Είναι κάτι που προσωρινά κάνει οποιονδήποτε να αισθάνεται αμηχανία, μεν, αλλά στη συνέχεια και μία μικρή ανακούφιση: η συνειδητοποίηση πως η οπτική γωνία που είχε για ορισμένα θέματα επί πολύ καιρό, δεν ήταν αρκετά ευρεία. Άλλοι άνθρωποι αισθάνονται κάτι τέτοιο για σημαντικά πράγματα, άλλοι για... μικρά. Μεγέθους μερικών megabytes, ενίοτε. Όπως τα apps, τις εφαρμογές δηλαδή που μπορεί να βρει δωρεάν ή αντί πληρωμής κάποιος για το smartphone ή το tablet του, στα Δικτυακά καταστήματα των Apple, Google και Microsoft. Τα apps είναι, στην ουσία, ο λόγος για τον οποίο αγοράζει κανείς αυτές τις συσκευές. Και μέχρι πρόσφατα είχαμε κι εμείς - όπως πάρα πολύς άλλος κόσμος - την πεποίθηση πως "όσα πιο πολλλά (apps), τόσο πιο καλά", ανάγοντας το App Store της Apple σε καθοριστικά σημαντικό πλεονέκτημα των iPad έναντι του ανταγωνισμού.

Όχι πλέον.

Το θέμα είχαμε αρχίσει να το ξανασκεφτόμαστε μετά από συζητήσεις με φίλους και συναδέλφους, αλλά και μετά από παρατήρηση του πώς χρησιμοποιούμε και πώς χρησιμοποιούν οι κοντινοί μας άνθρωποι - μετά από καιρό εξοικείωσης - τα tablet τους. Ξεκινάμε όλοι με τη συμπεριφορά του... παιδιού που μόλις μπήκε σε ζαχαροπλαστείο, λίγο-πολύ: όλα θέλουμε να τα δούμε, όλα να τα δοκιμάσουμε, και αυτό, και εκείνο, και το άλλο... και η "χαρά της ανακάλυψης" κρατά για κάποιο διάστημα. Είτε μικρό είναι αυτό, ωστόσο, είτε μεγαλύτερο, κάποια στιγμή τελειώνει. Και τί ανακαλύπτουμε τόσο για τις δικές μας συνήθειες, όσο και για αυτές των ανθρώπων που ξέρουμε καλά και μπορούμε να διαπιστώσουμε πώς αυτές διαμορφώθηκαν;

Ανακαλύπτουμε το ίσως αναμενόμενο, αλλά εύκολο να παραβλέψει κανείς: όλοι οι χρήστες ανεξαιρέτως - κι ας πρέπει να περάσει ένα διάστημα για κάποιους - εν τέλει "κατασταλάζουν" σε έναν αριθμό από συγκεκριμένες χρήσεις για το tablet τους. Κάποιοι καταλήγουν να το χρησιμοποιούν κυρίως για Web surfing γενικό. Κάποιοι για ενημέρωση και διάβασμα περιοδικών/βιβλίων. Κάποιοι για συμμετοχή στα γνωστά και μη εξαιρετέα κοινωνικά δίκτυα. Κάποιοι για games (με αυτά συνεχίζουν να πειραματίζονται όλοι από καιρό σε καιρό... αλλά άτακτα). Κάποιοι λίγοι για θέαση ταινιών. Πολλοί για "λίγο απ' όλα" τα παραπάνω. Όμως το βέβαιο είναι πως (και σε αυτό τα tablet δεν διαφέρουν σε τίποτε από τα PC) έρχεται κάποια στιγμή που η χρήση των apps "αποκρυσταλλώνεται". Το... παιδί έχει δει πλέον τί είναι διαθέσιμο στο ζαχαροπλαστείο και έχει επιλέξει τί προτιμά.

Και εκεί τίθεται το ερώτημα για το οποίο αφορμή ήταν, κακά τα ψέματα, η πρόσφατη επαφή μας με το Asus Google Nexus 7: πόσα παραπάνω χρήματα αξίζει να διαθέσει κανείς (το περίφημο... Apple Tax) για εκείνο το πρώτο διάστημα της... "χαράς της ανακάλυψης" ή τα όποια ασυνήθιστα apps/games εμφανίζονται στο App Store από εκεί και πέρα; Γιατί όσον αφορά σε όλες τις συνήθεις χρήσεις που παραθέσαμε, ο αριθμός των απαραίτητων apps είναι πλέον δεδομένος - μιλάμε για μερικές δεκάδες στην καλύτερη περίπτωση - και σε αυτά το Δικτυακό κατάστημα της Apple δεν είναι πια καταλυτικά ανώτερο αυτού της Google. Πολλά από τα δημοφιλέστερα apps είναι στα iOS και Android σχεδόν πανομοιότυπα. Το App Store της Apple συνεχίζει να έχει σαφές πλεονέκτημα στην κατηγορία των games, και το επίπεδο ποιότητας των apps του είναι ανώτερο συνολικά, όμως αυτό πρακτικά δεν έχει την αξία που τού αποδίδεται. Γιατί αν το 90% του χρόνου σου το επενδύεις σε 10-15 συγκεκριμένα apps, πόσο θα σου λείψουν τα υπόλοιπα;

Οποιοσδήποτε έχει μόνιμα στη διάθεσή του ένα iPad ή κάποιο ικανό tablet με Android θα πιστοποιήσει πως, ακόμη και μετά από το διάστημα του ενθουσιασμού, όντας "κατασταλαγμένοι" χρήστες πια, συνεχίζουμε να προμηθευόμαστε όλων των ειδών τα περίεργα, ενίοτε ενδιαφέροντα apps (στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων αν είναι δωρεάν και μόνο). Αυτά δεν είναι δίχως αξία - πολλές φορές το αντίθετο. Όμως επί του πρακτέου ελάχιστα τα χρησιμοποιούμε: περισσότερο τα... συλλέγουμε επειδή δεν τα αγοράζουμε, παρά κάτι άλλο. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο, τελικά, εκείνο το "όσα πιο πολλά apps, τόσο πιο καλά" έχει καταλήξει να είναι επίφαση: το ίδιο πράγμα με την ψευδαίσθηση της επιλογής, όταν η επιλογή πρακτικά δεν αξιοποιείται.

Καταλαβαίνουμε τους λόγους για τους οποίους ένα ποσοστό των καταναλωτών εκτιμά τόσο πολύ την ύπαρξη της ευρύτερης γκάμας apps στο Δικτυακό κατάστημα της Apple. Κάναμε επί χρόνια το ίδιο και σε ένα βαθμό, μικρό, συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι έχει μία "σημασία άλφα". Δεν είμαστε όμως καθόλου βέβαιοι πια για το αν και κατά πόσο βάσει αυτού του στοιχείου θα πρέπει να επιλέγει κανείς ένα iPad αντί για ένα - σωστό και ποιοτικό - tablet με Android. Όχι απαραίτητα. Στην κατηγορία των smartphones τα πράγματα είναι κατά τι διαφορετικά, έστω κι αν παραλληλισμοί μπορούν να γίνουν. Όσον αφορά στα tablet, όμως, που με τις προδιαγραφές τους προορίζονται για έναν συγκεκριμένο αριθμό από διαφορετικές χρήσεις, η ψευδαίσθηση της επιλογής... ξέβαψε πια. Η μόνη ερώτηση που έχει νόημα και αξία πριν από την αγορά ενός tablet πλέον - πέρα από την προφανή του "πόσα μπορείς να διαθέσεις;" - είναι η "τί θέλεις να κάνεις με αυτό;". Σε οποιαδήποτε άλλη απάντηση πλην της... "να παίζω μόνο games", έχει νόημα να εξετάσει κανείς πιο προσεκτικά τις επιλογές του. Και να τούς αποδώσει το πραγματικό "ειδικό βάρος" που σε κάθε μία αναλογεί.