Πόση διαφορά μπορεί να φέρει ένας χρόνος για μία πολυεθνική του μεγέθους της Microsoft, όταν χαρακτηρίζεται από γεύση... γλυκόπικρη; Πολύ μεγάλη διαφορά. Ο γίγαντας του Redmond βρίσκει τον εαυτό του στις πρώτες αυτές ημέρες του Ιουνίου 2014, σε θέση παρόμοια με αυτήν που βρισκόταν τον Ιούνιο του 2013 - κάτω από άλλου είδους συνθήκες όμως. Πέρυσι, είχαμε ζητήσει από τη Microsoft να εξιλεωθεί στα μάτια των gamers για την - όπως αποδείχθηκε - αδέξια αποκάλυψη του Xbox One που είχε δώσει έμφαση σε... ο,τιδήποτε εκτός από τα games (TV! TV! TV!). Φέτος, δυστυχώς, θα πρέπει να ζητήσουμε το ίδιο. Με τη διαφορά, αφενός, ότι το Kinect δεν είναι μέρος της όλης εξίσωσης πια, μα και με δεδομένο, αφετέρου, το "πλεονέκτημα των αριθμών" που έχει το PS4 παγκοσμίως σε σχέση με το Xbox One.
Απο τους 12 μήνες που έχουν περάσει από τότε, η Microsoft μπορεί να ανακαλέσει πολλές στιγμές θετικότατες... αλλά και πολλές αρνητικές, που τής κόστισαν. Το Xbox One εμπορικά ξεκίνησε πάρα πολύ καλά στον σχετικά περιορισμένο αριθμό χωρών όπου διατίθεται μέχρι στιγμής, ειδικά στις ΗΠΑ: θετικό. Έχει να επιδείξει ήδη 2-3 αξιόλογους αποκλειστικούς τίτλους, όπως το Forza MotorSport 5 και το Titanfall: θετικό. Έχει επιλύσει μία σειρά από "παιδικές ασθένειες" και αρχικά προβλήματα του Xbox One, από αυτά που αντιμετωπίζει κάθε νέο φορμά στην πρώτη φάση της πορείας του: θετικό. Και έχει βελτιώσει την πρόταση του Xbox Live ως συνδρομητικής υπηρεσίας, με δωρεάν games και άλλες παροχές, διατηρώντας την γνωστή ποιότητά της ψηλά: σαφώς θετικό.
Από την άλλη... ήττες, τόσο σε επίπεδο εντυπώσεων, όσο και ουσιαστικό. Ο επικοινων ιακά λανθασμένος χειρισμός των προθέσεών της όσον αφορά στο ψηφιακό "κλείδωμα" των games του Xbox One: αρνητικό. Η αποδοχή της ενσωμάτωσης του νέου Kinect στην εμπορική συσκευασία του Xbox One ως ανούσιας: αρνητικό. Η εικόνα του υποδεέστερου τεχνικά συστήματος που δίνει το Xbox One σε σχέση με το PS4, λόγω των κατώτερων χαρακτηριστικών των games του σε σχέση με τις αντίστοιχες εκδόσεις του δεύτερου, στους ίδιους τίτλους: συζητήσιμης αξίας, αλλά και πάλι αρνητικό.
Τί θα πρέπει να επιδείξει, λοιπόν, η Microsoft στο πλαίσιο της έκθεσης E3 ώστε να ανατρέψει την παραπάνω ανάμικτη εικόνα - και, κατ' επέκταση, τί περιμένουμε ή/και ζητάμε από αυτήν μέσα στην επόμενη εβδομάδα; Προσήλωση και φιλοδοξία, να τί. Το "όραμα" του αμερικανικού κολοσσού ήταν πέρυσι συγκεχυμένο: ένα ασαφές... "τα πάντα όλα" όσον αφορά στους στόχους του Xbox One, το οποίο αποδείχθηκε τροχοπέδη στην αρχική του προσπάθεια να "κερδίσει" αυτούς που πρέπει πρώτα απ' όλους να το στηρίξουν, δηλαδή τους αφοσιωμένους gamers. Δεν είναι τυχαίο πως η Sony εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο αυτό το λάθος και υπογράμμισε με τρόπο εμφατικό τη δική της προσήλωση σε αυτούς: "καθαρότερο" μήνυμα, καλύτερα αποτελέσματα.
Προσήλωση λοιπόν σε αυτό που το Xbox One θα πρέπει, εξ ορισμού, να κάνει καλύτερα απ' ο,τιδήποτε άλλο: να προσφέρει ποιοτικά, διαφορετικά, συναρπαστικά video games. Εκεί έρχεται να παίξει το ρόλο της η φιλοδοξία: η Microsoft πρέπει να αποδείξει, αυτές τις μέρες περισσότερο από κάθε άλλη φορά, πως εννοεί να προσφέρει "επόμενης γενιάς" εμπειρίες ψυχαγωγίας με το νέο της σύστημα. Πως εννοεί να "ανέβει επίπεδο" με το Xbox One, σε σχέση με το Xbox 360. Απλώς ομορφότερες εκδόσεις games που παίζουμε στο 360 εδώ και 8 χρόνια... δεν αρκούν πλέον. Δεν είναι λόγος αρκετός για να αγοράσει κανείς τον διάδοχό του. Θα πρέπει η μετάβαση από το προηγούμενο Xbox στο καινούργιο να φανεί στα μάτια των αφοσιωμένων παικτών ως "επιβεβλημένη" σχεδόν. Τίτλοι όπως π.χ. το επερχόμενο Sunset Overdrive ενδέχεται να αποδειχθούν ικανά επιχειρήματα, όμως χρειάζεται κι άλλα τέτοια. Αποκλειστικά. Και όχι σε 3 χρόνια. Μέσα στο 2015.
Μόλις... δύο πράγματα, η προσήλωση κι η φιλοδοξία, μπορεί να "ακούγονται" λίγα να ζητήσει κανείς από μία πολυεθνική του μεγέθους και της οικονομικής επιφάνειας της Microsoft. Κάθε άλλο παρά λίγα είναι, όμως, όπως αποδείχθηκε στο πρόσφατο παρελθόν. Με το Kinect να μην αποτελεί πια τροχοπέδη, με την τιμή πώλησης του Xbox One διαμορφωμένη στα ίδια επίπεδα με αυτήν του PS4 και την διάθεση του πρώτου σε περισσότερες χώρες από το Σεπτέμβρη (συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας), η Microsoft έχει πια ξεκάθαρη "αποστολή": πρέπει να επανακτήσει το "χαμένο έδαφος" όσο το δυνατόν. Και για τα υπόλοιπα, όπως την αξιοποίηση τηλεοπτικού και Δικτυακού περιεχομένου, την προσφορά πολλών apps και άλλων δευτερευόντων... έχουμε καιρό!
