Υπάρχει ένα γνωμικό που, από τα αγγλικά, μεταφράζεται κάπως έτσι: "το τίμημα που πληρώνεις αποκτώντας αυτό που θέλεις, είναι να αποκτάς αυτό που ήθελες κάποτε". Αυτό ήταν το... πρώτο που σκεφτήκαμε όταν διαβάσαμε δηλώσεις υψηλόβαθμου στελέχους της Microsoft, το οποίο δήλωσε πρόσφατα σε συνέντευξή του πως - μετρώντας τη δραστηριότητα και τις συνήθειες χρήσης της πελατειακής βάσης του Xbox 360 εδώ και κάποιους μήνες - οι κάτοχοι του συστήματος της εταιρείας... περισσότερο κάνουν άλλα πράγματα παρά παίζουν games μ' αυτό (!). Στο μυαλό μας επανήλθαν όλες εκείνες οι βαρύγδουπες δηλώσεις του παρελθόντος, τόσο από τον Bill Gates όσο και από τον Steve Balmer, για το στόχο τους να καταστήσουν το Xbox "το κέντρο της ηλεκτρονικής ψυχαγωγίας στο σαλόνι". Κατα τα φαινόμενα η αμερικανική εταιρεία έχει σχεδόν πετύχει το στόχο αυτό, αλλά... υποψιαζόμαστε πως κανείς δεν το φανταζόταν έτσι ακριβώς.

Συγκεκριμένα, λοιπόν: ο Yusuf Mehdi, αντιπρόεδρος του τμήματος ψηφιακής διασκέδασης της Microsoft, δήλωσε σε συνέντευξή του στους Los Angeles Times πως σύμφωνα με τα (ανώνυμα) online στατιστικά μετρήσεων που η εταιρεία έχει συγκεντρώσει τους τελευταίους έξι μήνες από τη χρήση των Xbox 360 στις ΗΠΑ, οι κάτοχοί τους παρακολουθούν περισσότερες ταινίες ή τηλεοπτικές σειρές, και ακούν περισσότερη Δικτυακή μουσική, απ' όσο παίζουν games. O Mehdi δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει, φυσικά, ότι συνδυαστικά ο χρόνος που περνούν οι κάτοχοι του Xbox 360 με αυτό έχει αυξηθεί σε αυτό το διάστημα κατά 30% (μέσος όρος 84 ώρες εβδομαδιαίως), όμως το ότι "κάτι περισσότερο από το 50% του χρόνου των χρηστών αφιερώνεται σε ταινίες, σειρές και μουσική, ενώ το υπόλοιπο σε online games", είναι η έκφραση που... μάς προβλημάτισε.

Ο λόγος είναι απλός. Ναι, είναι θετικό για ένα σύστημα ηλεκτρονικής διασκέδασης να έχει πολλές λειτουργίες και να αποδεικνύεται χρήσιμο με πολλαπλούς τρόπους στον κάτοχό του (αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνεχίζουμε να θεωρούμε περισσότερο "πολυτάλαντο" τέτοιο σύστημα το PlayStation3). Όχι όμως σε βάρος της πρωταρχικής του λειτουργίας και όχι σε βάρος του χαρακτηριστικού προφίλ που επί σειρά ετών προσπαθεί να "χτίσει". Οι τόσες ώρες χρήσης του Xbox 360 ως... video player μέσα από υπηρεσίες όπως οι Netflix και Hulu, ή ως music player μέσα από υπηρεσίες όπως ο Last.fm, καθιστούν το ίδιο το σύστημα ένα "απρόσωπο σύστημα αναπαραγωγής" (dumb terminal), καθώς αυτό το περιεχόμενο ούτε τού ανήκει, ούτε το χαρακτηρίζει. Το Xbox είχε επιδιώξει εξ αρχής να προσφέρει όλα όσα ζητούν οι gamers και δη οι αφοσιωμένοι - και τώρα η Microsoft είναι... υπερήφανη που οι κάτοχοι του συστήματός της βλέπουν πιο πολλές ταινίες και σειρές, παρά παίζουν κάποιο από τους εκατοντάδες διαφορετικούς τίτλους του;

Υπάρχει, βέβαια, μία σειρά από ερωτήματα όσον αφορά στον τρόπο με τον οποίο ο Mehdi εξέφρασε τη συγκεκριμένη διαπίστωση - και πώς την δικαιολόγησε. Η δήλωσή του, για παράδειγμα, μιλούσε για την online δραστηριότητα των games του Xbox 360, ίσως όχι τη συνολική - και ναι μεν το Xbox Live έχει πολύ σημαντικό ρόλο στα όσα προσφέρει το σύστημα της Microsoft, υπάρχουν όμως και πάρα πολλοί gamers που παίζουν μόνοι, offline, όχι απαραίτητα Δικτυακά. Ο Mehdi ανέφερε, επίσης, ότι στατιστικά παρατηρείται συχνότατα οι gamers να παίζουν κάποιο τίτλο με το Xbox 360 και, στη συνέχεια, αντί να απενεργοποιούν το σύστημα, να το χρησιμοποιούν για π.χ. την παρακολούθηση μιας ταινίας. Ρόλο σε όλα αυτά παίζει και η διάρκεια μιας ταινίας (μέσος όρος οι 2 ώρες), που στην πλειοψηφία του ο κόσμος βλέπει από την αρχή μέχρι το τέλος - ενώ δεν ασχολείται όλος ο κόσμος δύο ώρες το λιγότερο κάθε φορά που παίζει games. Όλα αυτά, εξάλλου, ισχύουν για την αμερικανική αγορά, όπου οι Δικτυακές υπηρεσίες διανομής περιεχομένου είναι ώριμες και διαδεδομένες. Στην Ευρώπη και την Ιαπωνία, για παράδειγμα, είναι πρακτικά βέβαιο ότι οι χρονικές αναλογίες δεν είναι οι ίδιες.

Ακόμη και με τα παραπάνω στα υπ' όψιν, ωστόσο, υπάρχει κάτι... λάθος, κάτι που αισθανόμαστε πως δεν είναι κομπλιμέντο για το Xbox 360 στη διαπίστωση του Mehdi και στη διάσταση αυτή του συστήματος της Microsoft. Κακά τα ψέματα: το brand που έχει συνδεθεί με το Halo, με το Forza, με το Gears of War, με το online gaming, τα Achievements, όλα εκείνα που μάς παρακινούσαν επί 6 χρόνια να το συστήνουμε για αγορά "αν αυτό που θα κάνεις είναι να παίζεις μόνο games, φίλε", δεν ταιριάζουν με το προφίλ του... video player. Αυτό το προσφέρουν και θα το προσφέρουν εκατοντάδες άλλες συσκευές που θα μπορούσαν να φέρουν οποιοδήποτε λογότυπο, όχι αυτό του Xbox. Και, πλησιάζοντας πια στη δύση αυτού του συστήματος και αναμένοντας την αποκάλυψη του διαδόχου του το 2013, δεν μπορούμε παρά ν' αναρωτηθούμε: αυτό ήταν και παραμένει το ευρύτερο σχέδιο της Microsoft; Ένα σύστημα που κάνει "λίγο απ' όλα" και... by the way, όπως λένε και οι Σάξονες, προσφέρει και video games; Ειλικρινά, ελπίζουμε πως όχι.