Οι περασμένες ημέρες για την ελληνική αγορά των video games δεν σηματοδότησαν καμία ιδιαίτερη συγκυρία, μεν, όμως σε παγκόσμιο επίπεδο είχαμε τα πρώτα γενέθλια των δύο οικιακών συστημάτων ηλεκτρονικής διασκέδασης που - από κοινού - εγκαινίασαν την πολυσυζητημένη "επόμενη γενιά" προϊόντων του είδους αυτού: του PlayStation4 και του Xbox One, με άλλα λόγια. Από τα τέλη του περασμένου Νοέμβρη οποιοσδήποτε ήθελε να αποκτήσει τα δύο αυτά συστήματα, μπορούσε, έστω και με... πλάγιο τρόπο - το PS4 πάντως έγινε κι επίσημα διαθέσιμο στη χώρα μας αμέσως μετά (μέσα Δεκεμβρίου), σε αντίθεση με το Xbox One που, επίσημα πάντα, έγινε διαθέσιμο μόλις το φετινό Σεπτέμβρη. Είχαμε αρκετό καιρό στη διάθεσή μας να κρίνουμε τα δύο αντίπαλα συστήματα - και, μέσα από αυτά, τις κατασκευάστριες εταιρείες τους για τις επιλογές τους. Πού στέκεται σήμερα το PlayStation 4 και (εν όψει εορταστικής περιόδου) πώς τοποθετείται στην αγορά;

H απάντηση στην ερώτηση αυτή είναι... απείρως ευκολότερη απ' ότι στην αντίστοιχη του Xbox One: το σύστημα της Sony βρίσκεται ίσως στην καλύτερη θέση που θα μπορούσε να είναι κάτω από τις παρούσες συνθήκες. Η πολύ καλή του πορεία ξεκίνησε από τη θετική του αποκάλυψη στη Νέα Υόρκη τον περασμένο Φεβρουάριο, συνεχίστηκε με την θριαμβευτική του παρουσία στην έκθεση της Ε3 2013 (θριαμβευτική και επειδή αξιοποίησε κάθε ένα από τα τραγικά επικοινωνιακά λάθη της Microsoft), κορυφώθηκε με την εμπορική του επικράτηση επί του Xbox One το Νοέμβριο/Δεκέμβριο και... κατά βάση δεν έχει ακόμη επιβραδυνθεί, προς έκπληξη ενίοτε και της ίδιας της Sony. To PS4 "έκανε τα πάντα σωστά": εμφανίστηκε στην αγορά σε λογική τιμή και χαμηλότερη από τον ανταγωνισμό, προέβαλλε την τεχνική του υπεροχή σε κάθε ευκαιρία, δεν αρνήθηκε στους gamers αυτά που θεωρούσαν δεδομένα (όπως την offline λειτουργία του συστήματος και τη χρήση μεταχειρισμένων games) και με έπεισε πως το όραμά του είναι σαφές: games και μόνο.

To όραμα αυτό της Sony είναι, στην ουσία, ο ακρογωνιαίος λίθος της επιτυχίας του. Τα πάντα, από το σχεδιασμό του DualShock4 ή τον αντικαταστάσιμο σκληρό δίσκο μέχρι τις προσφορές του PlayStation Plus ή λειτουργίες όπως οι Remote Play και SharePlay, είναι επιλογές της ιαπωνικής εταιρείας που μαρτυρούν την προσήλωσή της στους gamers. Ακόμη και οι... αντίθετες επιλογές, όπως η μη διάθεσή ακόμη σοβαρών λειτουργιών για την αναπαραγωγή αρχείων πολυμέσων από το PS4, μαρτυρούν το ίδιο. Οι καταναλωτές που επενδύουν πρώτοι σε ένα νέο PlayStation ή Xbox το "εισπράττουν" αυτό - και η γενική εντύπωση που έχει καλλιεργηθεί στον πρώτο αυτό χρόνο διαδρομής των δύο συστημάτων είναι πως το PS4 δηλαδή είναι συνολικά καλύτερο για games. Το γεγονός, δε, ότι από το Μάιο η Microsoft έκανε πρακτικά όλα όσα μπορούσε να κάνει για να φέρει σε τροχιά αξιόμαχου συστήματος το Xbox One... και αυτό συνεχίζει να υπολείπεται σε πωλήσεις του PlayStation4, αποδεικνύει πως η επιτυχία του δεύτερου δεν ήταν μόνο θέμα χαμηλότερης τιμής. Δεν ήταν μόνο θέμα λαθών που η Microsoft έκανε και η Sony δεν έκανε. Ήταν πρωτίστως θέμα εικόνας... και την θελκτικότερη για τους gamers, την έχει το PS4.

Το PS4, ωστόσο, "υπογράφει" και το μεγαλύτερο παράδοξο των τελευταίων ετών στην αγορά του gaming: έχει σημειώσει πωλήσεις περίπου 12 εκατομμυρίων συστημάτων χωρίς να έχει στη βιβλιοθήκη του ακόμη εκείνον τoν must-have, ανεπανάληπτο, άκρως εντυπωσιακό αποκλειστικό τίτλο που δικαιούται τον χαρακτηρισμό του system-seller. Έχει πολύ όμορφα games, όπως τα Killzone Shadowfall και Infamous: Second Son. Έχει cult ανεξάρτητες παραγωγές, όπως τα Resogun, Velocity 2X και Don't Starve. Έχει υπέροχα remakes, όπως το The Last of Us και το Grand Theft Auto V. Έχει τις καλύτερες εκδόσεις ΑΑΑ παραγωγών-σταθμών, όπως του Destiny και του Minecraft, όπως και φροντισμένες εκδόσεις όλων των Call of Duty, Pro Evo 15, Far Cry και Shadow of Mordor αυτού του κόσμου. Δεν έχει όμως ακόμη το αληθινό του system seller - και αυτό η Sony μετά από π.χ. τα πρώτα 20 εκατομμύρια πωληθέντα PS4, θα το χρειαστεί. Οι κάτοχοι του συστήματός της είναι ικανοποιημένοι ως τώρα με αυτό. Οι υποψήφιοι επόμενοι, θα χρειαστούν επιχειρήματα... και ίσως πιο πολλά από ένα μόνο system seller.

Τα Χριστούγεννα του 2014 βρίσκουν, λοιπόν, το PS4 σε σχέση με το Xbox One σε θέση πλεονεκτική, αλλά όχι και... απολύτως ασφαλή. Το σύστημα της Sony διατήρησε τον "τρελό ρυθμό" του επαρκώς έως αυτό το σημείο ώστε να "προσπεράσει", τελικά, το γεγονός ότι τα δικά του αποκλειστικά games δεν είναι συνολικά του ίδιου ποιοτικού επιπέδου με τα αντίστοιχα του Xbox One στο τελευταίο τρίμηνο της χρονιάς. Η Sony δεν παύει να έχει μπροστά της, ωστόσο, δύο προκλήσεις ιδιαίτερης σημασίας. Η πρώτη; Να αποδείξει πως δικαιούται να έχει το προβάδισμα αυτό, όχι μόνο εμμένοντας στο αρχικό της όραμα, αλλά διευρύνοντάς το όπως μόνο ο "παίκτης" με την ηγετική θέση στην αγορά έχει την "πολυτέλεια" να το κάνει: δοκιμάζοντας ριψοκίνδυνα ίσως, αλλά διαφορετικά πράγματα. Η δεύτερη: να φέρει στο προσκήνιο παραγωγές που αληθινά αξιοποιούν τις δυνατότητες του PS4 όχι μόνο τεχνικά, αλλά δημιουργικά, με ιδέες και μηχανισμούς που δεν έχουμε δει και ξαναδει (και ξαναδεί). Παραγωγές που από τα πρώτα κιόλας λεπτά ενασχόλησης μαζί τους να σκεφτεί κανείς: "ναι, αυτός ο τίτλος ωθεί τη διασκέδασή μου σε νέο επίπεδο, κάτι τέτοιο δεν μπορούσα να το έχω στο παρελθόν". Αυτές ακριβώς οι παραγωγές θα λειτουργήσουν και ως system sellers, άλλωστε. Τυχαίο; Εννοείται πως όχι!