Σχεδόν κάθε Μάιο ή Ιούνιο τα τελευταία 15 χρόνια πετάμε στο Los Angeles για να αποκτήσουμε μία, αν όχι σαφή, τουλάχιστον γενική ιδέα του προς τα πού θα κινηθούν τα πράγματα στην αγορά της ηλεκτρονικής διασκέδασης. Τόσο προϊοντικά, με τα games που θα ζητήσουν τα χρήματα του παγκόσμιου κοινού λίγους μήνες αργότερα, όσο και στρατηγικά, με τις κινήσεις που οι μεγάλες εταιρείες του χώρου κάνουν για να διευρύνουν την αγορά και να τοποθετηθούν καλύτερα σε αυτήν. Και κάθε χρόνο γυρίζουμε με τη γενική αυτή ιδέα στις βαλίτσες μας - με τη διαφορά πως, φέτος, οι βαλίτσες φαντάζουν πανάλαφρες καθώς η γενική αυτή ιδέα δεν είναι... "ειδικού βάρους" ακριβώς. Η Ε3 2014 μπορεί να συνοψιστεί σε μόλις τέσσερις λέξεις: video games, business as usual.

Ο χαρακτηρισμός είναι και αρνητικός, και θετικός. Θετικός επειδή η Ε3 είναι μία έκθεση που εστιάζει στην ηλεκτρονική διασκέδαση με συσκευές εστιασμένες σε αυτήν την "αποστολή"... και η φετινή απέδειξε περίτρανα πως οι "Κασσάνδρες" της αγοράς το πιθανότερο είναι να διαψευστούν ακόμη μία φορά. Ναι, τα smartphones και τα tablets έχουν αποσπάσει μεγάλο μέρος από την προσοχή του ευρύτερου κοινού και του χρόνου του. Όμως τα PlayStation4 και Xbox One, τόσο με την πολύ καλή εμπορική τους πορεία μέχρι στιγμής, όσο και τον μεγάλο αριθμό από "παραδοσιακά" games που αναπτύσσονται γι' αυτά, αποδεικνύουν πως το κοινό των αφοσιωμένων gamers - αυτών που θέλουν ν' ασχοληθούν με αλληλεπιδραστικές εμπειρίες κατά τι... μεγαλύτερες των 10 λεπτών σε διάρκεια και φιλοδοξία - όχι μόνο δεν έχει συρρικνωθεί, αλλά έχει απεναντίας μεγαλώσει.

Η σημαντική συνεισφορά των ανεξάρτητων δημιουργών (indies), που τολμούν να πρωτοτυπήσουν εκεί που οι μεγάλες εταιρείες δειλιάζουν, και της ψηφιακής διανομής περιεχομένου, που κάνει την διάθεση games απευθείας στα PS4/Xbox One ευκολότερη από ποτέ, συμπληρώνουν την εικόνα ενός οικοσυστήματος που έχει τις προδιαγραφές να ξεπεράσει σε όλα τη "γενιά" των PS3/Xbox 360. Ναι, παιχνιδάκια των €0.99 δεν θα δούμε στα νέα PlayStation και Xbox, όπως στο App Store και το Google Play. Αλλά, από την άλλη πλευρά, το θέλαμε πραγματικά; Όχι, δεν το θέλαμε - θέλαμε όμως το αμέσως καλύτερο πράγμα, δηλαδή πολύ ωραία games στη μεγάλη τηλεόραση του σαλονιού αντί €9.99-€69.99... και αυτό θα το έχουμε καλύπτοντας κάθε σχεδόν απαίτηση και γούστο, αν κρίνουμε από τα όσα είδαμε στον εκθεσιακό χώρο της Ε3.

Από την άλλη πλευρά, ο χαρακτηρισμός "business as usual" είναι προφανώς (και) αρνητικός επειδή περιγράφει πια με ακρίβεια τον τρόπο σκέψης των εταιρειών που διαχειρίζονται τα μεγαλύτερα κονδύλια στην αγορά του gaming. Όλα σχεδόν τα games που θα σημειώσουν κατά 99% τις περισσότερες πωλήσεις στην εορταστική περίοδο εμπεριέχουν έναν... αριθμό στο όνομά τους. Ακόμη ένα Call of Duty, Assassin's Creed, Battlefield, FIFA, Halo, Forza, Uncharted, Metal Gear Solid, Zelda, Starfox, Far Cry, Mortal Kombat... ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Και μπορεί να είναι αυτοί οι τίτλοι που "ζητούν", τιμώντας τους κάθε φορά, οι gamers, όμως δεν δικαιολογούν τις μεγάλες εταιρείες για την ατολμία τους. Τα PS4 και Xbox One είναι 10 φορές ισχυρότερα από τους προκατόχους τους, μέχρι στιγμής ωστόσο πανελάχιστες "big budget" παραγωγές έχουμε δει που δεν θα ήταν εφικτές - με κατώτερο τεχνικό τομέα - στα PS3/Xbox 360. Τα καλύτερα γραφικά και ήχος είναι μία πρόοδος, ναι. Αλλά το gaming ως μορφή ψυχαγωγίας συνολικά δεν την βοηθά από μόνος του ο οπτικοακουστικός τομέας να εξελιχθεί, αν δεν υπάρχει κάτι πρωτότυπο, κάτι καινούργιο για να στηρίξει "το επόμενο βήμα". Πώς να το κάνουμε τώρα;

Σε κάθε κανόνα υπάρχει - το λιγότερο μία - εξαίρεση και στη φετινή Ε3 εντοπίσαμε ευτυχώς κάποιες τέτοιες. Το Sunset Overdrive στο Xbox One δίνει την αίσθηση του "φρέσκου" και διαφορετικού τόσο με την... οργασμικά πολύχρωμη παρουσίασή του, όσο και με το χιούμορ του. Η εμπειρία του Project Morpheus στο PS4 ήταν τόσο ενδιαφέρουσα, ώστε ανέτρεψε τη... δυσπιστία που τρέφουμε γενικώς απέναντι στον όρο "εικονική πραγματικότητα" (αναλυτικά οι εντυπώσεις μας σε λίγες μέρες). Το Destiny της Bungie έχει όλα τα γνωρίσματα εμπορικού blockbuster, δείχνει όμως αποφασισμένο να ανατρέψει πολλά κακώς κείμενα στην κατηγορία του, διατηρώντας όσα μας συναρπάζουν σε αυτήν (οι πρακτικές εντυπώσεις μας από την έκδοση alpha επίσης σε λίγες μέρες). Το Remote Play ανάμεσα στο PS4 και το PS TV ανήκει στις σπάνιες υποτιθέμενες "extra" λειτουργίες συστήματος ψυχαγωγίας με απτή, καθημερινή πρακτική αξία (εντυπώσεις και από αυτό σύντομα). Και ένας αριθμός από "indies" παραγωγές επέδειξε διάθεση για πειραματισμό και πρωτοτυπία σε έναν του τουλάχιστον τομέα. Κάποιες σε περισσότερους.

Σε γενικές γραμμές, όμως, πιστεύουμε πως θα εθελοτυφλούσε κανείς αν υποστήριζε ότι τα παραπάνω highlights εξισορροπούν τον μεγάλο αριθμό από "copy/paste" τίτλους, από remakes, από "συνέχειες" και άλλες συνομοταξίες παραγωγών που εξυπηρετούν τη στασιμότητα και τα προβλέψιμα έσοδα. Ελάχιστες είναι οι μεγάλες εταιρείες του χώρου που δείχνουν να αντιλαμβάνονται το... προφανές: αν προσφέρεις στο κοινό σου συνεχώς τα ίδια και τα ίδια, επί χρόνια, αυτό κάποια στιγμή θα πάψει να συναρπάζεται. Απλά θα βαρεθεί και θα κάνει κάτι άλλο με τον χρόνο του (και τα χρήματά του). Και μπορεί το κοινό που ως τώρα έχει "τιμήσει" τα PS4/Xbox One να... "έχει αντοχές" κι υπομονή - είναι οι λεγόμενοι early adopters, με ό,τι αυτό συνεπάγεται - όμως το κοινό πέρα από αυτούς θα πρέπει να δει κάτι που δεν έχει ξαναδεί ποτέ, προκειμένου να επιθυμήσει την αγορά ενός συστήματος νέας γενιάς. Το 2014 και ενδεχομένως το 2015 θα είναι πιθανώς "εύκολα" χρόνια για τις Sony και Microsoft, καθώς θα συγκεντρώνουν τα πρώτα τους 15-20 εκατομμύρια συστήματα σε πελατειακή βάση. Από κει και πέρα, όμως; Ας ελπίσουμε η... Ε3 2015 να έχει απαντήσεις που η Ε3 2014, δεν είχε!