Επιβεβαιώνοντας την άσχημη εικόνα που, τόσο μέσω των επιλογών της όσο και μέσω των απίθανων δηλώσεων του διευθύνοντα σύμβουλού της Bobby Kotick, έχει καλλιεργήσει για τον εαυτό της εδώ και μία δεκαετία, η Activision πριν από μερικές ημέρες έπραξε το... ανήκουστο: από την μία πλευρά ανακοίνωσε στους μετόχους της ρεκόρ κερδών και αύξησε τα ωφέλη ανά μετοχή στα οποία αυτοί μπορούν να προσβλέπουν, από την άλλη ανήγγειλε την μείωση του εργατικού της δυναμικού κατά 8%, ποσοστό που ισοδυναμεί με απολύσεις 800 και πλέον υπαλλήλων από όλες τις επιμέρους εταιρείες που ελέγχει η εταιρεία.
Πράγματι: ο αμερικανικός κολοσσός ανακοίνωσε για το 2018 συνολικό κύκλο εργασιών της τάξης των 7.5 δις δολαρίων (πάνω και από αυτόν της πρόβλεψης 7.35 δις δολαρίων που είχε δώσει στους επενδυτές). Τα 2.46 δις εξ αυτών προήλθαν από την ίδια την Activision (π.χ. Call of Duty), τα 2.29 δις από την Blizzard (π.χ. World of Warcraft) και τα υπόλοιπα 2.09 δις από την King (εστιασμένη στα mobile games τύπου π.χ. Candy Crush). Τα ποσά αυτά επιτρέπουν στην Activision να διαμοιράσει στους μετόχους της κέρδη τοις μετρητοίς της τάξης του $0.37 ανά μετοχή, το υψηλότερο μέρισμα που έχει δώσει η εταιρεία στην ιστορία της.
Tα στελέχη της Activision, ωστόσο, θεωρούν πως η εταιρεία εισέρχεται σε περίοδο "ισχνών αγελάδων" το 2019, καθώς η Blizzard δεν θα κυκλοφορήσει κανέναν νέο τίτλο, τα έσοδα της King θα παραμείνουν στάσιμα, ενώ οι τίτλοι της ίδιας της Activision για το τρέχον έτος μετρώνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Έτσι αποφασίστηκε η γνωστή... "αναδιοργάνωση" που πολυεθνικές όπως αυτή πάντοτε επικαλούνται, εξ ου και οι 800 απολύσεις. Σκοπός του Kotick, σε αντίθεση με όσα υποστηρίζει... "μπροστά στις κάμερες" δεν είναι να "προστατεύσει τους ανθρώπους της εταιρείας καθώς αυτοί είναι το σημαντικότερό της περιουσιακό στοιχείο" (sic), αλλά να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της εταιρείας (και τις δικές του απολαβές). Εξ ου και το παράδοξο των κερδών-ρεκόρ και των απολύσεων μαζί.
Δεν χωρά αμφιβολία στο γεγονός ότι πολυεθνικές όπως η Activision - με διοικητικό συμβούλιο που ακριβώς γι' αυτούς τους λόγους επιστράτευσε τον Kotick και μετόχους στους οποίους οφείλει να αναφέρεται για κάθε σημαντική του επιλογή - πάντοτε θα τοποθετούν το κέρδος υψηλότερα από το ανθρώπινο δυναμικό τους. Υπάρχει ωστόσο και η παράμετρος του "θελκτικού εργοδότη" που συνυπολογίζεται σε αυτήν την εξίσωση: θα είναι πολύ δύσκολο μία εταιρεία τόσο αδίστακτη και κοντόφθαλμη όχι μόνο να προσελκύσει νέους, δημιουργικούς ταλαντούχους ανθρώπους για πρόσληψη στο μέλλον, αλλά να κρατήσει και αυτούς που έχει μέσα στο κλίμα... σχεδόν τρομοκρατίας που έχει καλλιεργήσει (υπερήφανα λόγια του ίδιου του Kotick) στο εσωτερικό της.
Το timing, δε, όλων αυτών δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερο: καθώς η αγορά ετοιμάζεται για την μετάβαση από τα PS4/Xbox One στα PS5/Xbox Next, οι έμπειροι και δημιουργικοί υπάλληλοι των τμημάτων ανάπτυξης games θ' αποδειχθούν υπερπολύτιμοι για το "επόμενο κύμα" τίτλων που περιμένει το κοινό. Ο Kotick και τα μεγαλοστελέχη του μπορεί να ικανοποίησαν τους επενδυτές (και τους διαχειριστές της περιουσίας τους), όμως δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μία Activision με τεράστια προβλήματα στην προσέλκυση ανθρώπινου δυναμικού τα επόμενα χρόνια, ακριβώς λόγω επιλογών σαν αυτήν. Η κατάσταση τότε... δεν θα αρέσει στους μετόχους, φυσικά, αλλά στα μάτια του Kotick "μικρό το κακό": το πολύ-πολύ να αποπεμφθεί με ένα παχυλό "πακέτο" αποδοχών αποζημίωσης και αυτό να είναι όλο. Οι 800 άνθρωποι σε αναζήτηση εργασίας; Ψιλά γράμματα!
