Στην πορεία οποιουδήποτε συστήματος οικιακής ψυχαγωγίας υπάρχουν games που αποδεικνύονται σημεία-σταθμοί γι' αυτό. Δεν είναι φυσικά τα αρχικά games που κυκλοφορούν για κάθε τέτοιο σύστημα, αυτά που το χαρακτηρίζουν. Είναι εκείνα που αναγνωρίζονται (συνήθως καιρό αργότερα) ως παραγωγές με ιδιαίτερη σημασία και επιρροή σε games που ακολούθησαν και στην πορεία της αγοράς αυτής γενικότερα. Στο αρχικό PlayStation ήταν τα Gran Turismo και Final Fantasy VII. Στο PlayStation2 ήταν τα Metal Gear Solid 2 και Ico. Στο PlayStation3 ήταν τα Uncharted και LittleBigPlanet. Και... στο PlayStation4; Με μόλις 18 μήνες εμπορικής πορείας, θα ήταν ίσως άτοπο να ζητήσει κανείς από το νέο σύστημα της Sony να διαθέτει ήδη στη βιβλιοθήκη του έναν τέτοιο τίτλο-σταθμό. Είναι πολύ νωρίς. Σωστά;

Ίσως όχι. Γιατί το Bloodborne "έχει τη γεύση" της παραγωγής εκείνης, που παραμένει ως highlight στη διαδρομή ενός PlayStation ό,τι κι αν επακολούθησε μετά από αυτήν. Τα θεμέλιά του στη σειρά των Dark Souls είναι ολοφάνερα - αλλά η δημιουργός του, η From Software, έχει "χτίσει" πολύ ψηλότερα απ' όσο όλοι περιμέναμε. Το αποτέλεσμα: ο πρώτος τίτλος του PlayStation4, για τον οποίο ασυζητητί οι αφοσιωμένοι gamers οφείλουν στον εαυτό τους να αποκτήσουν το σύστημα της Sony. Με... έμφαση στο "αφοσιωμένοι", πάντως!

Δίχως να μπούμε σε λεπτομέρειες σεναριακές, στο Bloodborne ο παίκτης αναλαμβάνει το ρόλο ενός κυνηγού τεράτων "επιστρατευμένου" να ανακαλύψει τί το υπερφυσικά τρομακτικό, πέραν μίας επιδημίας που έχει αφανίσει τον πληθυσμό της, έχει συμβεί σε μία πόλη ονόματι Yharnam - το σκηνικό της οποίας είναι... κυριολεκτικά και μεταφορικά εμπνευσμένο από γοτθική ταινία τρόμου. Οι gamers είναι βέβαια συνηθισμένοι σε καταστάσεις όπου "τίποτε δεν είναι αυτό που φαίνεται" (sic), όμως ο τίτλος της From Software έχει δώσει αληθινά άλλη διάσταση στην έκφραση αυτή, μεταβάλλοντας βαθμιαία όχι μόνο το περιβάλλον και τους αντιπάλους που στέκονται στο δρόμο του παίκτη, αλλά τί είναι αντιληπτό αρχικά και τί αργότερα από αυτόν, αλλά ακόμη και τη φύση του ίδιου του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα.

Ο τρόπος παιχνιδιού του Bloodborne θυμίζει μεν τη σειρά των Dark Souls - οι συγκρίσεις είναι πρακτικά αναπόφευκτες - αλλά έχει τελικά απομακρυνθεί τόσο από αυτές, όσο χρειάστηκε για να αποκτήσει δικό του στυλ. Ο χαρακτήρας που ελέγχουν οι παίκτες κρατά δύο όπλα (και μπορεί να έχει πάνω του το πολύ μέχρι τέσσερα), κανένα εκ των οποίων δεν είναι ασπίδα, όπως στα Souls. Αντιθέτως το πιστόλι στο αριστερό χέρι του παίκτη χρησιμεύει και σαν εργαλείο για έντεχνη απόκρουση και για "εισαγωγή" σε συνδυασμούς χτυπημάτων που γίνονται ως επί το πλείστον με το κοφτερό όπλο διαφόρων τύπων στο δεξί του χέρι. Κατά συνέπεια ο ρόλος της άμυνας είναι μικρότερος στο Bloodborne, γεγονός που σημαίνει πως ο παίκτης αν θέλει να επιζήσει οφείλει να είναι σαφώς επιθετικός και συνεχώς κινούμενος.