Tην ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, το laptop που τις φιλοξενεί στην οθόνη του βρίσκεται 30.000 πόδια πάνω από τον Ατλαντικό - και... ο κάτοχός του επίσης, προφανώς, καθ' οδόν για το Los Angeles, όπου η μεγαλύτερη έκθεση της χρονιάς για την ηλεκτρονική διασκέδαση θα λάβει χώρα σε λίγες ημέρες. Δεν είναι η πρώτη φορά, ούτε η δεύτερη (ούτε καν η δέκατη) που μεταβαίνουμε στην άλλη άκρη του κόσμου για να καλύψουμε μια Ε3, όμως η φετινή έχει κάτι το διαφορετικό. Έχει δημιουργήσει άλλες προσδοκίες σε σχέση με παρελθούσες. Και θα δρομολογήσει εξελίξεις πολύ περισσότερες απ' ότι άλλες Ε3. Κι αυτό, ενδεχομένως, αξίζει να το αποτυπώσει κανείς πριν την έναρξή της.
Παραδοσιακά τις Ε3 τις θέλουμε να είναι "all about the games", υπό την έννοια ότι θεωρούμε πως είναι σωστό οι τίτλοι αυτοί καθ' αυτοί, οι παραγωγές των δημιουργών που μας ψυχαγωγούν, να βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Το software. Όχι ο εξοπλισμός, το hardware, το οποίο εν τέλει φιλοξενεί το software και δεν μας διασκεδάζει... από μόνο του. Είναι ωστόσο δύσκολο να αμφισβητήσει κανείς ότι οι δύο παρουσιάσεις καινούργιων συστημάτων ψυχαγωγίας, του φορητού NGP της Sony και του οικιακού συστήματος της Nintendo που ως τώρα γνωρίζουμε ως Project Cafe, είναι λόγος ενθουσιασμού. Εξάλλου είναι οι υποσχέσεις για καλύτερα games αυτές που πάντοτε δίνουν τα νέα συστήματα, έτσι δεν είναι; Ασχέτως αν τις τηρούν απαραίτητα ή όχι, ο κόσμος αγαπά το νέο hardware. Κι εμείς μαζί του.
Το νέο φορητό σύστημα και το νέο οικιακό σύστημα όμως έρχονται σε... περίεργη φάση. Eνδιαφέρουσα, μα συζητήσιμη ως προς τη σκοπιμότητά της, χρονική στιγμή. Το φορητό σύστημα καλείται να επαναφέρει στην εκτίμηση του κόσμου την εικόνα ενός φορητού συστήματος που επικεντρώνεται στο gaming και - άρα - είναι η καλύτερη επιλογή για το συγκεκριμένο σκοπό, σε μία εποχή που τα tablet και τα smartphones αναλαμβάνουν όλο και πιο συχνά (κι επιτυχημένα) τον ίδιο ρόλο. Το οικιακό σύστημα, από την άλλη, έρχεται σε μία χρονική στιγμή που η υψηλή ευκρίνεια αποτελεί πια κοινό τόπο αλλά το επόμενο βήμα δεν είναι ξεκάθαρο προς ποιά κατεύθυνση πρέπει να γίνει: η εικόνα 3D έχει ακόμη να αποδείξει πολλά, οι Δικτυακές υπηρεσίες δείχνουν να έχουν πλατυάσει, οι τρόποι χειρισμού κι αλληλεπίδρασης επίσης. Από δω, που;
Έπειτα, είναι το γενικότερο οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να εντάξει κανείς δύο νέες εμπορικές κυκλοφορίες συστημάτων ηλεκτρονικής διασκέδασης. Είμαστε έτοιμοι γι' αυτά; Υπάρχει περιθώριο στην αγορά να συντηρηθούν δύο νέα φορμά; Έχει καταναλωτικό νόημα να επενδύσει κανείς σε κάτι εντελώς νέο, όταν δύο άλλα φορμά, το PS3 και το Xbox 360, είναι ώριμα και πλέον "λειτουργούν στο maximum"; Και προσφέρεται η περίοδος για πειραματισμούς, όταν ο κόσμος νοιώθει ανασφαλής, είναι διστακτικός και δεν κάνει αυθόρμητες αγορές στο βαθμό που το έκανε; Το πρόσφατο Nintendo 3DS, για παράδειγμα, είναι τυπικό παράδειγμα προϊόντος που σε άλλες εποχές θα είχε σημειώσει υψηλές πωλήσεις, αλλά για την ώρα απέχει πάρα πολύ από αυτές, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μπορεί όλα τα παραπάνω να έχουν λογική βάση και να καθιστούν την εμφάνιση των δύο νέων συστημάτων θέμα συζήτησης, σε πολλαπλά επίπεδα. Εμείς, ωστόσο, για τους εαυτούς μας τις απαντήσεις τις ξέρουμε - και είναι, για όλες τις ερωτήσεις, "ναι". Ναι στο NGP γιατί το PSP διένυσε επιτυχώς τη διαδρομή του και η αγορά πλέον χρειάζεται διάδοχο. Ναι στο NGP γιατί το οποιοδήποτε iPhone δεν θα αντικαταστήσει ποτέ μια συσκευή αμιγώς σχεδιασμένη για gaming. Ναι στο Project Cafe γιατί ό,τι ήταν να δώσει το Wii, το έδωσε. Ναι στο Project Cafe γιατί η Nintendo μπορεί και πρέπει να προκαλέσει τις Sony και Microsoft ξανά, όσον αφορά τη δημιουργικότητα και τις διαφορετικές προσεγγίσεις. Και, πάνω απ' όλα, ναι στα νέα φορμά γιατί μόνο μέσα από την εξέλιξη και την πρόοδο η ηλεκτρονική διασκέδαση θα προσφέρει περισσότερα. Η τεχνολογία δεν έχει άλλο δρόμο εκτός από το "μπροστά" και η ψυχαγωγία την ακολουθεί από κοντά. Κι εμείς ακολουθούμε και τις δύο, με την αγάπη που τούς είχαμε πάντα. Έστω και... από τα 30.000 πόδια!
