Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, απέχουμε 30 ή και παραπάνω ημέρες από την κυκλοφορία του Grand Theft Auto IV, του ίσως περισσότερο... αγωνιωδώς αναμενόμενου τίτλου της χρονιάς που διανύουμε - και αυτό που συμβαίνει "γύρω" από την κυκλοφορία αυτή, είναι άνευ προηγουμένου. Πόσα αντίτυπα θα πωληθούν το πρώτο εικοσιτετράωρο. Πόσα την πρώτη εβδομάδα. Πόσα special editions. Πόσα soundtracks. Πόσα ακριβώς θα είναι τα πωληθέντα αντίτυπα για Xbox 360, πόσα για PlayStation3, ποιά θα είναι η αναλογία μεταξύ τους. Πόσο ρόλο θα παίξει στην απόφαση των gamers που έχουν και τα δύο συστήματα, το γεγονός ότι για το Xbox 360 θα κυκλοφορήσει αργότερα και extra περιεχόμενο. Με ποιό χαρακτηρισμό θα τη... "γλιτώσει" από όλες τις επιτροπές που αποδίδουν "τίτλο καταλληλότητας" σε κάθε video game. Πόσο θα χρεώνει το Amazon.com κάθε μουσικό κομμάτι που θα μπορεί να αγοράσει οποιοσδήποτε παίκτης μέσα από το ίδιο το παιχνίδι. Πόσο επηρέασε η κυκλοφορία του την απόφαση και πρόταση της Electronic Arts να αγοράσει την Take 2 και έμμεσα την Rockstar, που ανέπτυξε τον τίτλο. Η φιλολογία, παραφιλολογία και εν τέλει... υπερφιλολογία που έχει αναπτυχθεί γύρω από το Grand Theft Auto IV είναι τέτοια, που είναι να αναρωτιέται κανείς πώς θα αντέξει ακόμη και το καλύτερο video game την "πίεση" των προσδοκιών τόσων εκατομμυρίων gamers, αναλυτών και... μετόχων. Και πώς ακριβώς έχει αναχθεί ένα video game σε "πεδίο μάχης" ανάμεσα σε δύο συστήματα ψυχαγωγίας, φυσικά, τη στιγμή που θα προσφέρει κατά 99% την ίδια ψυχαγωγική εμπειρία. Απαντήσεις, παρακαλούμε, στη διεύθυνση της στήλης, όσο αυτή ακόμη διατηρεί την απαραίτητη ψυχραιμία!
