Κοινό μυστικό, φυσικά, το γεγονός ότι η Apple θα πρέπει να επεκταθεί και σε άλλες προϊοντικές κατηγορίες αν θέλει να συνεχίσει την κερδοφόρα πορεία της: τα iPhone, οι υπηρεσίες και ορισμένες επιτυχίες στην αγορά των Η/Υ δεν είναι αρκετά για να στηρίξουν την ανάπτυξή της επ' άπειρον. Οι Αμερικανοί σχεδιάζουν να εισέλθουν, λοιπόν, και στην αγορά της εικονικής ή/και επαυξημένης πραγματικότητας σύντομα με την δική τους πρόταση, την οποία αναμένουμε να παρουσιάσει τον Ιούνιο στο πλαίσιο της εκδήλωσης WWDC. Το πρόβλημα: αν προωθήσει το προϊόν αυτό με τον τρόπο που ακούγεται πως σκοπεύει να το κάνει, οι πιθανότητες επιτυχίας του είναι πολύ λιγότερες απ' όσες όλοι μας - πόσο μάλλον η Apple - θα θέλαμε.

Βάσει εκτιμήσεων αναλυτών που έχουν αποδειχθεί αξιόπιστοι πολλές φορές στο παρελθόν - όπως του Mark Gurman από το Bloomberg - το πρώτο τέτοιο από μία σειρά προϊόντων "Reality" που θα διαθέσει η Apple θα είναι τεχνολογικά εξελιγμένο σε εντυπωσιακό βαθμό, αλλά θα κοστίζει όχι λιγότερα από $3000 (!), περισσότερα δηλαδή χρήματα όχι μόνο από αυτά οποιουδήποτε άλλου τέτοιου προϊόντος αλλά και πιο πολλά απ' όσα μπορεί να διαθέσει η συντριπτική πλειοψηφία του καταναλωτικού κοινού. Η σχετική συλλογιστική θέλει το συγκεκριμένο μοντέλο να απευθύνεται πρωτίστως στους δημιουργούς εφαρμογών: αφού τα πρώτα apps της Apple γι' αυτό στην αρχή δεν θα είναι αρκετά ή αρκετά ποθητά ώστε να δικαιολογούν από μόνα τους την απόκτησή του, θα χρειαστεί η βοήθεια των ανεξάρτητων δημιουργών apps που θα τ' αναπτύξουν σταδιακά και θα προσφέρουν μακροπρόθεσμα το απαραίτητο κίνητρο.

Αυτοί οι προγραμματιστές, με άλλα λόγια, η Apple περιμένει πως θα είναι αρκετοί σε αριθμό ώστε να δικαιολογούν την κατασκευή ενός τόσο ακριβού προϊόντος βιομηχανικά αλλά όχι σε κλίμακα που θα συνιστά κανονική "εμπορική κυκλοφορία" για το καταναλωτικό κοινό. Θυμίζει τίποτε μήπως αυτή η προσέγγιση; Ω, ναι: είναι η ίδια προσέγγιση με αυτή που ακολούθησε η Microsoft με τα HoloLens και HoloLens 2 - και αυτής της εταιρείας οι πρώτες προσπάθειες στην αγορά του AR/VR - από το 2016 έως το 2021. Τα HoloLens έδειχναν ικανά, σίγουρα φουτουριστικά και, παρά τα αρχικά τους προβλήματα, με σημαντικές βελτιώσεις στο λογισμικό τους είχαν αρχίσει να προβάλλουν κάποια επιχειρήματα ενδιαφέροντα για εφαρμογές εταιρικές.

Αυτό που ανακάλυψε με... τον σκληρό τρόπο η Microsoft, ωστόσο, ήταν πως διαθέτοντας τα HoloLens μόνο στους δημιουργούς εφαρμογών, αυτά εξελίχθηκαν με εξαιρετικά αργό ρυθμό και δεν προσέφεραν αρκετά κίνητρα ανάπτυξης apps ειδικά γι' αυτά. Έτσι η προσπάθεια των Αμερικανών να προωθήσουν το HoloLens 2 ως εργαλείο αλληλεπίδρασης και χειρισμού "επόμενης γενιάς" απέτυχε, αφού τα κόστη υλοποίησης κι υποστήριξης αποδείχθηκαν πολύ υψηλά για όλες σχεδόν τις εταιρείες. Με εξαίρεση ένα συμβόλαιο που εξασφάλισε με τον Αμερικανικό στρατό (το οποίο επίσης έχει "βαλτώσει"), κάθε άλλη προσπάθεια των HoloLens θεωρήθηκε αποτυχημένη. Στον πιο πρόσφατο "γύρο" απολύσεων που έκανε η Microsoft περιλαμβάνονταν και όλες σχεδόν οι ομάδες υπαλλήλων με αντικείμενο τα εργαλεία και τις εφαρμογές το AR/VR, "σφραγίζοντας" αυτήν της την δραστηριότητα ως πρακτικά ανενεργή.

Αν η Apple ακολουθήσει τα σχέδιά της όπως φημολογούνται, κινδυνεύει να πέσει στην ίδια παγίδα: αν κυκλοφορήσει ένα πανάκριβο προϊόν, προορισμένο μόνο για τους δημιουργούς apps, σε πολύ μικρούς αριθμούς, ενδέχεται να το καταδικάσει σε αποτυχία. Ναι, έτσι θα έχει την ευκαιρία να παρουσιάσει το όραμά της για το μέλλον στον κόσμο. Ναι, είναι πολύ πιθανό αρχικά να μάς εντυπωσιάσει. Και ναι, η Apple δεν είναι Microsoft: υπάρχουν περισσότεροι προγραμματιστές πιστοί στο οικοσύστημα της πρώτης και είναι πιθανό να προσφέρουν ουκ ολίγα, πιθανότατα ενδιαφέροντα και δημιουργικά, apps για την δική της συσκευή. Έχει επίσης ήδη γίνει τα προηγούμενα χρόνια κάποια δουλειά υποδομής από την Apple σχετική (όπως το σύνολο εργαλείων AR Kit). Είναι, δε, πιθανό ως η ίδια η εταιρεία θα βρει κάποιους τρόπους για να συνδυάσει την χρήση του πρώτου αυτού προϊόντος Reality με iPhone, iPad και υπολογιστές Mac.

Η συλλογιστική της Apple παραμένει, ωστόσο, λανθασμένη με τον ίδιο τρόπο που υπήρξε η αντίστοιχη της Microsoft: o Tim Cook και το επιτελείο του θεωρούν πως μπορούν να χειραγωγήσουν το ενδιαφέρον του κοινού κατά πώς τους βολεύει. Πως μπορούν, δηλαδή, να φέρουν στην αγορά ένα προϊόν στην περιορισμένη κλίμακα που θέλουν αρχικά, να κρατήσουν το κόστος απόκτησής του τεχνηέντως ψηλά για να μην το αγοράσει πολύς κόσμος και μετά να βελτιώνουν σταδιακά το λογισμικό και τις υπηρεσίες του "σε κοινή θέα", για άγνωστο χρονικό διάστημα, μέχρι η ίδια να προσφέρει ένα άλλο προϊόν που οι καταναλωτές μπορούν να αποκτήσουν (και επαρκώς μεγάλη γκάμα από apps αρκετά ποιοτικά ώστε να δικαιολογούν την αγορά του).

Το πλάνο ίσως... παραείναι φιλόδοξο γιατί προϋποθέτει ορισμένα πράγματα. Ποιός μπορεί να διαβεβαιώσει την Apple πως τα μέσα ενημέρωσης θα τής κάνουν το χατίρι και θα ασχολούνται με το προϊόν αυτό όπως/όσο αυτή θέλει να ασχολούνται, για όσο χρονικό διάστημα αυτή θα χρειαστεί να "χτίσει" ένα οικοσύστημα AR/VR και να προσφέρει αρκετά apps; Ποιός εξασφαλίζει πως τα ΜΜΕ δεν θα χάσουν απλώς κάποια στιγμή την υπομονή και το ενδιαφέρον τους; Ποιός μπορεί να εξασφαλίσει πως όταν ένα προσιτό μοντέλο Reality όντως γίνει διαθέσιμο τελικά, θα έχει όντως πρόσβαση σε μία γκάμα από ποιοτικά apps επαρκώς μεγάλη; Και ποιός μπορεί να εξασφαλίσει πως, όταν τελικά η Apple θα το προσφέρει αυτό το προσιτό μοντέλο Reality, οι ίδιοι οι καταναλωτές θα επιδείξουν αρκετό ενδιαφέρον για τα προϊόντα AR/VR;

Για τους λόγους αυτούς δεν έχει νόημα να ακολουθήσει η Apple την προσέγγιση... "με μισή καρδιά" που φημολογείται πως σχεδιάζει για το πρώτο της προϊόν Reality. Για εταιρείες όπως αυτήν ισχύει το "go big or go home", με την έννοια πως είναι η επιδραστική τους θέση και η κλίμακα στην οποία πρέπει να δρουν τέτοια, ώστε να επιβάλλουν δυναμική προσπάθεια εκ των πραγμάτων. Η ιστορία της τεχνολογίας είναι γεμάτη με παραδείγματα όπως αυτά του HoloLens, το οποίο στην ουσία δεν ξεκίνησε την πορεία του ποτέ. Δεν χρειαζόμαστε περισσότερα τέτοια παραδείγματα.

Τί πρέπει να κάνει λοιπόν η Apple; Αυτή τη φορά να μην ακολουθήσει την πεπατημένη της: να μην επιδιώξει γι' αυτό το προϊόν μεγάλα περιθώρια κέρδους, να μην περιμένει από αυτό έσοδα, να μην προσπαθήσει να ικανοποιήσει με αυτό τις εμμονές των μετόχων της. Να το διαθέσει στην χαμηλότερη δυνατή τιμή που μπορεί, ώστε να το αποκτήσει όσο το δυνατόν πιο πολύς κόσμος. Σκεφτόσουν να πουλήσεις το πρώτο Reality στα $3000, Tim; Τότε να το πουλήσεις στα $1500, έστω κι αν αυτό σημαίνει πως θα χάνεις χρήματα σε κάθε πώληση. Αυτό είναι το τίμημα της εισόδου σε μία νέα αγορά κάτω από όχι ιδανικές συνθήκες και της δημιουργίας ενός νέου οικοσυστήματος σε αυτήν. Θέλεις να έχεις ρόλο εκεί γρήγορα; Θα πρέπει να τον πληρώσεις.

Αρκεί να θυμηθεί κανείς, στην ιστορία της ίδιας της Apple, τί συνέβη με το App Store και το iPhone: θα είχε επιτύχει το δεύτερο, αν περίμενε να φτάσει το πρώτο σε επίπεδο ποιότητας υψηλό και μετά να το αξιοποιήσει; Όχι. Οι δημιουργοί apps διέκριναν την σχετική δυναμική γιατί τα iPhone βρίσκονταν ήδη στα χέρια αρκετών ανθρώπων, όχι μόνο στα χέρια... προγραμματιστών. Ακόμη και ως προϊόν που ακόμη θα εξελίσσεται, ένα (σχετικά) προσιτό μοντέλο Reality Pro θα προσφέρει την πελατειακή βάση που οι δημιουργοί εφαρμογών μπορούν να στοχεύσουν. Και όταν το App Store του RealityOS φτάσει στο επίπεδο ποιότητας που πρέπει, υπάρχει πάντοτε χώρος για ένα μοντέλο Reality Plus και ένα Reality Ultra. Αλλά για την ώρα, χρειάζεται τόλμη και μεγάλη επένδυση εκ μέρους της Apple, όχι προσεγγίσεις... "πάμε και βλέπουμε". Αν υπάρχει μία εταιρεία, άλλωστε, που έχει αποθεματικά και την σχετική πολυτέλεια, είναι αυτή. Όχι;