Δεν ήταν μόνο η διάθεση για πρωτοτυπία και πειραματισμό ή οι συνταρακτικές ειδήσεις που έλειψαν από την Ε3 2011. Είχαμε κι άλλα ανησυχητικά σημάδια. Τα δύο συστήματα ανίχνευσης κίνησης των Sony και Microsoft, το PlayStation Move και το Kinect, φάνηκαν εν πολλοίς άτολμα στο επόμενο εξελικτικό βήμα τους: τα νέα games "δεύτερης γενιάς" και για τα δύο είναι σχεδόν... copy/paste, βελτιωμένες μεν αλλά ολοφάνερα παρόμοιες, εκδόσεις όσων παίξαμε το 2010. Και οι δύο κατασκευάστριες εταιρείες αδικούν έτσι τα προϊόντα τους, τα οποία είναι ολοφάνερα ικανά για πολύ περισσότερα. Η ανίχνευση κίνησης μπορεί να προσφέρει εξαιρετικές αλληλεπιδραστικές εμπειρίες και να κινηθεί πολύ πέρα από το όριο που είχε θέσει το τεχνολογικά παρωχημένο Wii. Με ατολμία, όμως, εκ μέρους των εταιρειών που στηρίζουν τα Kinect και Move, αυτό δεν πρόκειται ποτέ να το εισπράξουμε πρακτικά.

Άλλες τάσεις που διακρίναμε στην Ε3 και χαρακτηρίζουμε ως πηγές προβληματισμού: η ακόμη πιο μεγάλη περιθωριοποίηση των PC ως συστημάτων για ΑΑΑ αποκλειστικά games (τα λίγα highlights δεν ήταν αρκετά για να κρύψουν το γεγονός), ο κατακερματισμός των online υπηρεσιών από την πλευρά των εκδοτριών εταιρειών (σε πόσα Δικτυακά καταστήματα πια να είναι εγγεγραμμένος ένας χρήστης για να προμηθεύεται τους τίτλους που θέλει να παίζει...;), αλλά και η προσπάθειά τους να ανάγουν τα games όχι σε προϊόν πλέον, αλλά σε υπηρεσία, προσβλέποντας σε σταθερά έσοδα όλων των ειδών πολύ καιρό μετά την κυκλοφορία τους (χωρίς να μας έχουν πείσει όμως καθόλου ακόμη αν αυτό συμφέρει και εκείνες και εμάς). Όλες αυτές οι τάσεις θα έχουν πλήρως εκφραστεί στην αγορά μέχρι την επόμενη Ε3 και θα έχουν επίσης επηρεάσει το τοπίο με τρόπο το λιγότερο αμφιλεγόμενο.

Φυσικά δεν ήταν όλα... μαύρα κι άραχνα στην πρόσφατη έκθεση της Ε3. Δεν θα μπορούσαν να είναι. Έχουμε να περιμένουμε για τον επόμενο χρόνο ένα ολοκαίνουργιο, πανίσχυρο φορητό σύστημα ψυχαγωγίας που θα προσφέρει επιτέλους games ποιότητας 100% εφάμιλλης των οικιακών, το PlayStation Vita. Έχουμε ένα ολοκαίνουργιο σύστημα ψυχαγωγίας για το σπίτι στηριγμένο σε μία τολμηρή - έστω κι αν έχει πάρα πολλά να αποδείξει - ιδέα, το Wii U. Έχουμε τα πρώτα games τους, που είναι σε θέση να προσφέρουν αυτό το "κάτι παραπάνω" και διαφορετικό, βάσει των όσων έχουμε δει ως τώρα τουλάχιστον. Και έχουμε μερικά από τα καλύτερα games αυτής της γενιάς συστημάτων - που "πήρε το βάφτισμα του πυρός" στην υψηλή ευκρίνεια και παγίωσε τις online υπηρεσίες ως αυτονόητες πια - πριν τη... βαθιά ανάσα που θα μας οδηγήσει στην επόμενη γενιά. Ε, δεν είναι και λίγα, είναι;