Στην παραπάνω εξίσωση έρχονται στη συνέχεια να προστεθούν περισσότερες παράμετροι. Οι Titans δεν είναι όλοι ίδιοι, αλλά 3 ειδών, με διαφορετικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Οι παίκτες πεζοί έχουν στη διάθεσή τους μία γκάμα όπλων, αλλά μόνιμα και ένα "αντιαρματικό", το οποίο μπορεί να καταστέψει Titans. Οι παίκτες πεζοί, επίσης, είναι πολύ γρήγοροι στην κίνηση: τρέχοντας και χρησιμοποιώντας το γύρω περιβάλλον για άλματα, μπορούν όχι μόνο να είναι δύσκολοι στόχοι για τους άλλους παίκτες, αλλά και πολύ επικίνδυνοι για τους Titans (των οποίων τα πυρά όμως είναι εξοντωτικά για τους πεζούς πολεμιστές). Υπάρχουν και μαχητές που ελέγχονται από την τεχνητή νοημοσύνη του Titanfall για να... "γεμίσουν το πεδίο της μάχης" ουσιαστικά, είναι σε θέση όμως να αποδειχθούν "ενοχλητικοί" όταν ο παίκτης προσπαθεί να συγκεντρωθεί στους 6 online αντιπάλους του. Παρούσες, άλλωστε, είναι και οι αναβαθμίσεις στα όπλα ως ανταμοιβή στις καλές επιδόσεις στο πεδίο της μάχης... έστω κι αν είναι οι τυπικές κι αναμενόμενες.
Όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, όλα τα παραπάνω συνθέτουν ένα μίγμα εκρηκτικό: στο ίδιο πεδίο πεζοί και Titans επιβάλλουν γοργή δράση αλλά και τακτικές επιλογές ανάλογα με την περίπτωση, η έκβαση μίας σύγκρουσης μπορεί να αλλάξει μέσα σε δευτερόλεπτα, ένας ικανός παίκτης που θα διατηρήσει τον Titan του για πολλή ώρα μπορεί "να κάνει τη διαφορά", ώρα για το μισητό... "camping" δεν υπάρχει στην ουσία - και όλα συμβαίνουν live, αφού ακόμη και το σεναριακό τμήμα είναι Δικτυακό. Το... DNA των Call of Duty διακρίνεται εύκολα, ναι, τόσο στην ταχύτητα των συγκρούσεων όσο και στην επιεική αντιμετώπιση από τον ίδιο τον τίτλο των συμμετεχόντων που δεν είναι ιδιαίτερα ικανοί - χωρίς αυτό να σημαίνει, φυσικά, ότι δείχνουν καμία... επιείκεια οι Δικτυακοί αντίπαλοι του παίκτη! Το σίγουρο είναι πως το Titanfall έχει "άλλη γεύση" από τα shoot' em up πρώτου προσώπου της αγοράς και, γι' αυτό τουλάχιστον, στη Respawn αξίζουν τα εύσημα.
Το live μεν, αλλά σεναριακό τμήμα είναι κατά βάση "προθέρμανση" (απαραίτητη πάντως) για το αμιγώς online και ανταγωνιστικό τμήμα του Titanfall. Εκεί βρίσκεται, δυστυχώς, ο πρώτος σημαντικός λόγος απογοήτευσης: οι επιλογές παιχνιδιού που περιμένει κανείς είναι παρούσες, αλλά η δομή και το στυλ του τίτλου θα επέτρεπαν - και αξίζουν - κάτι καλύτερο από τα τυπικά. Υπάρχουν δύο εκδοχές Team Deathmatch, μία επιλογή Capture the Flag, μία επιλογή ελέγχου σημείων σε ένα πεδίο μάχης (Hardpoint Domination) και μία "τύπου" Deathmatch που επιτρέπει τη χρήση Titan απ' όλους αλλά μόνο με μία "ζωή" (Last Titan Standing). Σε όσους έχουν παίξει με αυτούς τους τρόπους σε... δεκάδες FPS από το Quake II και μετά, το Titanfall θα δημιουργήσει την αίσθηση του "αυτό είναι όλο;" μετά από 2-3 ώρες ενασχόλησης. Βάσει της εμπειρίας των μελών της, η Respawn θα μπορούσε να είχε κάνει πολύ καλύτερη δουλειά σε αυτόν τον τομέα, αν σκεφτεί κανείς πόσο μελετημένος είναι ο μηχανισμός των πεζών πιλότων και των Titans συνολικά.
