από το π.χ. μικρότερο βάρος ή την περισσότερη υπολογιστική ισχύ - έτσι ώστε να "κερδίσει χρόνο" η Apple για να παρουσιάσει κάτι αληθινά εντυπωσιακό το 2014. Άλλες πηγές, ωστόσο, ισχυρίζονται πως για το iOS 7 έχουν δρομολογηθεί σημαντικές αλλαγές - και θα ήταν στο στυλ της Apple να φέρει στην αγορά ένα σημαντικά διαφοροποιημένο της λειτουργικό σύστημα με μία ομάδα νέων συσκευών.
Σε κάθε περίπτωση, ελάχιστοι άνθρωποι στην ιεραρχία της Apple ξέρουν το πότε ο αμερικανικός κολοσσός θα περάσει στην αντεπίθεση, διεκδικώντας την εικόνα του σημαντικού, καινοτόμου "ρυθμιστή" της αγοράς και διαψεύδοντας την αντίστοιχη του απλώς... συμφεροντολόγου εμπόρου, που σχεδιάζει προϊόντα και υπηρεσίες με μόνο κριτήριο το κέρδος και όχι κάτι άλλο. Όλα αυτά, φυσικά, υποθέτοντας ότι η Apple μπορεί να κινηθεί προς τα εκεί: εύκολα θεωρεί κανείς ως δεδομένο το ότι μία εταιρεία που έχει σημειώσει μεγάλες επιτυχίες τολμώντας κάτι διαφορετικό, θα είναι σε θέση πάντοτε να εισπράττει τους καρπούς του ρίσκου, ό,τι κι αν επιλέξει να κάνει. Επειδή, ωστόσο, δεν είναι καθόλου έτσι... αναμένουμε. Με περισσότερο ενδιαφέρον από ποτέ.
