Στην παρουσίαστη στην οποία παρέστη το Αθηνόραμα Digital τα στελέχη της Quantic Dream επέδειξαν πώς ακριβώς ο παίκτης μπορεί να ελέγχει πότε την Jodie και πότε τον/την/το (;) Aiden, ώστε να επιτύχει διαφορετικά πράγματα. Με τη Jodie μπορεί να μετακινηθεί μέσα στα τρισδιάστατα περιβάλλοντα του τίτλου με τον "φυσιολογικό" τρόπο που έχουμε συνηθίσει σε κάθε τίτλο δράσης τρίτου προσώπου, καθώς και να ελέγξει διάφορα οχήματα (παρακολουθήσαμε την οδήγηση μοτοσυκλέτας για παράδειγμα).

Με τον/την/το Aiden, ωστόσο, το Beyond μεταβαίνει σε κάμερα πρώτου προσώπου: έτσι γίνεται περισσότερο εμφανές ότι είναι άυλο κι αόρατο πνεύμα, μπορεί όμως να επηρεάσει υλικά αντικείμενα, κάνοντάς τα να μετακινηθούν, να σπάσουν ή να εκραγούν. Με τον/την/το Aiden ο παίκτης μπορεί να κινηθεί ελεύθερα στο χώρο (ακόμη και "μέσα" από αντικείμενα), όμως μέχρι μια συγκεκριμένη απόσταση από την Jodie, με την οποία έχει σύνδεση μόνιμη. Και σε αυτή τη "μορφή", ο παίκτης μπορεί επίσης να επηρεάσει ευθέως άλλους ανθρώπους ανάλογα με την αύρα τους: στην επίδειξη που μάς έγινε, για παράδειγμα, ο/η/το Aiden "κατέλαβε" έναν αστυνομικό και έναν ελεύθερο σκοπευτή, ώστε να τους αναγκάσει να κάνουν συγκεκριμένα πράγματα παρά τη θέλησή τους.

Ένας προβληματισμός μας πριν παρακολουθήσουμε την παρουσίαση του David Cage ήταν, κακά τα ψέματα, σχετικός με το γεγονός ότι στο Heavy Rain τα τμήματα εκείνα του τίτλου όπου ο παίκτης έπρεπε απλώς να πατήσει στο σωστό χρόνο μια ακολουθία από πλήκτρα (QTE). Αν και η προσέγγιση αυτή διευκολύνει την "κινηματογραφικότητα" ενός τίτλου, δεν είναι και ό,τι καλύτερο από πλευράς αλληλεπίδρασης. Είμαστε λοιπόν στην ευχάριστη θέση να βεβαιώσουμε πως ναι μεν το Beyond έχει σαφώς τέτοια στοιχεία, όμως έχουν ενσωματωθεί στη ροή της δράσης με τρόπο περισσότερο φυσικό. Επίσης ο παίκτης δείχνει να έχει (βάσει του demo τουλάχιστον) περισσότερη ελευθερία κινήσεων, αν μη τί άλλο (και) επειδή τα περιβάλλοντα είναι εκτενέστερα.