Η μεγάλη επιτυχία που έχει σημειώσει το Nintendo Wii στο περίφημο κοινό των λεγόμενων "non-gamers" (ανθρώπων δηλαδή που για οποιονδήποτε λόγο δεν είχαν ασχοληθεί πριν την κυκλοφορία του με τυπικά video games) επέτρεψε στην ιαπωνική εταιρεία να προσεγγίσει και τα "περιφερειακά" για το σύστημά της με τρόπο τελείως διαφορετικό απ' ότι οι Sony και Microsoft. Το Wii Fit είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της προσέγγισης: ένα χειριστήριο που αντί να κρατάς με τα χέρια... στέκεσαι πάνω του...;!;! Ω, ναι. Με δεδομένη ωστόσο την πρωτοτυπία του, τί έχει να προσφέρει πέρα από την αρχική επαφή με το καινούργιο;

Το Wii Fit ως προϊόν αυτό καθ' αυτό δεν αφήνει κανένα περιθώριο για κριτική. Η συσκευασία του είναι προσεγμένη, η ποιότητα κατασκευής του υψηλή για περιφερειακό (το ίδιο το board δίνει την αίσθηση του ανθεκτικού ακόμη και σε... μεγάλα βάρη!), ενώ η εγκατάστασή του είναι απλή ακόμη και για κάποιον που δεν έχει ασχοληθεί με προϊόντα του είδους ή games: ένα μικρό update στο ίδιο το Wii, δύο μπαταρίες στη θέση τους, πάτημα δύο πλήκτρων και είναι έτοιμο προς χρήση.

Όλοι οι τρόποι με τους οποίους ο χρήστης του Wii Fit θα "γυμναστεί" αξιοποιούν ποικιλλοτρόπως το συγκεκριμένο board που, ανιχνεύοντας την κίνηση του παίκτη πάνω σε αυτό, τον βοηθά να αλληλεπιδράσει με τα ειδικά σχεδιασμένα mini games του τίτλου. Από τα... απλοϊκά hoola hoop και τα ρυθμικά βήματα προγράμματος step, μέχρι τις ειδικές ασκήσεις ισορροπίας και yoga, αυτά τα mini games προσφέρουν μια μεγάλη ποικιλία τρόπων "εκγύμνασης". Κάποιοι είναι περισσότερο κοπιαστικοί από άλλους, κάποιοι περισσότερο διασκεδαστικοί, είναι πάντως σίγουρο πως ο καθένας θα βρει κάτι που του αρέσει σε αυτή τη γκάμα. Όπως περιμένει κανείς άλλωστε από παραγωγή του Wii και δη της Nintendo, ο οπτικοακουστικός τομέας είναι μεν βασικού επιπέδου και όχι ακριβώς... εντυπωσιακός, αλλά η προσοχή στη λεπτομέρεια σε ένα βαθμό αποζημιώνει γι' αυτό.

Το "πρόβλημα", κατά μία έννοια, με το Wii Fit είναι το εξής απλό: πρόκειται για δύο ή τρία πράγματα... "όχι ακριβώς"! Δεν είναι ακριβώς game, γιατί από ένα σημείο και πέρα απαιτεί προσπάθεια. Δεν είναι πραγματικά αποδοτικός τρόπος εξάσκησης, παρά μόνο εν μέρει και μόνο για ανθρώπους που δεν έχουν ασχοληθεί με "κανονικά" προγράμματα γυμναστικής ή προπόνησης. Δεν είναι ακριβώς "ομαδική δραστηριότητα" γιατί οι σχετικές multiplayer επιλογές είναι ελάχιστες και εξαντλούνται γρήγορα, ενώ ο απαραίτητος χώρος μπροστά την τηλεόραση για κάτι τέτοιο δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητος.

Και... αυτό είναι όλο: από τη στιγμή που συνειδητοποιεί κανείς το απλό αυτό γεγονός, γίνεται σαφές ότι το Wii Fit είναι ένα ακόμη "πλάκα έχει" gadget, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί με ενθουσιασμό τις πρώτες ημέρες, θα επιδειχθεί για μία ή δύο φορές σε φίλους και γνωστούς (όσους ενδιαφέρονται να το δουν, δηλαδή), για να βρει τελικά μία θέση σε κάποιο ντουλάπι. Ακριβώς όπως και το ίδιο το Wii, ουσιαστικά, με τη διαφορά ότι... τα mini games του Fit είναι συγκεκριμένου αριθμού! Λαμβάνοντας στα υπόψιν και τα 100 ευρώ που ζητά, είναι πολύ δύσκολο για την συντριπτική πλειοψηφία του κοινού στο οποίο απευθύνεται το προϊόν, να δικαιολογήσει την αγορά του. Ο νοών, νοείτω...

Βαθμολογία: ***