Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Microsoft ολοκληρώνει αυτή την "γενιά" συστημάτων οικιακής ψυχαγωγίας ηττημένη κατά κράτος και σε φάση ανασύνταξης για την επόμενή της σύγκρουση με την Sony: το Xbox One θα καταγραφεί ιστορικά ως ένα σύστημα που διαδέχθηκε ένα επιτυχημένο (Xbox 360) και είχε τις δυνατότητες να συνεχίσει αυτήν την επιτυχία, όμως οι τραγικά λανθασμένες επιλογές και χειρισμοί της κατασκευάστριάς του δεν επέτρεψαν ποτέ κάτι τέτοιο. Το Xbox One ξεκίνησε άσχημα το 2013, συνέχισε άσχημα για δύο χρόνια ακόμη και όταν - υπό καινούργια ηγεσία πλέον - ξεκίνησαν ν' αλλάζουν πράγματα όσον αφορά στην πρόταση που προσφέρει στην αγορά, ήταν πλέον αργά. Πολύ αργά. Όχι τυχαία, τα σημαντικότερα στοιχεία αυτών των αλλαγών συνιστούν τα σημερινά θετικά του Xbox One S/X στα μάτια του κοινού.
Τα θετικά αυτά στοιχεία είναι τα εξής: πρώτον, με την έλευση του Xbox One S (ανασχεδιασμένου και σε όλα βελτιωμένου σε σχέση με το αρχικό μοντέλο) ήλθε η υποστήριξη στους δίσκους τεχνολογίας Ultra HD Blu-ray και άρα στην θέαση ταινιών σε ανάλυση 4Κ και απόδοση χρώματος HDR. Ακολούθησαν σύντομα τα apps των Netflix και Amazon Prime Video που προσφέρουν το ίδιο Δικτυακά (τα PS4/PS4 Pro υπολείπονται σε αυτόν τον τομέα). Η ύπαρξη αυτών δεν μπορεί να υποτιμηθεί: το Xbox One S έγινε "από την μία μέρα στην άλλη" το φθηνότερο UHD BD player της αγοράς, αφενός, στις ΗΠΑ οι κάτοχοι Xbox One επενδύουν σχεδόν το 40% του χρόνου χρήσης των συστημάτων αυτών σε θέαση ταινιών, αφετέρου. Στην Ελλάδα βεβαίως το ποσοστό αυτό είναι σαφώς μικρότερο, μα και πάλι υπολογίσιμο.
Τα παραπάνω δεν ενδιαφέρουν όσους έχουν ούτως ή άλλως πρόσβαση σε δίσκους UHD BD, Netflix ή Amazon Prime από άλλες συσκευές. Τους ενδιαφέρουν όμως τα games - και εκεί υπάρχουν συγκεκριμένα συγκριτικά πλεονεκτήματα των Xbox One. Το ένα είναι η "προς τα πίσω συμβατότητα", δηλαδή η ικανότητά τουςε να αξιοποιούν πολλά games του Xbox 360, ακόμη κι ορισμένα του... αρχικού Xbox (!). Αυτή δεν προσφέρεται από το PS4 (το οποίο προτίμησε να εστιάσει αλλού) και αποδείχθηκε δημοφιλής στο κοινό του συστήματος της Microsoft - έστω κι αν πολλοί από μας αδυνατούν να καταλάβουν τί το συναρπαστικό υπάρχει στο να παίζει κανείς games πενταετίας ή επταετίας ή... δεκαετίας, σε νεότερο και ισχυρότερο σύστημα ψυχαγωγίας. Από τις αρχές του περασμένου καλοκαιριού οι Αμερικανοί δεν επενδύουν πια σε αυτόν τον μηχανισμό συμβατότητας, τα 600 games ωστόσο που αυτός προσέφερε έως τότε δεν είναι λίγα.
Ένα άλλο προτέρημα των Xbox One εντοπίζεται στην συνδρομητική υπηρεσία Game Pass: αυτή προσφέρει, α λα Netflix, αντί ενιαίου μηνιαίου αντιτίμου μία βιβιλιοθήκη που απαρτίζεται πάντοτε από περίπου 150-180 games (κάποια μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα εγκαταλείπουν τον κατάλογο ενώ παράλληλα προστίθενται καινούργια) κι εποχιακά ξεπερνά τα 200. Τα πολλά αυτά διαφορετικά games, εκ των οποίων αρκετά είναι σαφώς ποιοτικά, μπορεί να τα εγκαταστήσει και να τα παίξει κανείς στο Xbox One του όποτε θέλει και όσο θέλει. Το Xbox Game Pass έχει αποδειχθεί δημοφιλές όχι μόνο επειδή προσφέρει όλα αυτά τα games με σχετικά μικρό κόστος, αλλά και επειδή όλα τα νέα games της ίδιας της Microsoft και κατά καιρούς άλλων δημιουργών (που κοστίζουν ο,τιδήποτε ανάμεσα στα €29.99 και τα €69.99) εμφανίζονται διαθέσιμα στην υπηρεσία την ίδια ημέρα της κυκλοφορίας τους στο εμπόριο. Η απόσβεση του κόστους συνδρομής, λοιπόν, γίνεται γρήγορα.
Αυτά, ωστόσο, δεν αρκούν για να χαρίσουν στα Xbox One αξιόμαχη θέση στην αγορά του gaming με τα δεδομένα του 2020, καθώς τα θετικά τους στοιχεία δεν μπορούν να εξισορροπήσουν τα ολοφάνερα αρνητικά. Καταμετρούμε: βιβλιοθήκη τίτλων με τεράστια έλλειψη αληθινά ποθητών, ΑΑΑ games αποκλειστικά για τα συστήματα της Microsoft (υπάρχουν ορισμένα κορυφαία highlights μα είναι πάρα πολύ λίγα). Κατώτερης ποιότητας εκδόσεις των δημοφιλέστερων games ανεξάρτητων εταιρειών στο Xbox One S (λόγω αδύναμου hardware), καλής μα σχεδόν ποτέ της υποσχόμενης (αληθινή ανάλυση 4Κ) στο Xbox One X. Μηδενική υποστήριξη στην ελληνική γλώσσα: ούτε εξελληνισμός του περιβάλλοντος χειρισμού, ούτε μεταγλώττιση ή υποτιτλισμός σε οποιοδήποτε video game. Συνέπεια των παραπάνω: πολύ μικρότερη εγκατεστημένη βάση, σχεδόν... ντροπιαστικά μικρή στην χώρα μας, η οποία δεν ενθαρρύνει την απόκτηση ενός Xbox One αν θέλει να παίζει κανείς online με τους φίλους του.
Με τα παραπάνω ως δεδομένα είναι πολύ δύσκολο να προτείνει κανείς τα Xbox One S/X για αγορά τα Χριστούγεννα του 2019: το πρώτο είναι τεχνολογικά παρωχημένο, το δεύτερο ζητά πολλά χρήματα γι' αυτά που στην πραγματικότητα μπορεί, και τα δύο στιγματίζονται από τα κατώτερου επιπέδου games που εν τέλει προσφέρουν. Ενδιαφέρουσα εξαίρεση αποτελεί το Xbox One All-Digital Edition ίσως, αν στις γιορτές ξαναμειωθεί η τιμή του στα €149 - όμως το μειονέκτημα της κατώτερης ποιότητας βιβλιοθήκης games παραμένει και η αξιοποίησή του ουσιαστικά παραπέμπει σε συνδρομή στο Xbox Game Pass (που σε ετήσια βάση κοστίζει €120... χωρίς το κόστος του Xbox Live για συμμετοχή σε Δικτυακές αναμετρήσεις). Συνολικά ωστόσο τα Xbox One στην Ελλάδα θα πρέπει να θεωρηθούν, εκ των πραγμάτων, κακή πλέον επένδυση σε μακροπρόθεσμο πλαίσιο - επένδυση την οποία δεν μπορούμε να συστήσουμε σχεδόν σε κανέναν. Με ό,τι αυτό σημαίνει.
