Υπήρχε μία εποχή (για την ακρίβεια μία... πενταετία σχεδόν), κατά τη διάρκεια της οποίας θα έπρεπε να καταβάλλει κανείς προσπάθεια, αν ήθελε να συμπεριλάβει σε μία πρόταση τις λέξεις "Xbox" και "Ninja", χωρίς να αναφέρεται σε... γνωστό και μη εξαιρετέο franchise της Tecmo. Επειδή όμως οι Ιάπωνες συνεχίζουν να έχουν πάθος με τους ninja, και οι Δυτικοί να ενδιαφέρονται πάντοτε για τίτλους δράσης στο Xbox 360, η From Software δεν... πτοήθηκε από το "μονοπώλιο" του Ninja Gaiden και δημιούργησε τη δική της εκδοχή - την οποία φυσικά φρόντισε να "προικίσει" με κάποια καινούργια στοιχεία. Οι παραλληλισμοί ανάμεσα στα Ninja Blade και Ninja Gaiden μπορεί να είναι αναπόφευκτοι, σημαντικότερο όμως είναι να δοθεί, ανεξάρτητα από αυτούς, μια απάντηση στο αν και κατά πόσο το πρώτο αξίζει αγοράς... ή αν μία ενοικίαση του Σαββατοκύριακου είναι αρκετή για τους πιο πολλούς κατόχους Xbox 360.

H From Software δεν είναι ακριβώς... άπειρη στην κατηγορία των ninja games, έχοντας στο ενεργητικό της την πασίγνωστη σειρά των Tenchu. Όμως με το Ninja Blade ακολουθεί εντελώς διαφορετική κατεύθυνση: η έμφαση του gameplay δεν βρίσκεται στην κάλυψη και την απόκρυψη ή την σιωπηλή εξολόθρευση των αντιπάλων, αλλά στις θεαματικές μάχες με ορδές αντιπάλων ή "τελικούς εχθρούς" (bosses), στην αξιοποίηση συγκεκριμένων όπλων και δυνατοτήτων για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων καταστάσεων (ακόμη και μερικών "γρίφων"), καθώς και στην εκμετάλλευση του γύρω περιβάλλοντος για την εκτέλεση βοηθητικών ακροβατικών κινήσεων.

Σημαντικό ρόλο στο Ninja Blade παίζουν και τα περιβόητα (ή διαβόητα!) quicktime events. Αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από τις περίφημες "στημένες σκηνές" που έχουμε συναντήσει και σε άλλα games, κατά τις οποίες ο παίκτης πρέπει να πατήσει τα σωστά πλήκτρα στον απολύτως σωστό χρόνο για να επιτύχει μια ακολουθία κινήσεων που χρειάζεται. Άλλοι αγαπούν αυτές τις σκηνές, άλλοι... όχι, στο Ninja Blade πάντως είναι πολλές - κάτι για το οποίο οι δεύτεροι καλύτερα να είναι... προετοιμασμένοι ψυχολογικά. Τουλάχιστον είναι υλοποιημένες με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην πρέπει να τις εκτελέσει κανείς εξ αρχής, αν κάνει λάθος στη διάρκειά τους.

Κατά τα άλλα... έχουμε ένα μάλλον τυπικό και αναμενόμενο αμάλγαμα στοιχείων. Οι διαφορετικές επιθέσεις που έχει στη διάθεσή του ο παίκτης είναι αρκετές, οπότε υπάρχει και σημαντικό περιθώριο συνδυασμού τους (combos). Υπάρχει η δυνατότητα ενίσχυσης των όπλων του πρωταγωνιστή ninja, αλλά και εμπλουτισμός της γκάμας των επιθέσεών του κατά την εξέλιξη του σεναρίου: μερικές από αυτές ομολογουμένως... παραείναι ισχυρές, γι' αυτό πιθανώς και αυξάνεται απότομα η δυσκολία του τίτλου από ένα σημείο και πέρα. Υπάρχει ακόμη και μία πρωτότυπη δυνατότητα που το Ninja Blade προσφέρει στον παίκτη, με το όνομα Ninja Vision: αυτή "εντοπίζει" στο γύρω περιβάλλον τα αλληλεπιδραστικά σημεία που ο πολεμιστής του μπορεί να εκμεταλλευτεί, καθώς και τα τρωτά σημεία στους ισχυρότερους αντιπάλους. Όλα ευπρόσδεκτα - ακόμη και το κατά τι υποτονικό στοιχείο platforming που ενίοτε παίζει ρόλο - όμως η έμφαση του Ninja Blade παραμένει στη δράση και για το λόγο αυτό ενδέχεται να "κουράσει" μετά από τις πρώτες ώρες παιχνιδιού, εκείνους στους οποίους αρέσει κάτι παραπάνω από την... ανελέητη σφαγή τεράτων και πανομοιότυπων συχνά αντιπάλων.

Η αίσθηση της μονοτονίας δυστυχώς διακρίνεται εύκολα και στον τεχνικό τομέα του Ninja Blade. Τα γραφικά του είναι λεπτομερή και καλοσχεδιασμένα (αν και όχι επιπέδου Ninja Gaiden), η κίνηση του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα πειστική και κάποια από τα εφέ άκρως φροντισμένα, όλα όμως είναι λιγότερο εντυπωσιακά απ' όσο θα μπορούσαν λόγω της περιορισμένης χρωματικής παλέτας (οι φίλοι και οι φίλες της στήλης μπορούν να σκεφτούν το καφέ των Quake αλλά σε... πράσινο) και της γενικότερης έλλειψης ποικιλίας στα περιβάλλοντα και τους πιο πολλούς αντιπάλους. Ο ήχος προσφέρει καλογραμμένη, ατμοσφαιρική μουσική και ικανοποιητικά εφέ, όμως η απόδοση των διαλόγων είναι κακή στο επίπεδο του... διασκεδαστικού ενίοτε. Ο έλεγχος είναι άμεσος και δεν προβληματίζει, σε αντίθεση με την κάμερα που καλύπτει τη δράση (η οποία πάσχει από τη γνωστή... τηλεοπτικότητα και ενδιαφέρεται περισσότερο να καλύψει εντυπωσιακά τις μάχες, παρά να είναι πρακτική για τον παίκτη). Στα όποια extras προσφέρονται - όπως π.χ. έναν editor για να αλλάξει κανείς την εξωτερική εμφάνιση του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα με μια σειρά από τρόπους - η στήλη δεν διέκρινε κάτι αληθινά άξιο λόγου.

Όταν όλα έχουν ειπωθεί, το Ninja Blade δεν είναι κακός τίτλος. Δεν είναι καν μέτριος. Είναι αρκετά καλός, με τη διαφορά ότι δεν αγγίζει ποτέ εκείνο το επίπεδο ποιότητας ή/και πρωτοτυπίας, που θα τον καθιστούσε υποχρεωτική αγορά για τους κατόχους ενός Xbox 360. Οι θιασώτες των τίτλων δράσης πιθανώς θα τον ολοκληρώσουν σε 2 ή 3 ημέρες παιχνιδιού και, στη συνέχεια, δεν θα διακρίνουν κανέναν σημαντικό λόγο για να επιστρέψουν σε αυτόν - ενώ για το ευρύτερο κοινό, που εντυπωσιάζεται από το υψηλό επίπεδο παραγωγών όπως το Ninja Gaiden ΙΙ, ο... παραλογισμός του σεναρίου αλλά και η επαναληπτικότητα του gameplay (και η δυσκολία του από ένα σημείο και πέρα), θα αποτελέσουν ανασταλτικό παράγοντα για την αγορά του. Ενοικίαση και όχι αγορά, λοιπόν, στην καλύτερη περίπτωση... και όταν, μετά από κάποιο καιρό, εμφανιστεί στις "προσφορές" των e-shops σε πολύ χαμηλή τιμή, αγορά από τους action fans και μόνο. Δεν θα μας πείραζε καθόλου μία προσπάθεια της From για ένα Ninja Blade II, πάντως...

Βαθμολογία: 6 αστεράκια