Μπορεί να πει κανείς ο,τιδήποτε για την ιαπωνική εταιρεία, όμως η Nintendo είναι αλήθεια πως - όταν το επεδίωξε - ποτέ δεν απέτυχε να προσεγγίσει το θέμα της αλληλεπιδραστικής διασκέδασης με τρόπους... ανορθόδοξους σχεδόν και, εν τέλει, να προκαλέσει έκπληξη στην αγορά και τον ανταγωνισμό. Το Wii μετέφερε το "ειδικό βάρος" της αντιπαλότητας με τα PS3 και Xbox 360 από τα γραφικά και τον ήχο, στο χειρισμό - και η Nintendo εισέπραξε τα ωφέλη αυτής της έξυπνης κίνησης για χρόνια. Όπως και η ίδια ωστόσο είχε δηλώσει κατ' επανάληψη, ένα Wii 2 δεν θα μπορούσε να είναι απλώς ένα "Wii HD": κάτι τέτοιο θα την άφηνε έκθετη σε 3 χρόνια από σήμερα, με αντίπαλο το PS4 και το Xbox 720 που θα ήταν κατά πολύ ανώτερα.
Ερώτηση, λοιπόν: πώς θα αντιμετωπίσει ο διάδοχος του Wii τα επόμενα συστήματα των Sony και Microsoft; Η απάντηση, παραδόξως, είναι ολοφάνερη: εστιάζοντας και πάλι αλλού το πώς θα προσφέρει διασκέδαση. Όχι τόσο στα γραφικά και τον ήχο. Και πάλι στο χειρισμό, αλλά... αλλιώς. Ε, ακριβώς αυτό είναι το Wii U!
Το καινούργιο σύστημα της Nintendo απαρτίζεται ουσιαστικά από δύο τμήματα: το κυρίως - που φιλοξενεί όλα τα σημαντικά υποσυστήματα, τις εξόδους σύνδεσης, τις θύρες περιφερειακών κλπ. - και το χειριστήριο, το οποίο είναι αυτό που "κάνει τη διαφορά". Το κυρίως τμήμα συνδέεται κανονικά στην τηλεόραση και είναι αυτό που κάνει όλη την επεξεργασία των δεδομένων που αντλεί από γνωστούς μας οπτικούς δίσκους τύπου DVD, ώστε να βλέπουμε στην οθόνη τα games του Wii U. Ως εδώ δεν διαφέρει σε κάτι από τα PS3 και Xbox 360, αυτή είναι όμως η... μισή υπόθεση με το νέο σύστημα της Nintendo.
Η άλλη μισή είναι το χειριστήριο. Αυτό είναι ουσιαστικά ένα μικρό... tablet, με οθόνη αφής διαγωνίου 6.2 ιντσών και αξιόλογης ανάλυσης, το οποίο φέρει και τους παραδοσιακούς αναλογικούς μοχλούς χειρισμού στα πλαϊνά του, πλήκτρα εντολών αλλά και αισθητήρες τύπου iPhone - κίνησης, κατεύθυνσης και γυροσκόπιο. Το χειριστήριο είναι σε άμεση κι αδιάκοπη επαφή με το κυρίως σύστημα, αντλώντας και στέλνοντας πίσω συνεχώς δεδομένα. Οι πληροφορίες αυτές επιτρέπουν στον παίκτη να χρησιμοποιήσει τόσο αυτόνομα, όσο και συνδυαστικά τις δύο οθόνες, την τηλεοπτική και την αφής του χειριστηρίου. Και... εκεί αρχίζουν τα πρωτότυπα!
