Συμπέρασμα τέταρτο: όσο κι αν η Nintendo, η Sony ή οποιοσδήποτε άλλος δεν θέλει να το σκέφτεται έτσι, τα smartphones και τα προηγμένα φορητά media player έχουν αποκτήσει μεγάλη πρακτική αξία στο μυαλό του κοινού. Ένας αριθμός από φίλους ή γνωστούς με τους οποίους ξεκινήσαμε να συζητάμε για την τιμή του 3DS, μας... "άδειασε με το καλημέρα": ένα ακόμη σύστημα για να παίζει κανείς games, κι άλλη μια φορητή συσκευή για να φορτίζει κάθε λίγο και λιγάκι, "ενώ μπορώ αν θέλω να παίξω games με το κινητό μου ή το iPod Touch"; Σαφώς και δεν θα αποδώσει τα ίδια games ένα 3DS, με ένα π.χ. Android smartphone ή ένα iPod Touch. Αν όμως τα games των δύο τελευταίων είναι αυτό που λέμε "good enough" και με μικρό κόστος; Το πιο πρόσφατο, εξαιρετικό π.χ. iPod Touch κοστίζει κατά τι λιγότερο από ένα 3DS και προσφέρει πολλά υπέροχα games. Τα οποία είναι good enough, ενίοτε δωρεάν και, για gaming... "μια στο τόσο", ό,τι χρειάζονται αυτοί οι άνθρωποι. Είναι λοιπόν δύσκολο να καταρρίψεις τη συλλογιστική τους, πόσο μάλλον να τούς ζητήσεις €269 μόνο για τη συσκευή αυτή καθ' αυτή (και €40 ή €50 ανά τίτλο). Ίσως γι' αυτό και η Νintendo εν μέρει... αποστασιοποιείται από αυτούς!
Συμπέρασμα πέμπτο: τα... "δευτερεύοντα" είναι τελικά σημαντικά. Οι ίδιοι άνθρωποι που μας απάντησαν με τον προαναφερθέντα τρόπο, μας ρώτησαν σχεδόν στην ίδια πρόταση "τί άλλο μπορεί να κάνει το 3DS εκτός από το να παίζει 3D games;". Και, ομολογουμένως, τα τεχνικά χαρακτηριστικά του συστήματος της Nintendo δεν βοηθούν: κρίνεται οριακά επαρκές για ακρόαση μουσικής, ανεπαρκές για αξιοπρεπή θέαση φωτογραφιών και video, υποτυπώδες για Web browsing και δεν υποστηρίζεται από κανένα οικοσύστημα μέσα από το οποίο να μπορεί να προσθέσει κανείς λειτουργίες ή εφαρμογές τρίτων. Στα μάτια όσων θέλουν μια φορητή συσκευή ψυχαγωγίας την οποία μπορούν να αξιοποιήσουν με πολλαπλούς τρόπους, τα €269 είναι κατά πολύ δυσκολότερο να δικαιολογηθούν, απ' ότι στα μάτια των gamers. Η Nintendo απευθύνεται πρωτίστως στους δεύτερους, ναι, αλλά και οι πρώτοι δεν παύουν να αποτελούν ευδιάκριτο ποσοστό του καταναλωτικού κοινού.
Και το αναπόφευκτο... προσωπικό συμπέρασμα: ο γράφων, για να καταθέσει την 51η - όχι περισσότερο ή λιγότερο σημαντική από τις άλλες - γνώμη του, σκοπεύει να το αγοράσει το 3DS. Δεν θεωρεί ότι είναι λίγα τα €269, θα το αποκτήσει όμως από την πρώτη μέρα, μαζί με το αγαπημένο Street Fighter IV και το Pilotwings Resort, τόσο από περιέργεια, όσο και για επαγγελματικούς λόγους. Ελπίζει, όμως, αφενός το 3DS να "γράψει" πιο πολλές ώρες παιχνιδιού από το Wii - που σε καμία των περιπτώσεων δεν "έβγαλε τα λεφτά του" όλα αυτά τα χρόνια - αφετέρου να παρουσιάσει σύντομα games που δεν μπορούν να παιχθούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στο... 2D Nintendo DS που έχει ήδη. Γιατί, αν δεν εμφανιστούν τέτοια games, τί νόημα έχει όλος ο θόρυβος για τη στερεοσκοπική εικόνα - ακόμη κι άψογα αυτή να λειτουργεί; Σε μια εβδομάδα από σήμερα θα έχουμε απαντήσεις στα πρακτικά θέματα. Έως τότε ένα είναι το βέβαιο: τα €269 δεν είναι πολλά για να αγοράσει κανείς μια υπόσχεση, είναι όμως πολλά αν η επιταγή αποδειχθεί ακάλυπτη. Ίδωμεν!
