Από τα παραπάνω ίσως εισέπραττε κανείς την εντύπωση πως το Gran Turismo 6 είναι το τέλειο racing game ή το... τέλειο video game γενικώς - ενώ φυσικά αυτό δεν ισχύει. Οι... "ιερές αγελάδες" που έχει στο μυαλό του ο Kazunori Yamauchi φαίνεται δεν είναι ακόμη έτοιμες να "σφαγούν". Και το μοντέλο των συγκρούσεων παραμένει αντιρεαλιστικό και πέραν του δέοντος επιεικές, και τα αυτοκίνητα εξακολουθούν να μην υπόκεινται ζημιές (ούτε εξωτερικά ούτε μηχανολογικά και άρα στο χειρισμό), και οι αντίπαλοι οδηγοί συνεχίζουν να ακολουθούν... ευλαβικά και ενίοτε τραγελαφικά την ιδανική γραμμή οδήγησης πάνω στο δρόμο, ό,τι κι αν συμβαίνει γύρω τους. Είναι τα πράγματα στα οποία θα θέλαμε να εστιάσει η Polyphony σε ένα GT7 για το PS4, ίσως περισσότερο απ' ότι στα εντυπωσιακά γραφικά - χωρίς φυσικά να είμαστε ποτέ βέβαιοι για τον Yamauchi!
Αυτό για το οποίο είμαστε βέβαιοι είναι το εξής: το Gran Turismo 6 είναι όντως το "κύκνειο άσμα" που άξιζε το PlayStation3 και οι κάτοχοί του. Είναι η δημιουργία που "τούς χρωστούσε" η Polyphony Digital, μία παραγωγή σχεδόν ασύλληπτα πλούσια σε περιεχόμενο και μία πολύ καλή "γέφυρα" από την γενιά του PS3 στη γενιά του PS4. Είναι, άλλωστε, ένα προϊόν που έχει ολοφάνερα μεγάλες προοπτικές επέκτασης και περαιτέρω εμπλουτισμού του περιεχομένου του τους επόμενους μήνες: μία αληθινή "επένδυση" ψυχαγωγίας που θα απασχολήσει οποιονδήποτε κάτοχο PlayStation3 για πάρα, πάρα πολύ καιρό (κι ας έχουμε ενστάσεις για την επιλογή της Polyphony όσον αφορά στη διαχείριση των credits).
E, ας μην μακρυγορούμε: το κοινό του PS3 χωρίζεται σε δύο μόνο ομάδες αυτές τις μέρες. Σε αυτούς που έχουν ήδη προπαραγγείλει και αγοράσει το GT6, και σε αυτούς που οφείλουν να τού παραχωρήσουν μια θέση στη συλλογή τους. Απλά!
Βαθμολογία: 10 αστεράκια