Αυτή είναι μία από τις ελάχιστες φορές που δεν θέλουμε να περιγράψουμε τί ακριβώς κάνει κάποιος στο Journey - δεν μπορούμε όμως να μην αναφέρουμε το πλέον πρωτοποριακό στοιχείο του. Πρόκειται για την απρόβλεπτη εμφάνιση μέσα στο παιχνίδι... άλλων παικτών που ασχολούνται, στον ίδιο πραγματικό χρόνο, με το Journey. Αυτός ο μηχανισμός δρα τυχαία, δεν είναι λοιπόν προβλέψιμος, και επιτρέπει στους παίκτες να επικοινωνήσουν μεταξύ τους σε βασικό επίπεδο (όχι π.χ. φωνητικά) και να μοιραστούν ένα τμήμα της διαδρομής και των προκλήσεων. Η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο να πορεύεσαι σε μία έρημο μόνος και να πορεύεσαι, έστω και χωρίς... υψηλή αλληλεπίδραση, παρέα με κάποιον άλλο, είναι ομολογουμένως μεγάλη.

Στα τεχνικά, από τη μία υπάρχει λόγος για να αναφερθεί κανείς, από την άλλη... όχι. Όχι, επειδή δεν πρόκειται για την παραγωγή με τα πλέον εντυπωσιακά γραφικά ή τον συγκλονιστικό ήχο. Από την άλλη ναι, επειδή το αφαιρετικό στυλ γραφικής αναπαράστασης και η όλη εικαστική φροντίδα του Journey κατορθώνουν να αποδώσουν μία ατμόσφαιρα διαφορετική από αυτήν οποιουδήποτε άλλου τίτλου μπορούμε να σκεφτούμε. Η μαγεία του φωτισμού του και η κινηματογραφική του αίσθηση είναι ασύγκριτα, ενώ ο απλοϊκός έλεγχος βοηθά και δεν στέκεται εμπόδιο στην εμπλοκή του παίκτη με το ταξίδι που προσφέρει ο τίτλος. Πρόκειται για το είδος της παραγωγής που θα μείνει στη μνήμη των παικτών για άλλους λόγους, όχι για τα αμέτρητα πολύγωνα και τον πολυκάναλο ήχο, αλλά για τη συνολική εμπειρία που προσφέρει - κι αυτό έχει αντικειμενικά πιο πολλή σημασία για το gaming ως μορφή διασκέδασης συνολικά.

Ένα είναι, πιθανότατα, το αρνητικό στοιχείο του Journey κι αυτό εντοπίζεται στη διάρκειά του. Επειδή είναι έτσι σχεδιασμένο και τυγχάνει να μην είναι πολύ δύσκολο ούτως ή άλλως, δεν θα απασχολήσει τους περισσότερους παίκτες για πιο πολλές από 3 ώρες. Όμως η τιμή του αντικαθρεπτίζει το γεγονός, από τη μία, από την άλλη είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι οι πιο πολλοί κάτοχοι PS3 (ο τίτλος ανήκει αποκλειστικά στο σύστημα της Sony) θα το ξαναπαίξουν τουλάχιστον δύο ή τρεις φορές. Αν μη τί άλλο για την πιθανότητα να ξαναμοιραστούν το ταξίδι τους στην έρημο με κάποιον άγνωστο ή άγνωστη, γνωρίζοντας πως αυτός ή αυτή εισπράττουν, χιλιόμετρα μακριά, τα ίδια συναισθήματα. Λίγο το' χεις;

Βαθμολογία: 10 αστεράκια