Πριν από κάποιο καιρό είχαμε εκφράσει την αμφιβολία μας για μία ακόμη έκθεση της Ε3 για το αν και κατά πόσο ο συγκεκριμένος θεσμός έχει - με τον τρόπο που λειτουργεί σήμερα τουλάχιστον - λόγο ύπαρξης. Η Ε3 θεωρείται η σημαντικότερη έκθεση του κλάδου της ηλεκτρονικής διασκέδασης, παγκοσμίως. Όμως η αντίστοιχή της ευρωπαϊκή, η Gamescom, έχει σημειώσει εντυπωσιακά εξελικτικά βήματα τα τελευταία χρόνια. Απλά, ίσως επειδή είναι πιθανώς... γερμανικής διοργάνωσης, βρίσκεται σε τελείως διαφορετική τροχιά από την Ε3. Κινείται προς άλλη κατεύθυνση. Το αστείο; Και αυτή η άλλη κατεύθυνση, προβληματική αποδεικνύεται πως είναι!
Συγκεκριμένα: ως έκθεση για τους επαγγελματίες του χώρου - δηλαδή τους δημοσιογράφους και τα στελέχη των εταιρειών που αξιοποιούν τέτοιες εκδηλώσεις για επαφές και μελλοντικές συνεργασίες - η Gamescom αποδεικνύεται κάθε χρόνο και λιγότερο ενδιαφέρουσα. Οι μεγάλες ανακοινώσεις των εταιρειών που πρωταγωνιστούν και οι αποκαλύψεις σημαντικών καινούργιων games έχουν (στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων) ήδη γίνει στην Ε3 δύο μήνες πριν, οπότε δημοσιογραφικά το ενδιαφέρον είναι κατά πολύ μειωμένο. Στη φετινή Gamescom, για παράδειγμα, οι Microsoft και Nintendo δεν είχαν καν επίσημη παρουσία - και πολλές άλλες ιαπωνικές εταιρείες επέλεξαν να έχουν παρουσία στο Tokyo Game Show τον Οκτώβρη και όχι στη Γερμανία τον Αύγουστο. Εξ ου και τα ολίγα που ειδησεογραφικά προέκυψαν στη Gamescom, που χρονικά έχει... "μπλεχτεί στο ανάμεσα", όπως φαίνεται.
Τα στελέχη των εταιρειών κάνουν τις επαφές τους όπως πάντοτε, μεν, αλλά και αυτά δεν μπορούν να... "λειτουργήσουν" με άνεση λόγω του άλλου, κυρίαρχου χαρακτηριστικού της Gamescom: της ελεύθερης εισόδου, για τη μισή διάρκειά της, στο καταναλωτικό κοινό. Όπως όλοι οι παρευρισκόμενοι δημοσιογράφοι που κάλυψαν φέτος την έκθεση ανέφεραν, ο... πανικός που δημιουργείται με την πολύ μεγάλη, εντυπωσιακή, αποπνικτική και εκκωφαντική προσέλευση του ευρύτερου κοινού στη Gamescom, πρακτικά καθιστά τη διοργάνωση "λαϊκό πανηγύρι". Στο πλαίσιο του οποίου, ολοφάνερα, δεν μπορεί να "γίνει δουλειά" από τους επαγγελματίες του χώρου, δηλαδή δημοσιογράφους και στελέχη.
Οποιοσδήποτε φίλος ή φίλη του Αθηνόραμα Digital θα μπορούσε να υποστηρίξει πως κάθε άλλο παρά αρνητική είναι η τόσο μεγάλη προσέλευση του καταναλωτικού κοινού στην όχι ακριβώς... κοσμοπολίτικη Κολωνία, καταμεσίς στη Γερμανία και μήνα Αύγουστο. Ίσα-ίσα, θα πρέπει να χαροποιεί όλους εμάς του κλάδου της ηλεκτρονικής ψυχαγωγίας το γεγονός ότι ο κόσμος δείχνει τόσο ενθουσιασμό και τόσο ενδιαφέρον για τα video games. Και θα είχε δίκιο. Όμως στο παρόν μοντέλο της Gamescom υπάρχει μια ολοφάνερη... ανισορροπία: αφού η έκθεση χρονικά δεν προσφέρεται για μεγάλες ειδήσεις και ουσιαστική συμμετοχή των μέσων ενημέρωσης, και αφού το εντυπωσιακό της τμήμα είναι αυτό της ελεύθερης προσέλευσης του κοινού, προς τί τα ημίμετρα;
Εκτός, φυσικά, αν δεν πρόκειται για ημίμετρα, αλλά για... ψευδαισθήσεις. Ψευδαισθήσεις τύπου "γίνεται να συνδυάσουμε μια έκθεση για τους επαγγελματίες του χώρου με ένα ανοιχτό πανηγύρι για το κοινό". Οποιοσδήποτε έχει δουλέψει στον κλάδο της πληροφορικής, της ψηφιακής διασκέδασης ή των τηλεπικοινωνιών για παραπάνω από... ένα χρόνο, μπορεί να πιστοποιήσει πως κάτι τέτοιο είναι απλώς ανέφικτο. Γιατί να μην αποκτήσει, λοιπόν, η Gamescom σαφή χαρακτήρα; Ας κάνουν οι εκθέτριες εταιρείες την υπέρβαση και ας στοχεύσουν αμιγώς στην επαφή τους με τους καταναλωτές. Είναι το ίδιο σημαντική σχέση με αυτή των ΜΜΕ (ίσως σημαντικότερη σε κάποια πράγματα) και, με την Ε3 ήδη στοχευμένη στους επαγγελματίες, ας προσφέρουν όλα όσα δείχνουν σε μας τον Ιούνιο, στο κοινό τον Αύγουστο. Είναι τόσο δύσκολο ή μη συμφέρον; Θεωρούμε πως όχι... και δεν είμαστε οι μόνοι. Τί καλύτερο από μία "πρόβα τζενεράλε" των games των Χριστουγέννων, λίγο πριν το φθινόπωρο; Ιδού... η Κολωνία, ιδού κι η απόφαση!
