Όπως είχε "προειδοποιήσει" ο τρίτος κύκλος, στον τέταρτο "πρωταγωνιστεί" η σύγκρουση ανάμεσα στον Underwood και τη σύζυγό του, καθώς οι διαφορές στις προσωπικές τους επιδιώξεις δεν "γεφυρώνονται" πια εύκολα. Οι σεναριογράφοι ωστόσο του House of Cards έχουν φροντίσει ώστε να μην "μονοπωλεί" η σύγκρουση αυτή το ενδιαφέρον, να έχει αρκετές εναλλαγές και... μεταπτώσεις ώστε να μην την παρακολουθεί κανείς διαδικαστικά και εν τέλει να στηρίζει όλα τα άλλα "υποσενάρια" του κύκλου αποτελεσματικά. Οι Kevin Spacey και Robin Wright έχουν ήδη βραβευτεί και διακριθεί για την ενσάρκωση των αντίστοιχων ρόλων, στον τέταρτο ωστόσο κύκλο αληθινά "δίνουν ρέστα", ίσως απολαμβάνοντας και αυτοί τον καλύτερο ρυθμό και τις περισσότερο απαιτητικές προσωπικές σκηνές σε σχέση με τον αργό, ενδοσκοπικό αλλά ανυπόφορα εσωστρεφή τρίτο κύκλο.
Το ενδιαφέρον με την πλοκή του τέταρτου κύκλου, δε, είναι πως ναι μεν επεξηγεί και επεκτείνει πράγματα που έχουμε συναντήσει στους υπόλοιπους τρεις, αλλά δεν... "κλείνει" υποθέσεις, προβλήματα και ενδεχόμενα. Αν μη τί άλλο, ο θεατής θα παρακολουθήσει 13 επεισόδια που δημιουργούν νέα μέτωπα, νέες προκλήσεις, νέα δεδομένα καταλήγοντας σε μία σκηνή που μόνο ως κινηματογραφικό cliffhanger μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς. Συν τοις άλλοις, ολοκληρώνοντας κανείς τον τέταρτο κύκλο συνειδητοποιεί πως πρωταγωνιστής του δεν ήταν στην ουσία ο Underwood, αλλά η σύζυγός του, η οποία ενδεχομένως (χωρίς να ξέρουμε τίποτε φυσικά ακόμη για τον ανακοινωμένο πέμπτο κύκλο) είναι πια περισσότερο κατάλληλη να σταθεί στο βαρυτικό κέντρο όλης αυτής της μακιαβελικής κατάστασης. Με ό,τι αυτό σημαίνει για τη σειρά συνολικά.
Αν αυτό συμβεί, η αλήθεια είναι πως θα μάς λείψει ο διάσημος πια χαρακτηριστικός μονόλογος του Frank προς την κάμερα και τον θεατή απευθείας, καθώς η Claire παραείναι ψυχρή και αποστασιοποιημένη για κάτι τέτοιο. Από την άλλη, και ο Underwood έχει (δυστυχώς) περιορίσει αισθητά πια αυτή τη συνήθεια σε μόλις μία ή δύο φορές ανά επεισόδιο (σε κάποια ακόμη και καμία). Είναι κρίμα, καθώς ο μηχανισμός αυτός - πέρα από την ευπρόσδεκτη διαφοροποίηση σε σχέση με άλλες δραματικές σειρές - μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για να επεξηγήσει πράγματα που τώρα ο θεατής θα πρέπει λίγο-πολύ να μαντέψει. Και ενώ στον νέο κύκλο του House of Cards αυτά δεν είναι πολλά (χωρίς να λείπουν κάποιες επιφανειακές εξηγήσεις), στο μέλλον οι παραγωγοί της σειράς θα πρέπει να βρουν κάποιον άλλο τρόπο επικοινωνίας με τον θεατή, αν εννοούν να κρατήσουν τον είρωνα και κυνικό Underwood που όλοι αγαπάμε, εκτός κάμερας πρώτου προσώπου.
Όταν όλα έχουν ειπωθεί δηλώνουμε ευτυχείς για το... comeback του House of Cards. Δεν είναι μυστικό το γεγονός ότι ο Beau Willimon, ο δημιουργός της σειράς, έχει ανακοινώσει επίσημα την αποχώρησή του και ότι την σκυτάλη για τον πέμπτο κύκλο έχουν αναλάβει άλλοι συνεργάτες του. Ο Willimon μπορεί να είναι, τουλάχιστον, ικανοποιημένος με το γεγονός ότι αφήνει την δημιουργία του σε πολύ καλή κατάσταση, με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά και ένα ζεύγος Underwood με μεγαλύτερο... περιθώριο γι' αυτοσχεδιασμό από ποτέ. Μία από τις ποιοτικά καλύτερες παραγωγές φέτος και σε τεχνικό επίπεδο, άλλωστε, το νέο House of Cards είναι ακόμη ένα αξιόλογο "βέλος" στην "φαρέτρα" των αποκλειστικών του OTE TV και φυσικά της Netflix. Ένας χρόνος αναμονής για την επίλυση ενός cliffhanger - τηλεοπτικού ή κινηματογραφικού - είναι πολύς, αλλά μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο; Αφού όχι, θα περιμένουμε!
Βαθμολογία: 9 αστεράκια
