Τα πιο πολλά νέα συστήματα οικιακής διασκέδασης στο παρελθόν "όφειλαν" τρόπον τινά είτε με την εμφάνισή τους στα καταστήματα είτε αμέσως μετά να συνοδεύονται και από ένα ή πιο πολλά games που δικαιολογούν την απόκτηση των συστημάτων αυτών ως ικανών να προσφέρουν "επόμενης γενιάς" ψυχαγωγικές εμπειρίες (με το κριτήριο πως οι παραγωγές αυτές δεν ήταν εφικτές σε παλαιότερα συστήματα). Το PlayStation5, ωστόσο, τόσο λόγω των ιδιότυπων συνθηκών της πανδημίας και των αναπόφευκτων προβλημάτων διαθεσιμότητάς του, όσο και των στρατηγικών επιλογών της Sony για "γέφυρα" χρονική ανάμεσα στα PS4 και PS5, εν τέλει δεν χρειάστηκε να... τηρήσει αυτό το προαπαιτούμενο για να "πείσει" οποιονδήποτε. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν μπορούμε να ζητήσουμε από το PS5 τέτοιες παραγωγές και όλα δείχνουν πως μπαίνουμε πλέον στην πρώτη τέτοια φάση της πορείας του με το Returnal της Housemarque.

Στο Returnal o παίκτης αναλαμβάνει τον ρόλο μίας κοσμοναύτισσας, της Selene, που πραγματοποιεί αναγκαστική προσγείωση σε έναν πλανήτη ονόματι Atropos. O παίκτης οδηγείται γρήγορα στην πρώτη του εξερεύνηση γύρω από το σημείο της ανώμαλης προσγείωσης του διαστημοπλοίου, μέσα από την οποία καταλαβαίνει - αρχικά από τον... μάλλον γνώριμο νεκρό που συναντά εκεί κοντά καθώς και μετά από τον πρώτο και δεύτερο και τρίτο θάνατό του από εχθρικά πλάσματα που βρίσκονται παντού στην περιοχή - πως έχει εμπλακεί σε κάποιου είδους χρονικό βρόγχο, αναγκασμένος να ξεκινά ξανά και ξανά και ξανά από το ίδιο σημείο της πτώσης του σκάφους του. Σκοπός είναι μεν να βρει η Selene την πηγή ενός άγνωστου σήματος αλλά, παράλληλα, να καταλάβει και τί ακριβώς συμβαίνει ώστε να βγει από αυτόν τον χρονοβρόγχο.

Ο μηχανισμός των επαναληπτικών θανάτων και της έναρξης κάθε φορά από το ίδιο σημείο είναι γνώριμος στους αφοσιωμένους gamers από την κατηγορία των λεγόμενων τίτλων rogue-like που στηρίζονται εξ ολοκλήρου σε αυτόν. Το Returnal συνδυάζει αυτόν τον μηχανισμό με έναν ακόμη που αξιοποιούν αυτοί οι τίτλοι συχνά, τον τυχαίο κάθε φορά ανασχεδιασμό των επιπέδων που καλείται να εξερευνήσει ο παίκτης: είναι 6 οι κύριες "μεγάλες πίστες" (biomes) που απεικονίζονται στον εικονικό χάρτη του τίτλου, αλλά η δομή της κάθε μίας, πώς είναι δηλαδή σχηματισμένα τα "δωμάτια" που βρίσκονται εκεί, πού περιμένουν οι αντίπαλοι, ο αριθμός τους, οι θέσεις που βρίσκονται τα όπλα και τα bonus και άλλα πολλά, αλλάζουν όταν ο παίκτης γυρίζει στην αρχή. Η προσέγγιση αυτή κρατά μεν αμείωτο το ενδιαφέρον και αποτρέπει τον τίτλο από το να καταστεί προβλέψιμος, αυξάνει ωστόσο σημαντικά και την δυσκολία του...

...η οποία καλό είναι να ξεκαθαριστεί από νωρίς πως είναι υψηλή με οποιαδήποτε μέτρα και σταθμά. Η Housemarque είναι ούτως ή άλλως γνωστή για τα δύσκολα shoot' em up της τύπου "bullet hell" όπως τα Resogun και Nex Machina. Οι Σουηδοί έχουν μεταφέρει αυτήν την συλλογιστική της "βροχής από σφαίρες" σε περιβάλλον 3D και προοπτική τρίτου προσώπου, τα αντανακλαστικά και η καλή στόχευση όμως έχουν τόση σημασία όση και η αντίληψη του χώρου και η χρήση του με τακτική. Προσθέτοντας κανείς και το πόσο επικίνδυνοι και ανθεκτικοί είναι οι περισσότεροι αντίπαλοι, έχει ήδη μία ιδέα της δυσκολίας του Returnal.

Αν προστεθεί σε αυτά το γεγονός ότι η Housemarque υιοθέτησε ένα ακόμη στοιχείο των τίτλων rogue-like, την "μία μόνο ζωή" και την απουσία δυνατότητας αποθήκευσης της προόδου του παίκτη - σημείο για save game πουθενά! - αντιλαμβάνεται το προφανές: το Returnal δεν είναι για όλους. Υπάρχουν κάποια βοηθητικά στοιχεία που μπορούν να εμφανιστούν (τυχαία και αυτά) ορισμένες φορές, μα και πάλι όχι πάντα. Η προοπτική να παίζει κανείς για π.χ. 2 ή 3 ή 4 ώρες σερί και να σκοτωθεί π.χ. στον τελικό αντίπαλο της τρίτης "μεγάλης πίστας", οπότε θα ξαναγυρίσει στην σεκάνς προσγείωσης του διαστημοπλοίου έχοντας χάσει σχεδόν όλα τα όπλα και bonus και αντικείμενα που συνέλεξε στο μεσοδιάστημα, θα αποκαρδιώσει πολλούς. Λόγω του προαναφερθέντα τυχαίου ανασχεδιασμού, μάλιστα, δεν είναι σε καμία περίπτωση εγγυημένο πως - βάσει πρότερης εμπειρίας - η επόμενη προσπάθεια του παίκτη να φτάσει "πιο μακριά" στο Returnal θα είναι επιτυχημένη. Ενίοτε, λόγω... έλλειψης ψυχραιμίας, το αντίθετο!

Η συνειδητή αυτή επιλογή εκ μέρους της Housemarque έχει από τις πρώτες μέρες διάθεσης του Returnal διχάσει το κοινό και είναι πολλοί εκείνοι που ζητούν σε μελλοντική ενημέρωση του τίτλου μέσω PlayStation Network να προστεθεί τουλάχιστον η δυνατότητα αποθήκευσης της προόδου του παίκτη στο τέλος κάθε μίας από τις "μεγάλες πίστες" του τίτλου. Αν έπρεπε να στοιχηματίσουμε, θα λέγαμε πως είναι πολλές οι πιθανότητες να προστεθεί ένας έστω περιορισμένος αριθμός από σημεία στην όλη διαδρομή όπου είναι εφικτό ένα save, όμως για την ώρα ο κόσμος που έχει στην κατοχή του ένα PS5 και ενδιαφέρεται να παίξει το Returnal θα πρέπει να το αποκτήσει αποδεχόμενος ότι αυτό μπορεί να συμβεί σύντομα, μπορεί και όχι, μπορεί και... ποτέ. Είπαμε: δύσκολο!