A, δεν έχουμε παράπονο. Όλα τα σκηνικά τα έχουν δοκιμάσει πλέον τα shoot' em up πρώτου προσώπου: από την απόβαση στη Νορμανδία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και το Βιετνάμ, μέχρι εναλλακτικές πραγματικότητες στο Chernobyl ή τη Μέση Ανατολή και διαστημικούς σταθμούς, πλανητικά ορυχεία και... τηλεοπτικά sports στο απόμακρο μέλλον. Παραδόξως ωστόσο - κινηματογραφικά μιλώντας - σε άλλο σκηνικό πολλοί από μας "γνωρίστηκαν" με την τέχνη του... "πυροβολώ ό,τι κινείται", κι αυτό είναι της άγριας Δύσης και των γουέστερν. Πανελάχιστα FPS έχουν τοποθετήσει τον εαυτό τους σε αυτό το πλαίσιο και, στο πρόσφατο παρελθόν, μόνο ένα: το Call of Juarez της Ubisoft, πριν από δύο χρόνια σχεδόν. Χωρίς να ανατρέψει τις ισορροπίες της αγοράς ακριβώς, ούτε να σημειώσει απίθανη εμπορική επιτυχία, ο τότε τίτλος είχε αποσπάσει θετικά σχόλια για μία σειρά από στοιχεία του - και πρόσφατα κυκλοφόρησε στην ελληνική αγορά ο διάδοχός του. Καταφέρνει να διακριθεί σε μεγαλύτερο, και άρα αξιοπρόσεκτο απ' όλους, βαθμό;

Σεναριακά το Bound in Blood δεν είναι διάδοχος, αλλά πρόδρομος του αρχικού Call of Juarez, αφού χρονικά τοποθετείται πριν από αυτό: οι δύο πρωταγωνιστές του δεν είναι άλλοι από έναν νεαρότερο Ray McCall (τον πιο ενδιαφέροντα χαρακτήρα του πρώτου Call) και τον αδελφό του Thomas, όταν ακόμη ήταν στρατιώτες του Ομοσπονδιακού στρατού. Τα δύο αδέλφια λιποτακτούν και οι παίκτες, μέσα από την εξέλιξη του τίτλου, ουσιαστικά παρακολουθούν πώς οι συγκεκριμένοι χαρακτήρες μεταμορφώνονται στους βίαιους τυχοδιώκτες που γνωρίσαμε στον αρχικό τίτλο. H υπόθεση είναι αυτή τη φορά σημαντικά πιο περίπλοκη και ενδιαφέρουσα, εμπλέκοντας γύρω από τα δύο αδέλφια τις αρχές του Ομοσπονδιακού στρατού, Μεξικανούς αρχιληστές, σερίφηδες, Απάτσι και φυσικά μία... femme fatale. Τα τεκταινόμενα, δε, αποδίδονται πολύ καλά μέσα από την εξιστόρηση του μικρότερου αδελφού των δύο McCall, του William, δίνοντας μία γεύση σχεδόν... κινηματογραφική σε κάτι που, ειδάλλως, θα ήταν απλώς μία σειρά από αποστολές.

Το αρχικό Call of Juarez είχε επικριθεί λόγω του γεγονότος ότι προσπάθησε να συνδυάσει ανεπιτυχώς πολλά διαφορετικά στοιχεία στο gameplay του - το Bound in Blood ωστόσο δεν... κάνει τέτοια λάθη, επικεντρώνοντας την προσοχή του στην ακατάπαυστη δράση και το "πιστολίδι α λα σπαγγέτι γουέστερν". Οι παίκτες μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες (οι οποίοι έχουν ξεχωριστά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα ως προς τις δυνατότητές τους) και στη συνέχεια να αναλάβουν μία προς μία τις - εν πολλοίς πανομοιότυπες - αποστολές, εξολοθρεύοντας αμέτρητους αντιπάλους με έναν αριθμό από διαφορετικά όπλα. Το Bound in Blood, μάλιστα, έχει πάρει περισσότερο "στα σοβαρά" την κληρονομιά των γουέστερν από το αρχικό Call of Juarez, διαθέτοντας και μία σειρά από "σκηνοθετημένα" τμήματα άκρως αντιπροσωπευτικά των ταινιών, όπως τις μονομαχίες έναν προς έναν (στο ηλιοβασίλεμα ή όχι), τις... συζητήσεις με εξάσφαιρα σε σαλούν και εκκλησίες, τις κλοπές άμαξας, τις καταδιώξεις σε ποτάμια με κανώ και άλλα πολλά. Είναι αλήθεια πάντως πως, όταν όλα έχουν ειπωθεί, ο παίκτης παν τού καλείται να "πυροβολήσει ό,τι κινείται" όσο το δυνατόν πιο εύστοχα και γρήγορα. Όχι ακριβώς πρωτότυπο, κάτι όμως που ταιριάζει στο όλο πνεύμα του γουέστερν.