Όταν οποιοσδήποτε "κυνηγά φαντάσματα", τη... συμπόνοια και τη συμπαράστασή μας έχει, αλλά έως εκεί. Δικό του θέμα είναι, μπορεί να μαζοχίζεται όσο θέλει. Όταν όμως αυτός ο κάποιος τυγχάνει να είναι Αμερικανός γερουσιαστής, και "κυνηγά τα φαντάσματα" που τον βολεύουν να κυνηγήσει και συμβαδίζουν με τις δικές του προκαταλήψεις και προδιαμορφωμένες αντιλήψεις, είναι άλλο θέμα. Μεγάλο. Όπως αυτό της γερουσιάστριας Gayle Slossberg, η οποία ενημερώθηκε προφανώς από κάποιον... άρτια πληροφορημένο της συνεργάτη για μία φήμη που κυκλοφορεί στο Internet σχετική με το Grand Theft Auto IV: ότι στον τίτλο της Rockstar υπάρχει μία σκηνή αποτρόπαιου βιασμού, στην οποία οι παίκτες συμμετέχουν ενεργά (!) και αποφάσισε - σε κλασικό στυλ αμερικανικής παράνοιας - να... ψάξει να την βρει. Φυσικά, μία γερουσιάστρια των ΗΠΑ δεν μπορεί να ασχολείται με αυτά τα πράγματα - αλοίμονο, αυτό θα σήμαινε ότι θα αποκτούσε προσωπική άποψη για το θέμα - γι' αυτό και δεν το κάνει. Έχει πιθανώς ορίσει κάποια... επιτροπή για να διαλευκάνει την (κυριολεκτικά και μεταφορικά) "υπόθεση" αυτή.
Η γελοία πλευρά του όλου θέματος εντοπίζεται στο γεγονός ότι, φυσικά, δεν υπάρχει καμία τέτοια σκηνή στο GTA IV (ακόμη και ειδήμονες gamers, που έχουν ξοδέψει... εκατοντάδες ώρες με τον τίτλο, δεν έχουν συναντήσει ποτέ κάτι τέτοιο). Και η Rockstar είναι από πολύ δύσκολο έως απίθανο να μην έχει αυτή τη φορά ελέγξει τον κώδικα του νέου GTA για φαινόμενα... "Hot Coffee". Η καθόλου γελοία πλευρά του όλου θέματος εντοπίζεται στο γεγονός ότι η Slossberg, βασισμένη στην φήμη αυτή και μόνο, θα προτείνει σύντομα στο Κογκρέσσο τη σήμανση "με τρόπο σαφή και γλαφυρό" όποιων games "είναι τόσο ανήθικα όσο το Grand Theft Auto IV" (το οποίο, σημειωτέον, ήδη φέρει το χαρακτηρισμό και το λογότυπο του τίτλου κατάλληλου μόνο για ενήλικες). Το ποιός και πώς θα κρίνει, ωστόσο, ποιά games... προσβάλλουν τα χρηστά ήθη της αμερικανικής κοινωνίας (sic) είναι κάτι που θα έπρεπε να μην απασχολεί όχι μόνο το κοινό των ΗΠΑ, αλλά γενικότερα το κοινό της ηλεκτρονικής διασκέδασης. Γιατί, ως γνωστόν, νευρωσικούς και ημιμαθείς πολιτικούς με εχθρική προδιάθεση απέναντι στο gaming διαθέτουμε και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού...