Η Sony προτείνει τη λειτουργία για χρήση σε σενάρια π.χ. που ένας παίκτης έχει "κολλήσει" σε κάποιο σημείο ενός τίτλου του PS4 και θα μπορούσε να αξιοποιήσει το Shareplay ώστε με τη βοήθεια ενός φίλου να το "ξεπεράσει". Η ιαπωνική εταιρεία ωστόσο δεν έχει περιορίσει ασφυκτικά - όπως θα έκαναν άλλες που μπορούμε να σκεφτούμε στη θέση της - τις χρήσεις του SharePlay. Η συνεργασία των δύο φίλων με διαφορετικούς χαρακτήρες στο ίδιο video game είναι, για παράδειγμα, εφικτή (θυμίζουμε πως ο δεύτερος παίκτης δεν είναι κάτοχος του τίτλου αυτού), ενώ ναι μεν η διάρκεια της "απομακρυσμένης συμμετοχής" του δεύτερου παίκτη έχει οριστεί στα 60 λεπτά, οι φορές όμως που αυτός μπορεί να αναλάβει τον έλεγχο του απομακρυσμένου PS4 δεν είναι μετρημένες. Έτσι, θεωρητικά, δύο φίλοι θα μπορούσαν να ξεκινήσουν έναν τίτλο του νέου οικιακού συστήματος της Sony μαζί με μόνο έναν από τους δύο να τον έχει αγοράσει... και να τον ολοκληρώσουν παρέα, απλώς ανανεώνοντας ανά 60 λεπτά την απομακρυσμένη συμμετοχή του δεύτερου!
Οι μόνοι "περιορισμοί" που υφίστανται, απολύτως λογικοί ωστόσο, είναι αυτοί: αφενός ό,τι high scores, Trophies κλπ. επιτυγχάνει ο "απομακρυσμένος" παίκτης "χρεώνονται" στο PSN profile του "οικοδεσπότη". Αφετέρου οι δύο παίκτες δεν μπορούν να παίξουν στο ίδιο video game του PS4 ανταγωνιστικά αν δεν είναι και οι δύο συνδρομητές της υπηρεσίας PlayStation Plus - μόνο συνεργατικά. Αυτό όμως ίσχυε ήδη - οι κάτοχοι PS4 για να συμμετάσχουν σε multiplayer αναμετρήσεις πρέπει να έχουν συνδρομή στο PS Plus ούτως ή άλλως - οπότε... μικρό έως ανύπαρκτο το "κακό". Το μόνο... ελαφρώς "κακό" που μπορούμε να σκεφτούμε είναι το γεγονός ότι όσο ο δεύτερος παίκτης παίζει κάποιον τίτλο στο PS4 του πρώτου, αυτό παραμένει "δεσμευμένο", δηλαδή ο πρώτος παίκτης δεν μπορεί να παίξει κάτι άλλο στο ίδιο PS4. Αλλά και αυτός ο ρεαλιστικός περιορισμός, για να είμαστε ειλικρινείς, αποδεκτός φαντάζει αν συνυπολογιστούν τα πιθανά σενάρια χρήσης της νέας λειτουργίας.
Το SharePlay είναι όχι μόνο μία ενδιαφέρουσα, πρωτότυπη ιδέα, αλλά από αυτές που χαρακτηρίζουν ως... win-win οι Σάξονες. Οι καταναλωτές έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν κανονικά, τελικής μορφής games πριν τα αγοράσουν - όχι σε μορφή demo που συχνά δεν είναι ενδεικτικά των τίτλων στους οποίους ανήκουν - και οι εταιρείες έχουν την ευκαιρία να αξιοποιήσουν τον "οικοδεσπότη" παίκτη σαν "ευαγγελιστή" για τις παραγωγές τους, αφού αν στον "απομακρυσμένο" παίκτη ο εκάστοτε τίτλος αρέσει, είναι πολύ πιθανότερο να τον αγοράσει. Απομένει να διαπιστώσουμε φυσικά πώς λειτουργούν όλα αυτά στην πράξη: ας μην ξεχνάμε πως το video που στέλνεται στον "απομακρυσμένο" παίκτη είναι συμπιεσμένο κατά H.264 και άρα χαμηλότερης οπτικής ποιότητας από αυτό που θα έβλεπε στην οθόνη του αν έπαιζε τον συγκεκριμένο τίτλο από τον σκληρό δίσκο του δικού του PS4, ενώ το πόσο ομαλά και απροβλημάτιστα θα παίζει ο δεύτερος παίκτης θα έχει να κάνει σαφέστατα (και) με την ταχύτητα σύνδεσης και των δύο παικτών στο Internet και το PSN. Συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο διάθεσης αυτού του system update (υπ' αριθμόν v2.0... επιτέλους!) η Sony δεν έχει ακόμη ορίσει, ελπίζουμε όμως αυτό δεν θα εκταθεί πέραν του Σεπτέμβρη. Εν αναμονή!
