Κατά την διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που έδωσε η Microsoft χθες στο πλαίσιο της Ε3 2018 κατόρθωσε να κάνει το... σχεδόν αδύνατο για τα δεδομένα του σύγχρονου Web και της αγοράς των video games: να προκαλέσει έκπληξη με σημαντική είδηση η οποία δεν είχε διαρρεύσει νωρίτερα σε οποιοδήποτε site, ούτε καν με την μορφή φημολογίας, και κανείς μας δεν είχε "δει να έρχεται" από κάποια π.χ. κίνηση πρότερη εκ μέρους της αμερικανικής εταιρείας! Πράγματι: ο κολοσσός του Redmond αποκάλυψε την εξαγορά όχι μίας ή δύο, αλλά τεσσάρων εταιρειών ανάπτυξης video games, ανακοινώνοντας παράλληλα την σύσταση μίας πέμπτης δικής του με το ίδιο αντικείμενο. Αυτό, από ορισμένες απόψεις, ήταν... κατόρθωμα από μόνο του και αν μη τί άλλο αξίζει τα εύσημα όλων: ναι, είναι τόσο σπάνιες πλέον οι γνήσιες, μεγάλες εκπλήξεις στο πλαίσιο αυτών των εκδηλώσεων!
Μία περισσότερο προσεκτική ματιά, ωστόσο, στην ανακοίνωση - και μία... καθόλου μικρή αναδρομή στο παρελθόν της Microsoft - αρκεί για να δημιουργήσει προβληματισμό σχετικά με την κίνηση αυτή. Αν μη τί άλλο επειδή, κρίνοντας από το πώς σκιαγραφείται από τον αμερικανικό κολοσσό και πώς σχολιάζεται από πολλά μέσα ενημέρωσης, όλα δείχνουν ότι προωθείται ως... "πανάκεια" στο χρόνιο πρόβλημά του της έλλειψης αρκετών αποκλειστικών games για τα Xbox One. Και, όταν όλα έχουν ειπωθεί, αυτή δεν μπορεί να είναι η λύση στο πρόβλημα ακριβώς επειδή το πρόβλημα ξεκινά, διαπιστωμένα, από την ίδια την Microsoft.
Έχουμε και λέμε, λοιπόν: η αμερικανική εταιρεία εξαγόρασε τις Playground Games, Ninja Theory, Undead Labs και Compulsion Games. Και οι τέσσερις αυτές εταιρείες υα υπάγονται πλέον στα Microsoft Game Studios και θα αναπτύσσουν, προφανώς, games αποκλειστικά για Xbox και Windows 10. Πέραν αυτών, ο κολοσσός του Redmond ιδρύει μία πέμπτη εταιρεία ανάπτυξης με το όνομα The Initiative, η οποία θα έχει ως βάση την Santa Monica της California και επικεφαλής τον Darrell Gallagher, του οποίου η εμπειρία εκτείνεται στο σύνολο σχεδόν της σειράς των τίτλων Tomb Raider και σε άλλες μεγάλες παραγωγές.
Σε πρώτο επίπεδο "ανάγνωσης" της κίνησης αυτής διαφαίνεται πως οι τέσσερις εξαγορές δεν θα έχουν μέσα στα επόμενα 2 ή 3 χρόνια ως αποτέλεσμα την απόκτηση πλεονεκτικής θέσης του Xbox One έναντι του ανταγωνισμού του. Η Playground Games, ικανότατη και ταλαντούχα, ήταν ούτως ή άλλως "ταγμένη" στην ανάπτυξη των Forza Horizon και μόνο - οπότε η ενσωμάτωσή της στα Microsoft Studios είναι μάλλον τυπική διαδικασία. Η Undead Labs έχει κυκλοφορήσει μόνο τα δύο State of Decay, πανομοιότυπου προφανώς στυλ, και με μάλλον περιορισμένη επιτυχία στο δεύτερο πρόσφατο. Η Compulsion Games έχει επίσης δημιουργήσει μόνο δύο games: το Contrast το 2013 (πρωτότυπη ιδέα μα μέτρια εκτέλεση) και το επερχόμενο We Happy Few (που δείχνει ενδιαφέρον αλλά cult hit στην καλύτερη περίπτωση). Το αληθινό "διαμάντι" δεν είναι άλλη από την Ninja Theory, η οποία όμως έχει "στηθεί" έτσι ώστε να διεκπεραιώνει μικρές παραγωγές κι όχι blockbuster βεληνεκούς ΑΑΑ.
Αυτά ωστόσο ισχύουν τώρα. Το όλο νόημα στην επένδυση της εξαγοράς των τεσσάρων αυτών εταιρειών ανάπτυξης από την Microsoft βρίσκεται, θεωρητικά, στην αναγνώριση του ταλέντου τους και στην παροχή εκ μέρους της άφθονων πόρων και υποστήριξης ώστε να προσφέρουν την καλύτερη, περισσότερο φιλόδοξη δουλειά τους στο Xbox. Και εκεί βρίσκεται κανείς αντιμέτωπος με το δεύτερο, μεγαλύτερο πρόβλημα: αυτό της κάκιστης εταιρικής κουλτούρας που διέπει την Microsoft. Ο αμερικανικός κολοσσός έχει στο ενεργητικό του πολλές, μα πάρα πολλές εξαγορές αξιόλογων εταιρειών - όχι μόνο από τον κόσμο του gaming, αλλά γενικότερα - τις οποίες απέτυχε ή ποτέ δεν θέλησε να απορροφήσει ωφέλιμα κι εποικοδομητικά, καταλήγοντας να τις "πνίξει" από πλευράς δημιουργικής και νομοτελειακά να αναστείλει κάποια στιγμή την λειτουργία τους, όταν δεν έρχεται το επιθυμητό γι' αυτήν αποτέλεσμα (που γίνεται αργότερα σαφές πως δεν θα ερχόταν ποτέ).
Ειδικά στην αγορά του gaming τα παραδείγματα ξεκινούν... από τον 20ο αιώνα: FASA Interactive το 1999 (των Mech Commander και Mech Assault), Digital Anvil το 2000 (Starlancer και Freelancer), Ensemble Studios το 2001 (Age of Empires και Age of Mythology), Lionhead το 2006 (Black&White και Fable), Press Play Studios το 2012 (Max και Kalimba) και κάποιες άλλες μικρότερες. Καμία από αυτές δεν υφίσταται πια. Δύο μόνο μεγάλες εξαγορές της Microsoft έχουν... παρεκκλίνει μεν από την πεπατημένη, αλλά παραμένουν ουσιαστικές αποτυχίες: η διάσημη Bungie (η οποία είχε φορσέ μετατραπεί σε "εργοστάσιο Halo" μέχρις ότου οι ιδρυτές της την "αγόρασαν πίσω" κι ανεξαρτητοποιήθηκαν για να προσφέρουν τα Destiny) και η ιστορική Rare (που είχε ευνουχιστεί δημιουργικά μετά από την αποτυχία των δύο Kinect κι επανήλθε στο προσκήνιο με το αμφιβόλου επιτυχίας Sea of Thieves).
Λίγη κατανόηση, λοιπόν, για όλους εκείνους που μόλις άκουσαν πως οι Playground Games, Ninja Theory, Undead Labs και Compulsion Games εξαγοράστηκαν από την Microsoft, αναρωτήθηκαν αν αυτές οι εταιρείες θα προλάβουν να κυκλοφορήσουν στα Xbox από δύο αποκλειστικούς τίτλους η κάθε μία πριν ο κολοσσός του Redmond κρίνει πως... δεν τού ήταν αρκετά χρήσιμες τελικά, και τις "κλείσει". Ειλικρινά, περισσότερα πράγματα αισθανόμαστε πως μπορούμε να περιμένουμε από την The Initiative: αυτή θα "χτιστεί" εξ αρχής με την νοοτροπία και την εταιρική κουλτούρα (είναι κουλτούρα αν είναι τοξική;) της Microsoft και τουλάχιστον δεν θα υποστεί την όλη διαδικασία της επώδυνης και αντιπαραγωγικής "προσαρμογής" που οδήγησε το λιγότερο 7 άλλες εταιρείες σε τέλμα ή "λουκέτο".
Μακάρι, φυσικά, ν' αποδειχθεί το προαίσθημά μας λανθασμένο. Μακάρι ο Phil Spencer να αποδειχθεί το είδος του ηγέτη που ζητά αποτελέσματα χωρίς να επιβάλλει τρόπους. Μακάρι αυτή τη φορά η Microsoft να σεβαστεί τουλάχιστον τα χρήματα που επενδύει σε αυτές τις 5 εταιρείες και να τις αφήσει να λειτουργήσουν δημιουργικά όπως γνωρίζουν και μπορούν, έτσι ώστε να εισπράξουμε από αυτές games των οποίων το επίπεδο ποιότητας να δικαιώνει το Redmond. Μακάρι, μακάρι, μακάρι. Αλλά η Ιστορία δυστυχώς έχει την τάση να επαναλαμβάνεται και ένα μικρό στοιχείο που μαθεύτηκε μετά το τέλος της συνέντευξης Τύπου της Microsoft μάς κάνει να φοβόμαστε πως θα το κάνει και αυτή τη φορά: η Microsoft εξαγόρασε την Playground Games - η οποία σε όλη την οκτάχρονη διαδρομή της έχει αναπτύξει μόνο racing games και μάλιστα μόνο τα Forza Horizon - προκειμένου η δεύτερη να... "αναπτύξει έναν τίτλο ανοιχτού κόσμου (open world) διαφορετικής κατηγορίας". Ναι. Γιατί τί να τρέχεις με Ferrari σε δρόμους, τί να τρέχεις μ' ένα άλογο σε πεδιάδες, ας πούμε. Πόσο διαφορετικά μπορεί να είναι άλλωστε; Κουτάκια σ' ένα Excelόφυλο. Και τα δύο.