Γρήγορα περνάει ο καιρός. Κάτι το Καρναβάλι (λέμε τώρα), κάτι η κυκλοφορία του νέου iPad (ξαναλέμε τώρα), κάτι οι διακοπές του Πάσχα και η Πρωτομαγιά(εδώ κι αν λέμε τώρα...), ούτε που πήραμε είδηση για πότε πέρασαν 3 μήνες από τότε που αποκτήσαμε το PlayStation Vita και το εντάξαμε στην καθημερινότητά μας. Το είχαμε χειριστεί σε διάφορες εκθέσεις ή εκδηλώσεις και πριν, όμως... κακά τα ψέματα: άλλο ν' ασχολείσαι με μια συσκευή για να την παρουσιάσεις κι άλλο να "ζεις" με αυτήν για κάποιο καιρό. Στη δεύτερη περίπτωση έχεις την ευκαιρία να δεις τη... σχέση σου με το προϊόν πέρα από τον "μήνα του μέλιτος" και να παρατηρήσεις πράγματα στον τρόπο που το αξιοποιείς, τα οποία δεν "βγαίνουν" όταν το χρησιμοποιείς επί τούτου για να το κρίνεις. Ενενήντα περίπου μέρες μετά από τη συμβίωσή μας με το PS Vita, λοιπόν, τί έχουμε να αναφέρουμε γι' αυτό;
Μια σειρά από ενδιαφέροντα πράγματα, είναι η απάντηση. Δεν αλλάζουν τη γενική εικόνα που είχαμε σχηματίσει για το νέο φορητό σύστημα της Sony (αν μη τί άλλο μάς δικαιώνουν καθώς αυτή παραμένει θετικότατη), όμως φέρνουν στο προσκήνιο ουκ ολίγα... "στα υπ' όψιν". Όπως για παράδειγμα, το απλό κι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι δεν έχει κανένα, μα κανένα νόημα να αγοράσει κανείς με το PS Vita μία κάρτα μνήμης των 4 GB. Ναι, είναι η φθηνότερη για να "κάνεις τη δουλειά σου" στην αρχή, αλλά αποδεικνύεται πολύ γρήγορα απολύτως ανεπαρκής - ε, αν θέλει κανείς να το αξιοποιήσει στοβαρά το Vita προφανώς. Τις κάρτες μνήμης των 8 GB τις θεωρούμε το minimum πρακτικά, των 16 GB το "σωστό" ποσό αποθηκευτικού χώρου και - για να είμαστε ειλικρινείς - ήδη σκεφτόμαστε να επενδύσουμε σε μία των 32 GB. Είναι απίστευτο το πόσο εύκολα "συνηθίζει" κανείς να έχει πολλά games του Vita μαζί του και πόσο τού... κακοφαίνεται αν πρέπει να περιοριστεί σε 2-3 max.
Διαπιστώσεις όσον αφορά στην αυτονομία κι άλλα σχετικά θέματα. Αυτή, τελικά, όντως δεν ξεπερνά τις 5 ώρες παιχνιδιού αν θέλει κανείς να... "του δώσει να καταλάβει", ειδικά αν αξιοποιεί Δικτυακή σύνδεση συνεχώς. Δεν μάς έτυχε να θέλουμε να παίξουμε "σερί" ώρες πιο πολλές απ' αυτές, όμως ο περιορισμός σαφώς υφίσταται. Το θετικό είναι πως το Vita και σχετικά γρήγορα επαναφορτίζεται, και απίθανα πολύ σε κατάσταση αναμονής αντέχει: πάνω από μια βδομάδα! Αυτό αποδεικνύεται υπερπολύτιμη ιδιότητα για όσους και όσες (όπως εμείς) παίζουμε με το Vita π.χ μία ώρα την ημέρα, το αφήνουμε, παίζουμε άλλο τόσο την επόμενη κλπ. Το αρνητικό είναι πως, αν το Vita αποφορτιστεί εντελώς, θα πρέπει να το αφήσει κανείς για κάποια ώρα συνδεμένο με την πρίζα (ώστε να επανακτήσει το 10% του φορτίου της η μπαταρία) και στη συνέχεια να το επανεκιννήσει για να παίξει. Όχι τίποτε... τραγικό, αλλά στη μέση ανταγωνιστικών ματς... ενίοτε ενοχλητικό!
