Για όσους και όσες ξεκινούν την ανάγνωση αυτών των γραμμών έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους το πασίγνωστο franchise της Ubisoft στο σύνολό του, καθιστούμε σαφές κάτι εξ αρχής: τo καινούργιο Prince of Persia δεν έχει καμία πρακτική σχέση με τα Sands of Time, Two Thrones και Warrior Within. Σεναριακά εμπλέκει διαφορετικό πρωταγωνιστή στη θέση του πρίγκιπα, έναν αρχικά σχεδόν... αντιπαθητικό στην αλαζονεία του χαρακτήρα ο οποίος μεταφέρεται μαγικά σε έναν άλλο κόσμο προκειμένου να βοηθήσει στη διάσωσή του. Ο κόσμος αυτός κυριολεκτικά "μολύνεται" από έναν σατανικό θεό ονόματι Ahriman και ο Πρίγκιπας θα πρέπει, με τη βοήθεια μιας κοπέλας που συναντά εκεί, να "γιατρέψει" τις τέσσερις μεγάλες περιοχές που απαρτίζουν το παραμυθένιο αυτό περιβάλλον. Η σύντροφος του Πρίγκιπα, η Elika, βρίσκεται εκεί τόσο για να τον βοηθήσει τόσο στη... θεωρία - να καταλάβει δηλαδή γιατί συμβαίνουν όλα αυτά και τί πρέπει να κάνει - όσο και στην πράξη, ενεργώντας συνεργατικά σε μία μεγάλη γκάμα περιπτώσεων και... ειδικών συνθηκών.

To gameplay του νέου Prince of Persia έχει κάποια κοινά στοιχεία με των "προκατόχων" του, αλλά περισσότερες διαφορές. Ναι, η έμφαση βρίσκεται και πάλι στους μηχανισμούς των platform games, υπό την έννοια ότι ο παίκτης θα πρέπει να κινηθεί επιδέξια μέσα στο περιβάλλον που του προσφέρεται για να φτάσει σε συγκεκριμένα κομβικά σημεία - όμως οι νέες κινήσεις του Πρίγκιπα, όχι μόνο ακροβατικές αλλά... υπερφυσικές ενίοτε, προσφέρουν πολύ περισσότερες δυνατότητες. Ναι, οι μάχες σώμα με σώμα είναι και πάλι παρούσες - στηρίζονται σε περισσότερο απλοϊκό, αλλά συνειδητό έλεγχο για τις κινήσεις άμυνας και επίθεσης. Ναι, το στοιχείο της εξερεύνησης υπάρχει - αλλά η σημαντικότητά του έχει περιοριστεί, καθώς η δομή των όσων πρέπει να επιδιώξει ο Πρίγκιπας είναι περισσότερο συγκεκριμένη. Ναι, κάποιοι γρίφοι περιλαμβάνονται σε σημεία της περιπέτειας, δεν είναι όμως ούτε πολλοί στον αριθμό ούτε ιδιαίτερα δύσκολοι.

Αντιθέτως, ως σημαντικός παράγοντας στο gameplay έχει αναδειχθεί η Elika, η οποία σχετίζεται με όλα τα παραπάνω. Ο παίκτης μπορεί να αξιοποιήσει τις μαγικές της δυνάμεις για να υπερβεί με θεαματικό τρόπο εμπόδια, να γλιτώσει από συγκρούσεις όπου δεν μπορεί να επικρατήσει, να φτάσει σε σημεία του περιβάλλοντος απλώς απροσπέλαστα με τις δικές του μόνο κινήσεις. Η δυναμική που έχει επιτύχει να καλλιεργήσει ανάμεσα στον Πρίγκιπα και την "βοηθό" του, τρόπον τινά, η Ubisoft, είναι ένα από τα πιο ισχυρά πλεονεκτήματα του τίτλου και αυτό το "κάτι διαφορετικό" που καθιστά το gameplay μη συγκρίσιμο με άλλα platform games της αγοράς. Η σχέση που αναπτύσσει ο παίκτης με την Elika, δε, θα θυμίσει στους κατόχους PlayStation2 πολύ έντονα την αντίστοιχη που δημιουργείται ανάμεσα στους gamers και τη Yorda στο θρυλικό Ico: είναι πολύ εύκολο στον παίκτη να νοιαστεί για την τύχη και την ασφάλεια της... περισσότερο απ' ότι αντιστοίχως του Πρίγκιπα - άλλο ένα στοιχείο, αν μη τί άλλο, διαφορετικό.

Η "μισή μαγεία" ωστόσο στον νέο τίτλο της Ubisoft βρίσκεται στον τεχνικό του τομέα - και όχι τυχαία, αφού σε αυτόν έχει στηρίξει η γαλλική εταιρεία μεγάλο μέρος από την ατμόσφαιρά του. Τα γραφικά του Prince of Persia χρησιμοποιούν μία τεχνική παρόμοια με αυτή του γνωστού από παλιά cell shading, που τα κάνει να φαίνονται λιγότερο "3D" και περισσότερο "ζωγραφιστά". Το αποτέλεσμα είναι απλώς υπέροχο: αξιοποιώντας και ευρύτατη χρωματική παλέτα, οι τοποθεσίες, τα αντικείμενα, οι εχθροί, το γύρω περιβάλλον, όλα συνθέτουν ένα οπτικό αποτέλεσμα που θυμίζει συχνά... καμβά σε κίνηση! Μιλώντας για την τελευταία, το animation του Πρίγκιπα και της Elika είναι εκπληκτικό, σε βαθμό που - με τον παίκτη να εισάγει κινήσεις στον ακριβώς σωστό χρόνο - πολλά sequences δίνουν την εντύπωση πραγματικής χορογραφίας.

Τα υπόλοιπα τεχνικά δεν υπολείπονται των γραφικών. Η μουσική είναι επίσης άκρως ποιοτική, ατμοσφαιρική και γραμμένη ταιριαστά στο "παραμυθένιο" ύφος του όλου τίτλου, ενώ τα εφέ είναι όσο προσεγμένα θα μπορούσε να ζητήσει κανείς. Η απόδοση της ομιλίας των χαρακτήρων είναι επίσης πολύ καλή στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων. Ο χειρισμός είναι σε αξιοθαύμαστο βαθμό ακριβής και δεν δημιουργεί προβλήματα από τη στιγμή που θα εξοικειωθεί κανείς με το timing που απαιτείται. Στις επιλογές, τέλος, δεν λείπει τίποτε από όσα μπορούμε πλέον να θεωρούμε δεδομένα. Το νέο Prince of Persia είναι - χωρίς καμία υπερβολή - ένας τίτλος που αξίζει να παίξουν όλοι οι gamers, όχι μόνο όσοι αγάπησαν τα προηγούμενα: όπως και στα Ico και Shadow of the Colossus, πρόκειται για μια εμπειρία που προσφέρει στιγμές αδύνατο να περιγραφούν με λέξεις. Γι' αυτό και μόνο, δεν μπορούμε παρά να το συστήσουμε ανεπιφύλακτα - και να περιμένουμε με έντονο ενδιαφέρον το... sequel, φυσικά!

Βαθμολογία: 10 αστεράκια