Είναι στοιχείο του... DNA της Nintendo να μην ακολουθεί τον δρόμο του ανταγωνισμού αλλά να χαράζει τον δικό της - άλλοτε γιατί δεν την συμφέρει, άλλοτε γιατί έχει κάτι καλύτερο να επιλέξει - και το Switch, το υβριδικό της σύστημα ηλεκτρονικής διασκέδασης, είναι αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του γεγονότος. Αντί να προσπαθήσει να αντιτάξει στα Xbox One και PS4 ένα προϊόν αντίστοιχων δυνατοτήτων τεχνολογικά (το οποίο δεν θα τής προσέφερε τα τεράστια περιθώρια κέρδους που πάντα θέλει), ο ιαπωνικός κολοσσός... "έκανε ντρίμπλα" μπαλετική και σχεδίασε ένα ουσιαστικά φορητό σύστημα ψυχαγωγίας που τυγχάνει να συνδέεται και σε τηλεόραση. Δεν παύει, ωστόσο, να διεκδικεί από τους παίκτες τα ίδια πράγματα με τα συστήματα της Sony και της Microsoft: τα χρήματά τους αρχικά, τον χρόνο και τα χρήματά τους στην συνέχεια. Πώς τοποθετείται, λοιπόν, απέναντί τους;
Πριν απαντήσουμε, οφείλουμε ν' αποσαφηνίσουμε πως η αντιπαραβολή μας αφορά στο αρχικό Switch και μόνο, όχι στο καινούργιο μοντέλο Lite δηλαδή, για τον... προφανή λόγο: το δεύτερο δεν συνδέεται σε τηλεόραση, κοινώς είναι αποκλειστικά φορητό, οπότε είναι συγκρίσιμο ουσιαστικά μόνο με κινητά και tablets (ή τα άλλα φορητά της Nintendo ή το PlayStation Vita... κάποτε) και όχι με αποκλειστικά οικιακής χρήσης συστήματα. Το αρχικό Switch, που συνεχίζει να πωλείται κανονικά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά όπως ο ανταγωνισμός του ή ένα gaming PC - συνδεδεμένο μόνιμα με τηλεόραση ή monitor - διατηρώντας παράλληλα την bonus επιλογή της φορητής χρήσης.
Στο παραπάνω γεγονός εντοπίζεται, φυσικά, και το σημαντικότερο συγκριτικό πλεονέκτημα του Switch σε σχέση με τον ανταγωνισμό του: ενσωματώνοντας δική του οθόνη μπορεί να προσφέρει games οπουδήποτε και όχι μόνο σε έναν χώρο, για 4-5 ώρες κατά μέσο όρο. Άλλοι καταναλωτές χρειάζονται αυτήν του την ιδιότητα, άλλοι όχι. Άλλοι έχουν κινητά ή tablet γι' αυτόν τον σκοπό, άλλοι επιθυμούν συγκεκριμένα να μπορούν να παίζουν έναν τίτλο στην τηλεόραση, να τον συνεχίζουν κάπου εκτός σπιτιού και να επιστρέφουν σε αυτόν και την τηλεόραση αργότερα. Σε κάθε περίπτωση είναι κάτι που χαρακτηρίζει το Switch σε τέτοιον βαθμό, ώστε να ωθεί την κατεύθυνση της συζήτησης προς την... άλλη κατεύθυνση: αν δεν ενδιαφέρεται κάποιος για αυτήν την ιδιότητα του συστήματος της Nintendo, έχει νόημα να το προτιμήσει;
Η απάντηση, είναι πως... όχι: το Switch για να προσφέρει αυτήν την φορητότητα έχει κάνει υπερβολικά πολλούς συμβιβασμούς τεχνολογικούς συγκρινόμενο με τα Xbox One ή PS4. Τα games του αποδίδονται σε χαμηλότερη ανάλυση, με χαμηλότερο επίπεδο λεπτομέρειας και με λιγότερο ομαλή κίνηση γιατί τα υποσυστήματά του είναι, πολύ απλά, αυτά μιας φορητής συσκευής. Το γεγονός ότι η απεικόνιση που προσφέρει στην οθόνη μιας τηλεόρασης δεν είναι ποιοτική χειροτερεύει τα πράγματα (όσο καλύτερη η τηλεόραση τόσο χειρότερο το οπτικό αποτέλεσμα). Η βιβλιοθήκη των games του είναι ικανοποιητικά μεγάλη, όμως λόγω της τεχνολογικής του κατωτερότητας δεν φιλοξενεί πολλές από τις μεγαλύτερες και δημοφιλέστερες παραγωγές που εμφανίζονται σε PS4, Xbox One ή PC. Η υποστήριξη που έχει το Switch από τις ανεξάρτητες εκδότριες εταιρείες και τους ανεξάρτητους δημιουργούς είναι καλύτερη από την... σχεδόν ανύπαρκτη του WiiU, αλλά δεν πλησιάζει την αντίστοιχη που έχει εξασφαλίσει ο ανταγωνισμός.
Όμως το Switch έχει επιτύχει εμπορικά γιατί στα παραπάνω αρνητικά έχει να αντιτάξει δύο θετικά. Το πρώτο είναι οι αποκλειστικοί του τίτλοι, στην συντριπτική πλειοψηφία τους από την Nintendo, οι οποίοι και επιπέδου ΑΑΑ είναι, και σε αναγνωρισμένες, αγαπημένες σειρές games ανήκουν. Αυτοί είναι τόσο καλοί, που έχουν παρακινήσει ποσοστό παικτών που δεν ανήκει στους... σκληροπυρηνικούς fans της Nintendo να αποκτήσει ένα Switch ως δεύτερο σύστημα ψυχαγωγίας γι' αυτά τα games και μόνο - και η υπόσχεση του ιαπωνικού κολοσσού πως θα συνεχίσει να προσφέρει τέτοια καθιστά την επένδυση ουσιαστική. Το δεύτερο θετικό εντοπίζεται στο γεγονός ότι το Switch προσφέρει φθηνότερη πρόσβαση στις λειτουργίες online gaming σε σχέση με τον ανταγωνισμό του: μόλις €19.99 ετησίως αντί των €59.99. Δεν ενδιαφέρουν το σύνολο της πελατειακής βάσης του Switch οι λειτουργίες αυτές, όμως ευπρόσδεκτο bonus το ότι προσφέρονται με προσιτό κόστος.
Επειδή βέβαια η Nintendo... είναι πάντα η Nintendo, περιθώριο για επιμέρους παράπονα όσον αφορά στο Switch υπάρχει άφθονο. Ο αποθηκευτικός του χώρος είναι τραγικά μικρός και επιβάλλει την αγορά κάρτας μνήμης για την επέκτασή του, ειδικά αν θέλει κανείς να αξιοποιήσει το Nintendo Online Store για να παίζει φθηνότερους τίτλους. Η δυνατότητα αναπαραγωγής υλικού multimedia - φωτογραφιών, μουσικής, video - και η υποστήριξη που προσφέρει σε δημοφιλείς Δικτυακές υπηρεσίες περιεχομένου είναι αμφότερες εξαιρετικά περιορισμένες. Η ποιότητα κατασκευής του, δε, είναι αποδεκτή αλλά σε καμία περίπτωση προσεγμένη, ειδικά συναρτήσει της μάλλον υψηλής - για το τί είναι ως τεχνολογικό προϊόν - τιμής πώλησής του.
Σε ποιούς απευθύνεται λοιπόν, όταν όλα έχουν ειπωθεί, το Nintendo Switch; Απευθύνεται πρωτίστως στους Nintendo fans, δευτερευόντως σε όσους κι όσες ενδιαφέρονται συγκεκριμένα για ένα φορητό σύστημα ψυχαγωγίας με παραδοσιακό χειρισμό και παραδοσιακά games (όχι εκείνα που έχουν σχεδιαστεί για οθόνη αφής δηλαδή), σε τρίτο χρόνο σε όσους και όσες γνωρίζουν εξ αρχής ότι την υβριδική φύση του Switch όντως θα την αξιοποιούν τακτικά. Ως φορητό σύστημα για video games δεν έχει αντίπαλο αυτήν την στιγμή, ως οικιακό ωστόσο κατά βάση περισώζεται από τους κορυφαίους τίτλους της Nintendo: χωρίς αυτούς δεν θα είχε σε καμία περίπτωση σημειώσει αυτήν την εμπορική επιτυχία (αλλά και χωρίς αυτούς... δεν θα είχε ποτέ κατασκευαστεί από την Nintendo φυσικά).
Εκείνοι κι εκείνες που αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στις τρεις προαναφερθείσες κατηγορίες παικτών, μπορούν να επενδύσουν σε ένα Switch άφοβα. Για τους υπόλοιπους υπάρχουν σαφώς καλύτερες επιλογές.
