Έχοντας καλύψει δημοσιογραφικά τη μεγαλύτερη έκθεση στον κόσμο για την ηλεκτρονική διασκέδαση, την Ε3, ανελλιπώς από το 1999 έως και πέρυσι - με εξαίρεση δύο χρονιές... ειδικών συνθηκών - ο διευθυντής του Αθηνόραμα Digital ετοιμάζει αυτές τις μέρες τις αποσκευές του για να καλύψει και τη φετινή. Η οικειότητα της διαδικασίας θα έπρεπε να κάνει τα πράγματα ευκολότερα ίσως. Όμως το όλο πλαίσιο της Ε3 ως έκθεσης, αλλά και της αγοράς την οποία καλύπτει, έχει αλλάξει άρδην από τις... αθώες εποχές του Dreamcast και του PSone. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που - για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια - αναγκαστήκαμε να κάνουμε σιωπηλά την ίδια ερώτηση: έχει, τελικά, πρακτικό νόημα η έκθεση της Ε3 με τη μορφή που λειτουργεί, πέραν του... σόου για εσωτερική κατανάλωση;
Γινόμαστε συγκεκριμένοι. Κάθε χρόνο μαζευόμαστε στο Los Angeles για να δούμε και ν' ακούσουμε τί σκοπεύει να κάνει αυτή η αγορά για την ανάπτυξη και το μέλλον της. Κάθε χρόνο εισπράττουμε υποσχέσεις επί υποσχέσεων από τις εταιρείες - υποσχέσεις που είτε δεν πραγματοποιούνται στο βαθμό που δίνονται, είτε πραγματοποιούνται σε χρονικό πλαίσιο τελείως διαφορετικό από αυτό που σκιαγραφούν. Κάθε χρόνο παίρνουμε συνεντεύξεις από ανθρώπους που έχουν εκπαιδευτεί να μην απαντήσουν σε τίποτε άλλο από αυτό που εκείνοι θέλουν, όσο κι αν τους πιέσουμε (καθιστώντας τους δημοσιογράφους σχεδόν... εκπροσώπους Τύπου των σχετικών εταιρειών). Και κάθε χρόνο παίζουμε games που είναι ένα αφρόντιστο υποσύνολο του υποσυνόλου του υποσυνόλου του πώς θα είναι σε τελική μορφή, καλούμενοι να μεταφέρουμε περίπου όσες εντυπώσεις θα μετέφερε ένας κριτικός κινηματογράφου από ένα... trailer. Για ένα διάστημα τουλάχιστον, ακόμη κι έτσι ο μηχανισμός της Ε3 έδειχνε να αποδίδει. Κάτι να προσφέρει.
Εδώ και 3 ή 4 χρόνια; Συζητήσιμο. Δεν έχει ουσιαστικό νόημα, για παράδειγμα, να παρίστανται οι δημοσιογράφοι στις συνεντεύξεις Τύπου, τη στιγμή που αυτές μεταδίδονται live μέσω Internet για όλους: η "αναμετάδοση" που γίνεται από τα ΜΜΕ στην πλειοψηφία των περιπτώσεων στερείται το δημοσιογραφικό σχόλιο, το οποίο θα έδινε μια ενδιαφέρουσα διάσταση. Δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να παίρνονται οι media-trained συνεντεύξεις, αν οι αποδεκτές ερωτήσεις είναι δεδομένες εξ αρχής και οι απαντήσεις... "κονσέρβα". Και σπάνια έχει νόημα να περιμένουμε για κάτι το απρόσμενο και καταπληκτικό, αφού είναι πιθανό να έχει διαρρεύσει στο Web εβδομάδες πριν. Ενίοτε, δείχνει σχεδόν... too much να πετάς μέχρι το Los Angeles για να επιβεβαιώνεις ή όχι τις φήμες που διαρρέουν. Όπου κι αν ανήκει το λάθος αυτό.
Φυσικά, σε όλα τα παραπάνω υπάρχουν κι εξαιρέσεις - και δεν έχει κανένα νόημα να κρύψουμε το γεγονός ότι... γι' αυτές πρακτικά πετάμε μέχρι το Los Angeles. Κάτι που η Nintendo έχει αποκρύψει σχετικά με τις δυνατότητες του WiiU, για παράδειγμα, το οποίο αλλάζει την εικόνα του. Κάποιο video game ανεξάρτητου παραγωγού για συστήματα όπως το PS Vita, που προσφέρουν λειτουργίες ανεκμετάλλευτες ως τώρα. Κάποια στιγμή... απρόσεκτης ειλικρίνειας από μεγαλοστέλεχος πολυεθνικής, που μπορεί να δώσει μια καλή ιδέα του πώς και γιατί συμβαίνουν ή δεν συμβαίνουν κινήσεις που θα θέλαμε ή θα περιμέναμε. Οι περισσότερο "χαλαρές" στιγμές με τους δημιουργούς των ΑΑΑ games, στις οποίες μπορούν να μοιραστούν πράγματα εκτός... PR ορίων. Οι εκπλήξεις έχουν λιγοστέψει πάρα πολύ, αλλά δεν έχουν εκλείψει. Κι αν "παίζει" να υπάρξουν τέτοιες, καλώς ή κακώς, στο "μεγάλο πανηγύρι του Los Angeles" θα συμβούν, οπότε...
Δεν χωρά πάντως αμφιβολία στο γεγονός ότι η Ε3 έχει καταλήξει να είναι εν πολλοίς... θέατρο. Σόου, αλλά όχι με την καλή έννοια, με την κακή. Την έννοια του θεάματος, όπου ο καθένας έχει το ρόλο του να παίξει, και όχι την έννοια της επίδειξης, που υποννοεί πως θα προσφέρει κάτι ουσιαστικό ως εξέλιξη ή συμπέρασμα. Ας ελπίσουμε ότι η φετινή έκθεση θα μάς διαψεύσει και ότι δεν θα είναι "μία από τα ίδια". Ότι θα επιφυλάσσει μερικές έστω ενδιαφέρουσες εκπλήξεις, ότι θα είναι λίγο παραπάνω... ειλικρινής με τον εαυτό της - ότι οι εταιρείες θα είναι σαφέστερες όσον αφορά στις προθέσεις τους, δηλαδή - ότι θα προσφέρει αυτό που κάθε χρόνο τής ζητάμε αλλά σπάνια παραχωρεί: μία εικόνα του πού βαδίζει η ηλεκτρονική διασκέδαση, απαλλαγμένη από την υπερβολή του marketing. Μια ιδέα του ποιές προτιμήσεις και τάσεις του παγκόσμιου κοινού προκύπτουν και αξίζει να προσέξουμε. Δεν ζητάμε πολλά, ζητάμε; Ελπίζουμε πως όχι!
