Δεν χωρά αμφιβολία στο γεγονός ότι οι τελευταίοι 12-14 μήνες απείχαν... πάρα πολύ από το ιδανικό για το τμήμα marketing της Microsoft που ευθύνεται για την προώθηση του Xbox One. Τα πολλαπλά επικοινωνιακά λάθη στην αρχική του παρουσίαση, οι απογοητευτικές στρατηγικές επιλογές που ανακοινώθηκαν στην Ε3 2013 (και ανακλήθηκαν μετά από την αντίδραση των gamers σε όλο τον κόσμο), η εμμονή επί σειρά μηνών στο Kinect χωρίς δικαιολογήσιμο τρόπο, οι όχι κολακευτικές συγκρίσεις με το PS4 στα τεχνικά στοιχεία των κοινών τίτλων με το Xbox One, η πρόσφατη μειωτική αλλαγή πλεύσης όσον αφορά στο ρόλο του Kinect... ο κατάλογος είναι μεγάλος. Από μερικές απόψεις, είναι σχεδόν... θαύμα που για το Xbox One ο πρώτος χρόνος παρουσίας του στην αγορά δεν ήταν άγονος, όπως του WiiU. Τα περίπου 5.5 εκ. συστήματα που συνθέτουν την πελατειακή του βάση, είναι ένα ξεκίνημα πολύ καλό, αρκετό για να λειτουργήσει ως εφαλτήριο για περισσότερα φέτος τα Χριστούγεννα.
Το... reset των τελευταίων μηνών για το Xbox One, ωστόσο, είχε κόστος. Το ύψος του; Δεν μπορούμε ακόμη να το εκτιμήσουμε. Η σημασία του κόστους αυτού μακροπρόθεσμα; Ίσως μεγάλη, ίσως όχι. Σίγουρα όμως όχι αμελητέα.
Απαριθμώντας, δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει κανείς από το Kinect. H αφαίρεσή του από την συνολική πρόταση του Xbox One πρακτικά το ωθεί στο περιθώριο - και μαζί με αυτό, ο,τιδήποτε είχε οραματιστεί η Microsoft για τη χρήση του πέραν των games, αλλά και ο,τιδήποτε είχαν προσπαθήσει να επιτύχουν οι ανεξάρτητες εταιρείες δημιουργίας games για να το αξιοποιήσουν. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα τέτοιας περίπτωσης είναι το πολύ όμορφο Fantasia: Music Evolved της έμπειρης Harmonix, το οποίο έχει σχεδιαστεί ειδικά για το Kinect και έχει να προσβλέπει πια σε μέτριες, αν όχι απογοητευτικές, πωλήσεις. Εκτός εξίσωσης είναι στην ουσία και οι φωνητικές εντολές πλέον, εκτός και ο χειρισμός του περιβάλλοντος επικοινωνίας του Xbox One με ανίχνευση κίνησης. Με το φθηνότερο μοντέλο Xbox One των €399 να είναι αυτό που ολοφάνερα προτιμά ήδη το κοινό, το μοντέλο των €499 με το Kinect μοιάζει πια άνευ ουσίας. Πόσο μάλλον το ίδιο το Kinect ως περιφερειακό.
Στη συνέχεια δεν μπορεί παρά να προβληματιστεί κανείς με την ακαριαία εγκατάλειψη άλλων πρωτοβουλιών, που υποτίθεται πως θα χάριζαν στο Xbox One ένα προφίλ ενδιαφέρον σε κοινό ευρύτερο από αυτό των gamers. H Microsoft έπαυσε "εν μία νυκτί" το τμήμα των Xbox Entertainment Studios που θα έφερνε στα Xbox 360/Xbox One αποκλειστικό τηλεοπτικό περιεχόμενο. Ήταν η επιτυχία του εγγυημένη; Όχι. Ήταν αποφασιστικής σημασίας για μας, που νοιαζόμαστε για τα ποιοτικά games και όχι για τις "συμπληρωματικές" μορφές ψυχαγωγίας; Όχι. Αλλά η τόσο... προσβλητικά άμεση παύση ενός ολόκληρου τμήματος ήταν τόσο ξαφνική και ριζική, που δημιουργεί ουσιαστικό πρόβλημα εμπιστοσύνης ανάμεσα στη Microsoft και μελλοντικούς της συνεργάτες σε άλλα της σχέδια. Κυριολεκτικά.
Τελευταία μα όχι λιγότερο σημαντική πηγή προβληματισμού δεν μπορεί να είναι άλλη από την σχέση που καλλιεργεί η Microsoft με τους μικρούς, ανεξάρτητους δημιουργούς games (indies). Αυτοί είχαν πάρα πολλά παράπονα από το πώς η αμερικανική εταιρεία τους αντιμετώπιζε στο Xbox 360, φάνηκε για κάποιο χρονικό διάστημα πως με την έλευση του Xbox One θα δρομολογούνταν ουσιαστικές βελτιώσεις στις διαδικασίες έγκρισης, χρηματοδότησης και δημοσίευσης ανεξάρτητων τίτλων στο Xbox Live... αλλά παρά τις σχετικές ανακοινώσεις, η σχετική πρόοδος είναι αργή και μικρή. Είχαμε, δε, και εκεί ανακλήσεις ή ακυρώσεις: το σχέδιο της Microsoft για την μετατροπή μέσω software οποιουδήποτε εμπορικού Xbox One σε σύστημα ανάπτυξης games (development kit) φαίνεται να έχει εγκαταληφθεί για το βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο μέλλον. Η δυνατότητα να αναπτύξει κανείς games για Xbox One με κόστος μόλις €400 (κάποτε ήταν δεκάδες χιλιάδες ευρώ) θα μπορούσε να διαταράξει τις ισορροπίες με το PS4 σε αυτόν τον τομέα. Αντ' αυτού... ίσως. Κάποτε.
Ποιός ξέρει; Όλες αυτές οι αποφασιστικές, ριζικές, σχεδόν... βίαιες αλλαγές στα σχέδια της Microsoft μπορεί να αποδειχθούν "αναίμακτες" σε βάθος χρόνου. Μπορεί το κόστος τους για τη δημόσια εικόνα της αμερικανικής εταιρείας και του Xbox One ως προϊόντος να μην είναι στα μάτια της αγοράς μεγάλο. Μπορεί σε 2-3 χρόνια από σήμερα να χαρακτηρίζονται απλώς ως κακή ανάμνηση. Κανείς δεν αμφιβάλλει άλλωστε πως στη βάση τους ήταν, αν όχι απαραίτητες, τότε σίγουρα θετικές αλλαγές για τη μελλοντική εμπορική επιτυχία του Xbox One. Ίσως ο νέος προσανατολισμός του Phili Spencer για προσήλωση στα games και μόνο να είναι ό,τι χρειάζεται το νέο σύστημα της Microsoft για να διαδεχθεί το Xbox 360 και να αντιμετωπίσει το PlayStation4 επί ίσοις όροις. Δεν μπορούμε να μην αισθανόμαστε, ωστόσο, πως δεν ήταν μόνο χρόνος ή... PR prestige που χάθηκε με αυτούς τους χειρισμούς των Αμερικανών. Όπως πάντα... θα δείξει.
