Σε πολλές περιπτώσεις το περιβάλλον προσφέρει θέσεις απόκρυψης για να ενισχύσει το μηχανισμό "τυφλής" ανταλλαγής πυροβολισμών όπως αυτός που συναντήσαμε στα Gears Of War της Epic. Όταν μάλιστα ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας παραμένει κρυμμένος, η αισθητική προσέγγιση αλλάζει, φέρνοντας στο προσκήνιο ένα ασπρόμαυρο σκηνικό μάχης. Στη διάθεση του παίκτη υπάρχει πλέον και ένας μηχανισμός που ονομάζεται Mark and Execute, όπου ο χαρακτήρας μπορεί να "στοχεύσει" μέχρι και τέσσερις αντιπάλους κατά σειρά και να τους εξοντώσει εκτελώντας τη... χορογραφία σε αργή κίνηση που συναντήσαμε και στο Batman: Arkham Asylum. Τα παραπάνω συνδυάζονται και με την τακτική που συνδέσαμε όσο ελάχιστες άλλες με τη σειρά των Splinter Cell, την καταστροφή δηλαδή οποιασδήποτε πηγής φωτός για ακόμη μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχημένης απόκρυψης.
Η προσπάθεια της Ubisoft να καταστήσει τον νέο της τίτλο περισσότερο προσβάσιμο σε μεγαλύτερο τμήμα του κοινού, είχε δυστυχώς ως αποτέλεσμα και... συμβιβασμούς στην τεχνητή νοημοσύνη των αντιπάλων. Αυτοί ενίοτε δεν αντιλαμβάνονται τις κινήσεις του πρωταγωνιστή, ενώ οι περισσότεροι gamers δεν θα δυσκολευτούν να εξοντώσουν όσους εχθρούς κινούνται μεμονωμένα στα διάφορα περιβάλλοντα του Conviction. Προβληματική κρίνεται και η υλοποίηση του νέου στοιχείο Last Known Position. Σύμφωνα με αυτό ο Sam Fisher αφήνει ένα ίχνος στο χώρο που κινείται και οι αντίπαλοι εστιάζουν σε αυτό, οπότε αυτός έχει την ευκαιρία να τους αιφνιδιάσει - ενώ όμως η ιδέα δεν είναι κακή, μειώνει το επίπεδο δυσκολίας ακόμη πιο πολύ αφού οι αντίπαλοι... δεν αποτυγχάνουν σχεδόν ποτέ να πέσουν στην παγίδα του πρωταγωνιστή!
Αν υπάρχει ένας τομέας όπου η Ubisoft τα κατάφερε θεσπέσια, είναι ο τεχνικός. Ο Fisher είναι προσεκτικά σχεδιασμένος έως και στην παραμικρή λεπτομέρεια, το animation είναι απόλυτα ομαλό ακόμη και σε "δύσκολα" πλάνα, ενώ και τα οπτικά και ηχητικά εφέ είναι πλουσιότατα. Η νέα αισθητική της γαλλικής εταιρίας φέρει τους στόχους κάθε αποστολής να εμφανίζονται σε διάφορα στοιχεία του περιβάλλοντος (π.χ. στον πρώτο τοίχο που δείχνει η κάμερα στην αρχή του επιπέδου), θυμίζοντας έντονα σύγχρονες τηλεοπτικές σειρές. Τελευταίο αξιόλογο τεχνικό στοιχείο του Conviction είναι αυτό που σχετίζεται με τη συμμετοχή πολλών παικτών, αφού περιλαμβάνει τόσο συνεταιρική επιλογή, όσο και τις αναμενόμενες ανταγωνιστικές, με ποικιλία ικανοποιητική.
Το Splinter Cell: Conviction είναι αδιαμφισβήτητα μια παραγωγή προσεγμένη και ποιοτική. Οι αλλαγές που έχουν γίνει στο gameplay του ίσως να μην ικανοποιήσουν τους πιστούς φίλους της σειράς, αλλά σίγουρα το καθιστούν προσβάσιμο σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό των gamers, αυτό που - κακά τα ψέματα - αρέσκεται στην γρήγορη εξέλιξη της δράσης. Ο Sam Fisher δικαιούται να υποστηρίζει, λοιπόν, ότι επιστρέφει δυναμικά με ένα τίτλο ο οποίος έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να σημειώσει υψηλές πωλήσεις απ' ότι οι προκάτοχοί του. Αυτό που αδυνατούμε να καταλάβουμε είναι o λόγος για τον οποίο χρειάστηκαν τόσα χρόνια ανάπτυξης από την Ubisoft, για ένα αποτέλεσμα που - σε τελική ανάλυση - δεν είναι ακριβώς... μοναδικό.
Βαθμολογία: 8 αστεράκια
