Στην παρουσίασή του ο David Cage επέμεινε στο γεγονός ότι το Beyond προσφέρει πολλαπλές "διαδρομές" μέσα από τη βασική του υπόθεση: με άλλα λόγια, αναλόγως του τί θα επιλέξει να κάνει ο παίκτης, το σενάριο επηρεάζεται διαφορετικά. Το ίδιο συμβαίνει και αν ο παίκτης π.χ. δεν καταφέρει να κάνει κάτι που αρχικά φαίνεται ως... προαπαιτούμενο: για παράδειγμα, στο demo που επιδείχθηκε η Jodie κατάφερε να εξουδετερώσει τους αντιπάλους της με τη βοήθεια του/της/του Aiden, όμως αν δεν το είχε καταφέρει θα είχε συλληφθεί και το Beyond θα είχε πάρει άλλη τροπή. Δεν υπάρχει "Game Over" με την τυπική έννοια, δηλαδή του ότι "σταματά" η εξέλιξη της υπόθεσης και ο παίκτης πρέπει να γυρίσει σε πρότερο σημείο για να προσπαθήσει ξανά. Σε αυτά τα "παρακλάδια" του σεναρίου υπάρχει πιθανότατα κι ένα λογικό όριο, βέβαια, ειδάλλως η συνολική υπόθεση θα ήταν... αλλού γι' αλλού - μένει λοιπόν να διαπιστώσουμε πρακτικά πόση διαφορά θα κάνουν στην τελική μορφή του Beyond, επιλογές εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους.
Όσο για τα πράγματα στα οποία στηρίζεται περισσότερο το Beyond για να ξεχωρίσει; Ε, είναι δύσκολο να τα περιγράψει κανείς χωρίς να... καταφύγει σε υπερθετικούς και πολλά θαυμαστικά! Η οπτική πλευρά του τίτλου είναι το εντυπωσιακότερο αμάλγαμα 3D γραφικών, ψηφιοποίησης της φυσικής κίνησης ηθοποιών και ειδικών εφέ που έχουμε δει ποτέ όχι μόνο στο PlayStation3, αλλά οπουδήποτε. Λόγο έχουμε κάνει ήδη για την ερμηνεία της Ellen Page, της νεαρής "architect" στην ταινία Inception, όσον αφορά στην ενσάρκωση της Jodie: πολύ απλά πρέπει να δει κανείς τη ζωντάνια και την πειστικότητα που η ερμηνεία αυτή χαρίζει σε έναν 3D χαρακτήρα, για να το πιστέψει. Πρόκειται πέρα από κάθε αμφιβολία για "σημείο-σταθμό" στη δημιουργία ενός εικονικού ηθοποιού και, κατά την άποψη και του ίδιου του Cage, καλύτερη επιλογή από την Page δεν θα μπορούσε να είχε γίνει για το συγκεκριμένο ρόλο.
Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει, ωστόσο, σε κάθε στοιχείο της παρουσίασης του Beyond: τόσο στα εξωτερικά ή εσωτερικά περιβάλλοντα, όσο και στην κίνηση των δευτερευόντων χαρακτήρων, η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι εμφανής. Έμφαση έχει δοθεί επίσης στο φωτισμό, ο οποίος συνεισφέρει πάρα πολύ στη noir ατμόσφαιρα του τίτλου, καθώς και στα ειδικά εφέ - νερό, φωτιά, καπνός, εκρήξεις κλπ. - που προφανώς έχουν το ρόλο τους στο ποσοστό αληθοφάνειας του Beyond. Δεν θα μιλούσαμε βεβαίως για κινηματογραφικού επιπέδου παραγωγή - δεν είναι μόνο η σκηνοθεσία που παραπέμπει εκεί - αν δεν κινούνταν στο ίδιο επίπεδο όχι μόνο οι διάλογοι, αλλά και η μουσική και τα ηχητικά εφέ. Με μία λέξη, το Beyond: Two Souls είναι εκθαμβωτικό. Μόνο... κακό σε όλα αυτά; Δεν ξέρουμε - πιθανώς ούτε η Sony - πότε θα παίξουμε αυτό το αριστούργημα στο PS3 μας. Θα είναι σίγουρα μέσα στο 2013, αλλά όχι πριν την 1η Απριλίου της χρονιάς αυτής - ίσως να είναι, λοιπόν, ένα από τα ΑΑΑ "όπλα" του PS3 για τα επόμενα Χριστούγεννα. Ίδωμεν!
