Οι ημέρες και οι εβδομάδες που θα ακολουθήσουν θα έχουν - για όσους παρακολουθούν την αγορά του gaming εδώ και καιρό - ξεχωριστό ενδιαφέρον. Μπορεί να είναι οι ημέρες που το Wii της Nintendo θα... αψηφήσει την κακοδαιμονία των καιρών, δεν θα πτοηθεί από την κακή εμπορική του πορεία σε όλο το πρώτο μισό του χρόνου και θα σημειώσει ακόμη μία εορταστική περίοδο καλών ή και πολύ καλών πωλήσεων, παρά το ποιοτικά φτωχό σύνολο από games που το συνοδεύουν στα καταστήματα. Μπορεί, όμως, να είναι και οι μέρες που θα αποδειχθεί ότι ο πρωτότυπος χειρισμός του είχε μόνο προσωρινή αντοχή στο χρόνο, ότι το κοινό στο οποίο στόχευσε είναι μεγάλο αλλά σε καμία περίπτωση... πιστό, ότι η Nintendo υπερεκτίμησε τη "φόρα" του συστήματος της και, μη φροντίζοντας να το "τρέφει" με ενδιαφέρουσες νέες κυκλοφορίες τακτικά, το άφησε να τη χάσει.
Και τα δύο ενδεχόμενα είναι πιθανά, οι φωνές όμως που πάντα υποστήριζαν ότι το Wii είναι απλή μόδα, ότι δεν ενθαρρύνει την τακτική ενασχόληση και αγορά τίτλων και ότι δεν έχει ό,τι χρειάζεται για να σταθεί στην αγορά μακροπρόθεσμα, έχουν πληθύνει σε σχέση με το παρελθόν. Τελευταίο "κρούσμα" αυτό του αναλυτή Doug Creutz της εταιρείας επενδύσεων και ερευνών Cowen Group, ο οποίος δεν δίστασε να δηλώσει πως "η φούσκα του Wii φαίνεται να ξεφουσκώνει". Σε πρόσφατη σφυγμομέτρηση που η εταιρεία πραγματοποίησε σχετικά με την "πρόθεση αγοράς" καταναλωτών ανάμεσα στα PS3, Xbox 360 και Wii, το τελευταίο σημείωσε πτώση της τάξης του 45% (!) σε σχέση με πέρυσι τέτοιο καιρό, που φυσικά θεωρούνταν ακόμη ενδιαφέρουσα και καλή αγορά από πολύ περισσότερο κόσμο.
Ο συγκεκριμένος αναλυτής - και άλλοι - πιστεύει ότι το... domino effect που είχε βοηθήσει τόσο πολύ το Wii στην αρχή, τώρα λειτουργεί σε βάρος του φορμά της Nintendo. Τα πρώτα δύο χρόνια το Wii εξαπλώθηκε ως εξής: κάποιος το αγόραζε, το έδειχνε ένα-δύο βράδυα στους φίλους του, αυτοί ενθουσιάζονταν και, χωρίς να το πολυσκεφτούν, το αγόραζαν κι εκείνοι - φυσικά ο πρώτος μετά από κάποιες ημέρες καταλάβαινε πως μόνο μισάωρα και μόνο 2-3 τίτλους είχε καταλήξει να παίζει, αλλά τί σημασία είχε πια; Πρόκειται για το... γνωστό ανομολόγητο μυστικό της μεγάλης πλειοψηφίας κατόχων Wii. Τώρα, δύο χρόνια μετά, είναι μεγάλο το ποσοστό των κατόχων Wii που, έχοντας αγοράσει 1-2 πολύ χαμηλού ποιοτικά επιπέδου τίτλους (σχεδόν μόνο αυτοί της Nintendo είναι αληθινά προσεγμένοι και ΑΑΑ), αισθάνονται ότι δεν αξίζει να επενδύσουν σε άλλους, αφήνουν το Wii να... μαζεύει σκόνη και απλώς ασχολούνται με κάτι άλλο. Και δεν προτείνουν πια το σύστημα της Nintendo σε κανέναν.
Εννοείται πως, με τόσο μεγάλο το mainstream κοινό που στοχεύει το Wii, αυτό θα συνεχίσει να σημειώνει πωλήσεις και μέσα στις γιορτές και για το επόμενο χρονικό διάστημα. Όμως, κατά τα φαινόμενα, το... πάρτυ τελείωσε και τώρα η Nintendo θα πρέπει να καταβάλλει πλέον μεγάλη, συνειδητή, συντονισμένη, χρόνια προσπάθεια ώστε το Wii να επανέλθει στη συνείδηση του κοινού ως ένα σύστημα που αξίζει να αγοράσει κανείς. Η εορταστική περίοδος του 2009 θα είναι αποφασιστικής σημασίας γι' αυτήν την προσπάθεια. Ας ελπίσουμε ότι τα στελέχη στο Kyoto έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν τις αλλαγές που χρειάζεται γιατί, ως γνωστόν, η mainstream αγορά όχι μόνο έχει τη μνήμη χρυσόψαρου, αλλά και τις... ιδιοτροπίες κακομαθημένης ηθοποιού του Holywood. Και με τα PS3 και Xbox 360 να γίνονται ολοένα και πιο ελκυστικά, προσφέροντας όλο και περισσότερα και πιο ενδιαφέροντα πράγματα με εξαιρετικά λογικό πλέον κόστος, οι ευκαιρίες για ανατροπές δεν θα είναι πολλές πλέον. Αν υπάρχουν, δηλαδή.
