To... "κάθε αρχή και δύσκολη" είναι μία έκφραση που ελάχιστα προϊόντα τεχνολογίας χαρακτηρίζει περισσότερο από ένα νέο σύστημα ηλεκτρονικής ψυχαγωγίας. Κάθε καινούργιο PlayStation ή Xbox καλείται να επιδείξει από την πρώτη μέρα ότι μπορεί να προσφέρει ολοφάνερα καλύτερα games από τον προκάτοχό του, γεγονός που προφανώς δημιουργεί πολύ μεγάλες (έως αντιρεαλιστικές ενίοτε) προσδοκίες για τα ίδια τα πρώτα αυτά games. Είναι γνωστή και μεγάλη "παγίδα"... και ακριβώς σε αυτήν "πέφτει" δυστυχώς το Knack, μία δημιουργία που ίσως αντιμετωπιζόταν με περισσότερη επιείκεια απ' όλους μας, αν δεν ήταν ένας από τους δύο μεγαλύτερους νέους τίτλους που ανέπτυξε η Sony προκειμένου να συνοδεύσουν το PlayStation4 στα καταστήματα.

Το Knack θα ήταν ομολογουμένως "ένα ακόμη" platform game δράσης όπως δεκάδες άλλα που έχουμε δει στο παρελθόν σε συστήματα της Sony και της Nintendo, αν δεν είχε να επιδείξει την ξεχωριστή ιδιότητα του ομώνυμου πρωταγωνιστικού του χαρακτήρα. Αυτός αποτελείται από πολλά μικρά ξεχωριστά τμήματα, τα οποία μπορούν αφενός να αυξάνονται ή μειώνονται σε αριθμό (οπότε ο Knack μεγαλώνει ή μικραίνει σε μέγεθος), αφετέρου να χαρίζουν στον χαρακτήρα αυτόν, σε συνδυασμό με συγκεκριμένα bonus, πρόσθετες δυνάμεις. Και οι δύο δυνατότητες, όπως θα περίμενε κανείς, πρέπει να αξιοποιηθούν ώστε ο Knack να προσπεράσει εμπόδια που φράζουν το δρόμο του και να εξολοθρεύσει αντιπάλους που χρειάζονται... ειδική μεταχείριση.

Η ιδέα δεν είναι καθόλου κακή και ο Mark Cerny - ο άνθρωπος που επέβλεψε τον σχεδιασμό και τη φιλοσοφία λειτουργίας του PS4 - θα ισχυριστεί πιθανότατα ότι ο τόσο φυσικός και ομαλός τρόπος απεικόνισης και κίνησης τόσων μικρών αντικειμένων είναι ενδεικτικός των δυνατοτήτων του νέου οικιακού PlayStation. Μπορεί και να έχει δίκιο, αλλά η σχετική υλοποίηση στον βασικό μηχανισμό παιχνιδιού του Knack δεν... "κάνει τη διαφορά" ακριβώς. Δεν υπάρχει κάτι το έξυπνο, πρωτότυπο ή γενικότερα εντυπωσιακό στο πώς τα εκατοντάδες "κομμάτια" του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα αξιοποιούνται - και σε συνδυασμό με τις απολύτως τυπικές κινήσεις των αλμάτων και χτυπημάτων, το Knack δεν καταφέρνει να κάνει τον παίκτη να σκεφτεί "α, αυτό δεν θα μπορούσα να το έχω στο PS3" σε κανένα σημείο της εξέλιξης του τίτλου. Κάτι που, υποθέτουμε, ήταν το ζητούμενο.