Είναι εύκολο, βέβαια, στο όλο κλίμα των εθνικών εκλογών να μιλήσει κανείς με πικρία για τις υποσχέσεις των προηγούμενων που δεν υλοποιήθηκαν ποτέ, καθώς και για τις υποσχέσεις των επόμενων που - κατά περίπτωση και με δεδομένες τις δύσκολες συνθήκες - ακούγονται... πολύ καλές για να είναι αληθινές. Γι' αυτές, ο χρόνος θα δείξει. Όμως υπάρχουν άλλες υποσχέσεις, αυτές των Μicrosoft και Sony πριν από μία πενταετία, οι οποίες δεν είναι συζητήσιμες: είναι αποδείξιμα υποσχέσεις που δεν υλοποιήθηκαν ή υλοποιήθηκαν με τρόπο όχι ακριβώς ικανοποιητικό. Και ναι μεν τα Xbox 360 και PS3 έχουν ορίζοντα αρκετών ετών μπροστά τους - με άλλα λόγια δεν αποκλείεται να τις υλοποιήσουν τελικά - αλλά καθώς στεκόμαστε εδώ με το joypad στο χέρι, στον τέταρτο χρόνο του πρώτου και τον τρίτο του δεύτερου, δεν μπορούμε παρά να θυμόμαστε με κριτική διάθεση εκείνα τα... "προεκλογικά".
Αναφερόμαστε στην υψηλή ευκρίνεια και τα video games των δύο συστημάτων. Το 2005 τόσο η αμερικανική όσο και η ιαπωνική εταιρεία εξυμνούσαν τις αρετές του high definition, το πώς αυτό θα ωθούσε τα video games στο επόμενο επίπεδο εξέλιξης, πόσο πιο κοντά θα έφερνε το gaming στο σινεμά κλπ. Υπήρξε, δε, για 14 μήνες, όλη εκείνη η διαμάχη για το αν και κατά πόσο η ανάλυση των 720p γραμμών ή η ανάλυση των 1080p γραμμών ήταν η... πραγματική υψηλή ευκρίνεια. Τώρα πια βέβαια θεωρούμε τη δεύτερη, την"FullHD", ως αληθινό high definition, όμως δεν είναι ούτε το... 10% (!) των games για Xbox 360 και PS3 εξ αρχής δημιουργημένα σ' αυτή την ανάλυση. Τα περισσότερα είτε προσφέρουν γραφικά ανάλυσης 720p γραμμών (στην καλύτερη περίπτωση), είτε γραφικά "περίεργων" αναλύσεων, από 540 έως 680 γραμμές, που στη συνέχεια πολλαπλασιάζονται με τρυκ στις 720 ή 1080 (στη χειρότερη). Το αποτέλεσμα δεν είναι σε καμία περίπτωση της ίδιας οπτικής ποιότητας με αυτό γραφικών δημιουργημένων εξ αρχής για 1080 γραμμές, όπως το Wipeout HD του PlayStation Network.
Ο λόγος για όλα αυτά είναι απλός: το PS3 υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην έχει, και το Xbox 360 σίγουρα δεν έχει, την επεξεργαστική ισχύ που απαιτείται για εκείνες τις... κινηματογραφικής ποιότητας σεκάνς που επιδεικνύονταν πριν από χρόνια στα διάφορα demos και τις παρουσιάσεις, σε πραγματικά games. Τουλάχιστον όχι σε πραγματικό χρόνο, όχι σε 1080 γραμμές και όχι με ομαλή ανανέωση της οθόνης. Είναι ένα γεγονός που πονάει μεν, κάτι που δεν συζητιέται ευρέως, παραμένει όμως αναμφισβήτητο. Μία εξισορροπιστική αλήθεια, βέβαια, επίσης ισχύει: τα video games δεν είναι ανάγκη να είναι ανάλυσης 1080p για να φαίνονται υπέροχα και να είναι συναρπαστικά. Κανένας, απολύτως κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί πως games AAA επιπέδου όπως το Uncharted 2 του PS3 ή το Forza MotorSport 3 του Xbox 360 είναι απίστευτα εντυπωσιακά, σχεδόν τηλεοπτικά στην αναπαράσταση των γραφικών τους. Aλλά... να, μαμά Sony, μαμά Microsoft. Λίγη προσοχή παραπάνω με τις... επόμενες "προεκλογικές υποσχέσεις" στην ηλεκτρονική διασκέδαση γιατί, αν η υψηλή ευκρίνεια είναι "χαρτί" που πρέπει να "ξαναπαιχθεί", καλύτερα να "παιχθεί" σωστά. Έτσι δεν είναι;