Ακόμη και οι πλέον ένθερμοι φίλοι της σειράς των Need For Speed - μίας από τις σημαντικότερες στην ιστορία του gaming και τις πολυτιμότερες για την Electronic Arts - μετά και το περσινό Undercover δεν θα μπορούσαν να αρνηθούν το εξής απλό και προφανές: η σειρά είχε "κουραστεί", είχε σταματήσει να εξελίσσεται και να συγκινεί όσο παλιότερα, για τουλάχιστον 3 χρόνια. Όπως είχε καταλήξει να χρειάζεται... reset η σειρά των Tomb Raider πριν από το πολύ καλό Legend, έτσι και η σειρά των NFS χρειαζόταν αναζωογόνηση σε όλα τα επίπεδα. Αυτή, λοιπόν, η πιο σημαντική ερώτηση τώρα που το NFS Shift βρίσκεται επιτέλους στα καταστήματα: πρόκειται για το "κεφάλαιο" εκείνο της σειράς που "γυρίζει σελίδα" και επαναφέρει τη σειρά στο ποιοτικό επίπεδο που τής αξίζει ή έχουμε ακόμη ένα βέβαιο εμπορικό hit μεν, αλλά εν τέλει και πάλι τυπικό;

Η φετινή έκδοση δεν... κάνει πειράματα με αστικά περιβάλλοντα, αστυνομικούς και συμμορίες, αλλά επικεντρώνεται στις αναμετρήσεις σε αγωνιστικές πίστες και γενικότερα τους αγώνες κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και συγκεκριμένα αυτοκίνητα. Δεν γνωρίζουμε τί επίπτωση θα έχει αυτή η υποβάθμιση της... lifestyle πλευράς του NFS και η έμφαση στην επαγγελματική οδήγηση στις πωλήσεις του, όμως είναι ευχάριστη αλλαγή και η καναδική εταιρεία έχει καταβάλλει προσπάθεια να αποδώσει την όλη εμπειρία όσο το δυνατόν πιο πειστικά - χωρίς να ξεχνά βέβαια τις καταβολές της σειράς, η οποία έχει στηριχθεί στον προσβάσιμο χειρισμό, την αίσθηση της ταχύτητας και τη δυνατότητα παραμετροποίησης των αυτοκινήτων.

Η ΕΑ έχει πετύχει το εξής διόλου εύκολο: να πλησιάσει περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην αίσθηση της ρεαλιστικής οδήγησης, χωρίς ωστόσο να είναι τόσο "αυστηρή" με τον παίκτη όπως π.χ. τα Gran Turismo και τα Forza αυτού του κόσμου. Ο χειρισμός απαιτεί προσοχή και δεν συγχωρεί (πολλά) λάθη, για παράδειγμα, οι αντίπαλοι όμως δεν είναι τόσο επιθετικοί και ικανοί ώστε οι gamers να έχουν... μία μόνο ευκαιρία να κερδίσουν σε κάθε αγώνα. Στο Career Mode, όπου ο παίκτης ξεκινά με απλά αυτοκίνητα και εύκολους αγώνες, είναι εφικτό να φτάσει κανείς έως την τρίτη "ζώνη" αγώνων χωρίς να κοπιάσει ιδιαίτερα. Από κει και πέρα, όμως, τα πράγματα... σοβαρεύουν πολύ (αν και το τελευταίο επίπεδο, το World Tour, παραδόξως δεν απαιτεί τόση επιδεξιότητα όση υπομονή). Η πρόκληση, πάντως, είναι αρκετή, ακόμη και για πεπειραμένους οδηγούς.