Το PSP μοιράζεται κάποια από τα μειονεκτήματα του DS, υπερέχει όμως απέναντί του και απέναντι στο iPhone σε άλλα θέματα. Και αυτό έχει πρόσβαση στο online περιεχόμενο μόνο μέσω Wi-Fi, και αυτό απαιτεί διαδικασίες και ειδικό εξοπλισμό για την ανάπτυξη, έγκριση και διάθεση τίτλων του, κι αυτό δεν θα αξιοποιήσει γρήγορα το PS Store αμιγώς Δικτυακά λόγω αποδεδειγμένης αδυναμίας της Sony να υλοποιήσει online υπηρεσίες που λειτουργούν σωστά από την πρώτη μέρα. Επίσης, το φορητό PlayStation δεν έχει οθόνη αφής, δεν ενσωματώνει κάμερα (που κάποια games των άλλων δύο συστημάτων αξιοποιούν) και πιθανώς θα ταλανίζεται από το πρόβλημα των κλεψίτυπων αντιγράφων ακόμη και μετά τη μετάβαση στην online πώληση περιεχομένου. Το PSP όμως είναι τεχνολογικά ικανό όσο και το iPhone, έχει μία μεγάλη βιβλιοθήκη από games στην οποία μπορεί να ανατρέξει (πάρα πολλά από αυτά θα είναι διαθέσιμα από νωρίς για αγορά από το PS Store), έχει επεκτάσιμο αποθηκευτικό χώρο και φέρει βοηθητικά πλήκτρα χειρισμού. Ανήκει, δε, στη Sony, η οποία θα φροντίσει να είναι διαθέσιμες από το PS Store και ταινίες και μουσική - κάτι άσχετο με το gaming, που όμως πιθανότατα αποτελεί κίνητρο προτίμησης της υπηρεσίας για ένα όχι μικρό ποσοστό του ευρύτερου κοινού.
Όσο για το περυσινό... αουτσάιντερ; Έχει εξελιχθεί σε φετινό φαβορί. Η τεχνολογική αρτιότητα του iPhone επιτρέπει την υλοποίηση τίτλων σχεδόν κάθε είδους, οι διαδικασίες ανάπτυξης και διάθεσης των apps του γίνονται με έναν απλό Η/Υ, η πρόσβαση στο App Store είναι εφικτή από παντού λόγω των δικτύων 3G και η σωστή λειτουργία και δημοτικότητα του τελευταίου είναι δεδομένη, τόσο για games, όσο και για μουσική και ταινίες. Από την άλλη, το iPhone στηρίζεται αποκλειστικά στην οθόνη για το χειρισμό του (σε κάποιες κατηγορίες games αυτό δεν βοηθά), δεν προσφέρει επεκτάσιμο αποθηκευτικό χώρο (αυτό ίσως αλλάξει στο νέο μοντέλο), αντιμετωπίζει και το πρόβλημα των κλεψίτυπων αντιγράφων των apps του, καθώς μεγάλο ποσοστό των κατόχων του έχουν ακολουθήσει την οδό του jailbreak. Επίσης το iPhone είνα φορμά του οποίου η κάτοχος εταιρεία δεν έχει εμπειρία στο gaming και franchises στη διάθεσή της, όπως οι Sony και Nintendo, οπότε για τίτλους με "μεγάλα ονόματα" θα πρέπει αναγκαστικά να στηριχθεί σε τρίτους. Αυτό έχει ως συνέπεια το γενικώς χαμηλό επίπεδο των games του μέχρι τώρα, όμως αυτό αλλάζει με την υποστήριξη εταιρειών όπως η ΕΑ, η Ubisoft και η Konami.
Βάσει των παραπάνω, το iPhone έχει ομολογουμένως τις περισσότερες πιθανότητες να αποδειχθεί, τουλάχιστον για το 2009, το πιο εμπορικά επιτυχημένο φορητό φορμά για games. Έχει ήδη έτοιμη την υποδομή και το κανάλι προώθησης των games του, είναι αν όχι το τεχνολογικά ικανότερο, σίγουρα καθ' όλα ικανό για πρωτότυπους, εντυπωσιακούς τίτλους, ενσωματώνει όλους τους δυνατούς τρόπους διασύνδεσης για πρόσβαση στο ηλεκτρονικό του κατάστημα και προσφορά multiplayer επιλογών... και βρίσκεται μόνιμα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μέσα από το έξυπνο marketing της Apple. Η πελατειακή βάση των περίπου 25 εκαοτμμυρίων χρηστών που διαθέτει (συμπεριλαμβάνοντας και τους κατόχους iPod Touch) δεν είναι η μεγαλύτερη, είναι όμως αυτή που φαίνεται διατεθειμένη να ξοδέψει τα περισσότερα χρήματα στην αγορά τόσο των games αυτών καθ' αυτών, όσο και extra υλικού γι' αυτά, μέσω microtransactions που από τον Ιούνιο θα γίνονται μέσα από τους ίδιους τους τίτλους, χωρίς καν είσοδο στο App Store. Πόσο καιρό θα χρειαστεί το DSi και το νέο PSP για να καλύψουν τη διαφορά και να εκμεταλλευτούν τα δικά τους πλεονεκτήματα απέναντι στο iPhone; Πιθανώς θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι τις αρχές του 2010 για να το διαπιστώσουμε. Έως τότε...