To πώς οι πολιτισμικές διαφορές ανάμεσα στους λαούς συνήθως βρίσκουν αντίστοιχο και στο πώς οι λαοί αυτοί διαλέγουν να ψυχαγωγηθούν, είναι κάτι που κανείς υποθέτουμε δεν έχει... επισήμως ερευνήσει, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ισχύει πέρα από κάθε αμφιβολία. Και στην αγορά της ηλεκτρονικής διασκέδασης - στο σπίτι και έξω από αυτό - οι διαφορές είναι ακόμη μεγαλύτερες και ευδιάκριτες. Για παράδειγμα - θέμα επίκαιρο λόγω καλοκαιριού - το PSP της Sony. Ένα σύστημα εκπληκτικό από πλευράς δυνατοτήτων, κυριολεκτικά "μπροστά από την εποχή του" όταν κυκλοφόρησε το Δεκέμβρη του 2004 στην Ιαπωνία, τα πρώτα δύο χρόνια της πορείας του δεν είχε σημειώσει την αναμενόμενη εμπορική επιτυχία. Από τα Χριστούγεννα του 2007, ωστόσο, έχει κυριολεκτικά "σαρώσει" στην ιαπωνική αγορά, στην ευρωπαϊκή τα πάει πάρα πολύ καλύτερα, ενώ στην ελληνική έχει πια αρχίσει να δημιουργεί μετρήσιμη, αξιοπρεπή βάση χρηστών. Το ενδιαφέρον στοιχείο; Σε κάθε αγορά, η άνοδος στις πωλήσεις συμβαίνει για διαφορετικούς λόγους!
Στην ιαπωνική αγορά, για παράδειγμα, οι πωλήσεις άρχισαν να αυξάνονται αισθητά όταν κυκλοφόρησε το PSP Slim & Lite, η λεπτότερη, ελαφρύτερη έκδοση του συστήματος που έφερε στο προσκήνιο και μερικά ακόμη πλεονεκτήματα. Εκεί οι κάτοικοι της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου άρχισαν να το τιμούν πραγματικά - και με την καλά συγχρονισμένη κυκλοφορία μίας σειράς τίτλων καθαρά ιαπωνοστρεφούς ενδιαφέροντος, καθώς και του ίδιου του PSP σε μία πληθώρα διαφορφετικών χρωμάτων, το φορητό σύστημα της Sony έγινε, επιτέλους, "in" και αντάξιος αντίπαλος του Nintendo DS (στις πωλήσεις, γιατί στις δυνατότητες παραμένει απείρως καλύτερο). Στην Ευρώπη, σε γενικές γραμμές συνέβη το ίδιο: η κυκλοφορία του καλύτερου μοντέλου, μερικά games πραγματικά ποιοτικά και αποκλειστικά στο PSP, αλλά και η κάθοδος στις τιμές των "μεγάλων" Memory Stick (ώστε να αξιοποιηθεί το PSP και για μουσική ή video) ήταν αρκετά για να βελτιώσουν τις τύχες του "μαύρου διαμαντιού". Έστω και όχι στον... ιαπωνικό βαθμό, προφανώς.
Και... στην Ελλάδα; Ε, εδώ όλα εξαρτώνται από την... κινητήρια δύναμη του "τσάμπα"! Το πρώτο 18μηνο παρουσίας του PSP στην εγχώρια αγορά, αίτηση έκανες να το δεις στα χέρια ανθρώπου έξω, στο δρόμο. Ακόμη και μετά την πτώση τιμής, το ενδιαφέρον ήταν χλιαρό. Βλέπετε, να "σπάσει" το PSP ώστε αυτό να εκτελεί από Memory Stick εφαρμογές (και... εχμ... κλεψίτυπα αντίγραφα παιχνιδιών βέβαια), έχει τη δυνατότητα μόνο το... 5% του κοινού, το οποίο έχει και την κατάλληλη εξοικείωση με PC, και άνεση με το σχετικό ιδιότροπο λογισμικό, και τα "κότσια" να διακινδυνέψει να "νεκρώσει" το PSP του. Όλα αυτά μέχρι το Φλεβάρη του τρέχοντος έτους, οπότε κυκλοφόρησε στο εμπόριο έτοιμη η περίφημη μπαταρία Pandora, η οποία "σπάει" και το παλιό και το νέο PSP και επιτρέπει την εγκατάσταση firmware για αναπαραγωγή κάθε είδους ψυχαγωγικού υλικού απευθείας από Memory Stick. Αμέσως μετά εμφανίστηκαν και τα πρώτα συνοικιακά μαγαζάκια που αναλαμβάνουν να "σπάσουν" κάθε PSP και να το... φορτώσουν games σε 30 λεπτά. Και, ξαφνικά, ενδιαφέρον και στην ελληνική αγορά για το PSP, αφού από το Δίκτυο μπορεί κανείς να κατεβάσει αμέτρητα... εχμ... όχι ακριβώς νόμιμα games, να τα εγκαταστήσει στο Memory Stick (εννοείται ότι οι πωλήσεις και αυτών αυξήθηκαν) και να παίζει ώρες ατέλειωτες χωρίς να πληρώσει ευρώ τσακιστό για τα σχετικά δισκάκια UMD. Είδες, ο ξύπνιος Έλληνας; Και Slim, και τζάμπα games, και στο σωστό χρόνο. Ο... καλύτερος του (παγκόσμιου) χωριού!
