Σε αντίθεση με πολλούς από μας - που δεν βρήκαμε το Internet ήδη ανεπτυγμένο αλλά ξεκινήσαμε ν' ασχολούμαστε με αυτό από τα πρώτα του βήματα όντας οι ίδιοι ενήλικες - τα παιδιά ή οι έφηβοι σήμερα το θεωρούν άλλο ένα από τα μέσα επικοινωνίας που έχουν στη διάθεσή τους. Ίσως το πιο ενδιαφέρον και συναρπαστικό μάλιστα. Οι άνθρωποι νεαρής ηλικίας όμως δεν έχουν ακόμη την τάση να είναι δύσπιστοι στην επικοινωνία με αγνώστους και συχνά δεν αντιλαμβάνονται ότι ίσως υπάρχουν άλλα κίνητρα πίσω από το "απλώς να μιλήσουμε". Αυτό το γεγονός - μαζί με την ανωνυμία που προσφέρει το Internet - εκμεταλλεύονται κακόβουλα άγνωστοι, ώστε να έλθουν σ' επαφή με χρήστες παιδικής ή νεαρής ηλικίας για τους δικούς τους, κάθε άλλο παρά αγαθούς, σκοπούς.

Υπάρχει μία σειρά από πράγματα που μπορούν να κάνουν οι γονείς, ώστε να μειώσουν κατά πολύ τις πιθανότητες δυσάρεστων καταστάσεων από την επικοινωνία των παιδιών τους με αγνώστους. Αυτά αναφέρονται σε άλλα σημεία του αφιερώματός μας. Αξίζει, ωστόσο, οι ίδιοι οι νεαροί σε ηλικία χρήστες να έχουν μερικά πράγματα πάντοτε στα υπόψιν και να τα εφαρμόζουν, ώστε και στο ελάχιστο να μειωθούν οι πιθανότητες, και οι ίδιοι να μπορούν να διαχειρίζονται καταστάσεις χωρίς την απαραίτητη επίβλεψη των γονιών από ένα σημείο και πέρα. Κάποια από αυτά ακούγονται προφανή, κάποια όχι, όλα όμως βοηθούν και κάθε παιδί ή έφηβος έχει νόημα να μην τα αγνοεί. Ας τα δούμε!



Στο Δίκτυο μιλώ μόνο με ανθρώπους που γνωρίζω - είναι άλλο ένα μέσο για να είμαι σε επαφή μαζί τους, όχι ένα μέρος για γνωριμίες με αγνώστους. Είμαι πάρα πολύ προσεκτικός/η με άτομα που με προσεγγίζουν με μηνύματα ή αιτήματα φιλίας - αν δεν είμαι βέβαιος πως τους γνωρίζω, δεν τους προσθέτω στη λίστα φίλων μου και δεν απαντώ στα μηνύματά τους. Αν είναι επίμονοι ή πιεστικοί, μιλώ γι' αυτό στους γονείς μου.