Από κάποιες απόψεις, είναι πιθανώς όχι ιδιαίτερα συνετό να συντάσσει κανείς άρθρο για ένα προϊόν τόσο σημαντικό και περίπλοκο όσο το Xbox One, αμέσως μετά την παρουσίασή του. Από κάποιες άλλες, ίσως είναι - ακριβώς επειδή έχουμε ξαναβρεθεί εδώ πολλές φορές στο παρελθόν και η πρώτη εντύπωση, η ενστικτώδης αντίδραση, έχει τη σημασία της. Είναι το τρίτο Xbox και το έβδομο σύστημα ηλεκτρονικής ψυχαγωγίας για το σαλόνι του οποίου την αποκάλυψη παρακολουθούμε από το 1999 και μετά. Όλα τα "αποκαλυπτήρια" μάς είχαν δημιουργήσει κάποιες πρώτες εντυπώσεις (που στις περισσότερες των περιπτώσεων επιβεβαιώθηκαν σε βάθος χρόνου... με εξαίρεση το Wii). Ποιές είναι οι δικές μας για το Xbox One, λοιπόν;
Δεν θα το θέσουμε κομψά. Όχι μόνο πεπεισμένοι δεν είμαστε από την αρχική εικόνα του συστήματος της Microsoft, αλλά δηλώνουμε απογοητευμένοι για πολλά στοιχεία της.
Συγκεκριμένα... και ένα προς ένα: ο σχεδιασμός του Xbox One, εννοώντας το εξωτερικό του περίβλημα και την γενικότερη αισθητική του, είναι κακός. Θυμίζει player βιντεοκασετών της δεκαετίας του '80, όντας ογκώδες, με υπερβολικά αυστηρές γραμμές, αφελείς "γρίλιες" εξαερισμού και αναχρονιστικό συνδυασμό του μαύρου και του γκρί.Το χειρότερο: δεν έχει κανέναν, μα κανέναν χαρακτήρα. Δεν "αποπνέει" απολύτως τίποτε πέρα από μία απροσδιόριστα... retro αίσθηση, με τη διαφορά πως αυτό δεν το παραθέτουμε ως κοπλιμέντο. Αν αυτή είναι όντως η όψη του Xbox One, το ίδιο το σύστημα θα πρέπει να είναι απλώς απίστευτο στις λειτουργίες και στα games, ώστε να μας "πείσει" να το τοποθετήσουμε κάτω από την τηλεόρασή μας. Τελευταία μας ελπίδα για... αναθεώρηση αυτού του άσχημου design είναι η πιθανότητα αυτό που επιδείχθηκε να ήταν απλώς πειραματικό (prototype) και όχι το τελικό εμπορικό περίβλημα. Αλλά, από την άλλη πλευρά, αν αυτό ισχύει, τότε ποιός ο λόγος να το δείξει η Microsoft ούτως ή άλλως; Γιατί το να απλώς... "πικάρει τη Sony", δεν το θεωρούμε λόγο αρκετό.
Στη συνέχεια: τηλεόραση. Τόση τηλεόραση. Μα τόση τηλεόραση. Η Microsoft δείχνει τόσο αποφασισμένη να "παντρέψει" τα video games και τη θέαση ταινιών με το τηλεοπτικό πρόγραμμα (πάντα αμερικανικών) συνδρομητικών καναλιών, που καταντάει εν τέλει ενοχλητικό. Και ανούσιο, κατά τη γνώμη μας. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να πατήσει ένας... φυσιολογικός άνθρωπος (και όχι ένας οποιοσδήποτε wannabe "φωστήρας" του marketing) το "On" σε ένα σύστημα ηλεκτρονικής διασκέδασης όπως το Xbox One, προκειμένου να παρακολουθήσει... τηλεόραση. Το πατά για να παίξει games ή να δει ταινίες - και για το δεύτερο αμφιβάλλουμε επίσης, καθώς τα media player και τα Βlu-ray player είναι "κοινός τόπος" χρόνια τώρα. Όταν κάποιος παίζει games, δεν κάνει συνήθως κάτι άλλο... "μαζί με αυτό". Παίζει games. Αυτά απαιτούν συγκέντρωση, δεν τα "παρακολουθεί" κανείς "χαλαρά". Είναι ο λόγος για τον οποίο αγαπάμε τα games. Αν ήταν "σούπα" που μπορείς να παρακολουθείς ανεγκέφαλα και παθητικά, θα ανοίγαμε την... μισό λεπτό... α, ναι. Την τηλεόραση.
Τέλος: τα games που η Microsoft επέλεξε να δείξει στην πρώτη μας αυτή επαφή με το νέο της σύστημα. Τόσο προβλέψιμα. Τόσο κοινότυπα. Τόση κουβέντα για εξέλιξη με "βαρύγδουπα" επίθετα, υπερθετικούς βαθμούς, υπερβολή γενικότερη... τόση κουβέντα για εντυπωσιακές τεχνικές προδιαγραφές, ικανές να ωθήσουν "στο επόμενο επίπεδο" (sic) την ψηφιακή διασκέδαση... για να δούμε στη συνέχεια το Forza MotorSport 5, τα νέα FIFA και ΝΒΑ Live, το νέο Call of Duty, με "γεύση" πανομοιότυπη των ήδη υπαρχόντων κι εξαντλημένων; Απλώς περισσότερο... "γυαλιστερά"; Πού είναι τα αληθινά παραδείγματα των πρωτότυπων, διαφορετικών games που δεν μπορούμε να έχουμε σήμερα; Αυτών που αληθινά θα μάς κάνουν να αισθανθούμε πως έχουμε "περάσει" σε νέα γενιά αλληλεπιδραστικής διασκέδασης; Αν υπάρχουν, γιατί να μην επιδειχθούν αυτά αντί για τα... "σιγουράκια", τα οποία κανείς μας δεν αμφέβαλλε πως θα βλέπαμε ούτως ή άλλως;
Φυσικά, όλα αυτά είναι απλώς η πρώτη εντύπωση. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Είναι μία εικόνα που μπορεί να παραμείνει ή να ανατραπεί, αναλόγως με το πώς έχει διαμορφώσει η Μicrosoft τη στρατηγική της τους επόμενους μήνες. Κάποιες από τις ενστάσεις μας, δε, η αμερικανική εταιρεία έχει ήδη επιβεβαιώσει πως θα αντιμετωπίσει στην έκθεση της Ε3 τον Ιούνιο, όπου θα επικεντρωθεί στα games - αποκαλύπτοντας κάποιους από τους 15 αποκλειστικούς στο Xbox One τίτλους που υποσχέθηκε. Όμως για την προσέγγισή της της "ολιστικής" ψυχαγωγίας, του "προϊόντος που τα κάνει όλα"... παραμένουμε προβληματισμένοι: όποιο σύστημα ηλεκτρονικής διασκέδασης στο παρελθόν αποπειράθηκε να "περάσει" αυτή τη συλλογιστική, κατέληξε απλώς με μία συγκεχυμένη εικόνα, ένα ασαφές μήνυμα και έλλειψη χαρακτήρα, τίποτε περισσότερο. Όσον αφορά στο design και τη γενικότερη αισθητική, δε; Ας πούμε πως η Sony δεν θα χρειαστεί να τοποθετήσει τον πήχυ καθόλου ψηλά για να προσφέρει κάτι περισσότερο ευπαρουσίαστο. Ακόμη και το WiiU είναι ομορφότερο. Θα αλλάξει η πρώτη μας αυτή εντύπωση, κατά πόσο και πώς, μέχρι το χειμώνα; Όπως πάντα... ίδωμεν!
