Δεν χρειάζεται να είναι κανείς... αναλυτής αγοράς ή εξειδικευμένος δημοσιογράφος για να εξηγήσει σε οποιονδήποτε πού ακριβώς βρίσκεται η ομορφιά και η έλξη σε ένα καινούργιο προϊόν τεχνολογίας: βρίσκεται, ασυζητητί, σε εκείνη την - διακριτικά ή και... καθόλου διακριτικά ειπωμένη εκ μέρους του κατασκευαστή του - υπόσχεση πως θα προσφέρει στον κάτοχό του κάτι που δεν μπορούσε να έχει μέχρι σήμερα. Σε αυτό το μικρό... αξίωμα έχουν "χτιστεί" ολόκληρες προϊοντικές κατηγορίες και υποκατηγορίες επί δεκαετίες. Και αυτή ακριβώς η υπόσχεση έχει αρχίσει, τον τελευταίο καιρό, να έρχεται σε σύγκρουση με ένα φαινόμενο που παρατηρεί κανείς εύκολα πλέον στο πρόγραμμα κυκλοφορίας νέων games για το PlayStation4, όπου ανησυχητικά πολλά από αυτά... δεν είναι. Νέα, δηλαδή.

Η τάση των λεγόμενων remakes ή remasters, επανεκδόσεων δηλαδή επιτυχημένων games από παλαιότερα συστήματα ηλεκτρονικής διασκέδασης σε νεότερα, είχε βέβαια διαφανεί από πέρυσι. Στο PS4, ωστόσο, εκδηλώθηκε εμπορικά με παραγωγές τόσο ποιοτικές, τόσο προσεγμένες - όπως το υπέροχο The Last of Us και το εντυπωσιακό GTA V - ώστε αρχικά η τάση αυτή δεν μάς ενόχλησε. Υπήρξαν και παραγωγές που δεν ήταν του ίδιου επιπέδου, όπως π.χ. η Definitive Edition του Tomb Raider ή το Sleeping Dogs, όμως στο πλαίσιο του πρώτου χρόνου παρουσίας ενός νέου συστήματος στην αγορά, κάποιες παραδοχές σαφώς και γίνονται. Με το The Last of Us πιθανώς θα μπορούσαμε να είχαμε αποχαιρετίσει εγκάρδια τα remakes, όμως η επιτυχία του - καθώς και εσωτερικά στοιχεία ερευνών της Sony - έφεραν απ' ότι φαίνεται ευκαιρίες... πολύ θελκτικές για να αγνοηθούν, στο προσκήνιο.

Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, αποδεικνύεται πως ήταν εκπληκτικό το ποσοστό των ανθρώπων που μέσα στους πρώτους 12 μήνες πορείας του PlayStation4, το αγόρασαν ενώ δεν υπήρξαν κάτοχοι του PlayStation3. Άλλα δημοσιεύματα τοποθετούν το ποσοστό αυτό στο 35%, άλλα έως και στο 50% σχεδόν (!). Οι πιθανοί λόγοι για αυτό το "παράδοξο" είναι πολλοί, το σίγουρο ωστόσο είναι πως η Sony διέκρινε μία επιχειρηματική ευκαιρία εκεί: όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν αγοάσει και παίξει έναν σημαντικό αριθμό από ΑΑΑ games του PlayStation3. Και, έχοντας ήδη την εμπειρία των remakes τίτλων από το PS2 και το PSP στο PS3, η Sony αποφάσισε να κάνει το ίδιο και στο PS4. Με αυτόν τον τρόπο οι Ιάπωνες και σε έσοδα είχαν να προσβλέπουν, και σε εμπλουτισμό της βιβλιοθήκης games του νέου τους συστήματος.

Το... πρόβλημα, σε όλα αυτά; Βρισκόμαστε στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2015 και κατά τη διάρκειά του έχουν ήδη κυκλοφορήσει τέσσερα remakes για το PlayStation4: τα Super Stardust Ultra, Grim Fandango, Borderlands The Handsome Collection και Devil May Cry Definitive Edition. Έχουν ανακοινωθεί ή διαρρεύσει για το επόμενο τρίμηνο πέντε ακόμη, τα Tearaway, Street Fighter IV Ultra, God of War III, Gravity Rush και Batman Arkham Remaster Collection, ενώ φημολογούνται έντονα για κάποια στιγμή μέσα στη χρονιά άλλα δύο, τα Beyond Two Souls και Mass Effect. Το πλήθος των remakes, με άλλα λόγια, έχει αρχίσει να γίνεται τόσο μεγάλο, ώστε να κοντεύει να... συγκριθεί με τον αριθμό των καινούργιων games που θα κυκλοφορήσουν για το PlayStation4 έως τον Αύγουστο - και πιθανώς ξεπερνά τον αριθμό των αληθινά ΑΑΑ games για το σύστημα της Sony που αξίζουν ν' αγοραστούν φέτος!

Είμαστε της γνώμης πως η τάση αυτή των remakes και remasters έχει αρχίσει να... "ξεφεύγει" πλέον σε βαθμό ανησυχητικό - και το γεγονός αυτό, σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, μπορεί να αποδειχθεί επιβλαβές για την εικόνα του PlayStation4. Ο κόσμος που το αγόρασε, το αγοράζει και θα το αγοράζει για πολλούς μήνες ακόμη περιμένει από αυτό αλληλεπιδραστικές και ψυχαγωγικές εμπειρίες που δεν μπορούσε να έχει πριν. Είμαστε μακριά ακόμη από το σημείο που το PS4 θα έχει συγκεντρώσει όλους τους αφοσιωμένους gamers και θα χρειάζεται να επεκταθεί στην mainstream, ευρύτερη καταναλωτική αγορά. Αυτό δεν θα συμβεί πριν τα 40 ή 45 εκατομμύρια πωλήσεων PS4 - και ως τότε, οι άνθρωποι που το αγοράζουν προσβλέπουν κυρίως σε αυτές τις καινούργιες ψυχαγωγικές εμπειρίες. Όχι τις... "ξαναζεσταμένες" γνώριμες.

Όταν όλα έχουν ειπωθεί, ευπρόσδεκτα τα γραφικά ανάλυσης 1080p, o βελτιωμένος ήχος και ενίοτε το πρόσθετο περιεχόμενο των remakes. Θα θέλαμε, δεν το κρύβουμε, να δούμε κι εμείς έναν μικρό αριθμό από συγκεκριμένα παλαιότερα hits του PS3 και του PS Vita, ποιοτικά και φροντισμένα, κάποια στιγμή στο σκληρό δίσκο του PS4 μας. Όμως όχι σε βάρος της λίστας κυκλοφοριών του συστήματος της Sony, η οποία οφείλει να προσφέρει περισσότερα "φρέσκα" games, τόσο με την έννοια των πρόσφατα δημιουργημένων, όσο και την έννοια των δημιουργημένων με "φρέσκια διάθεση". Ειδάλλως, όλα όσα επεδίωξε να "χτίσει" επικοινωνιακά ο ιαπωνικός κολοσσός εδώ και δύο χρόνια για το PS4, για την ανανεωμένη του προσέγγιση στα games και τη φιλοδοξία του να προχωρήσει πολύ πέρα από το επίπεδο του PlayStation3 (ας μην ξεχνάμε πως το PS3 δεν προχώρησε πολύ πέρα από το PS2), μπορούν να "γκρεμιστούν" σε ελάχιστους μήνες. Και, για λίγα έσοδα περισσότερα, θα ήταν κρίμα. Μεγάλο.